Hamar - 17.12.1957, Blaðsíða 7

17. deSéinber 1957
HAMAR
7
Sólveig Eyjólfsdóttir:
Ferð slysavarnadeildarinnar Hraun-
prýði uppi á Akranes árið 1932
XJm borð í togaranum Garðari. Greinarhöfundur er lengst til vinstri.
Yndi er að geyma
unaðs minningar.
Þó má því ei gleyma
þungt og sárt er var.
Hamför storms og hranna
heimti hurt með sér,
fylking fræknra manna.
Fjöldi söknuð ber.
Leggjum sveig á leiði
látins kappa fans.
Þann, sem blessun breiði
bezta, á minning hans.
Fækkum Feigðarálum,
fellum Heljarsker.
Fjölgum bijssum, bálum.
Björgum, hvar sem er.
Svo má hinna hefna,
hniginna í val.
Að því öruggt stefna,
einn og sérhver skal.
Hindrum hættu og voða,
hafi á og strönd.
í þvt oss mun stoða,
alvöld Drottins hönd.
Einar Þorgilsson.
Blaðið Hamar hafði spumir af
því fyrir nokkru síðan, að Slysa-
varnadeildin Hraunprýði hefði
farið velheppnaða för með tog-
aranum Garðari upp á Akranes
einhvem tímann kringum 1932.
Blaðið sneri sér því til frú Sól-
veigar Eyjólfsdóttur, sem jafnan
hefur starfað mikið innan slysa-
vamardeildarinnar, og innti hana
eftir jiessari ferð. Svo vel vildi til,
að Sólveig var einmitt með í þess
ari Akranesför félagsins. Varð liún
góðfúslega við Jteirri beiðni blaðs-
ins að lýsa ferðinni og tildrögum
hennar fyrir lesendum. Fer frá-
sögn hennar hér á eftir:
í upphafi skal þess getið, að
slysavarnafélagskonur hafa far-
ið 5 ferðir til Akraness. Þar af
fjórar á sjó. Eigum við margar
góðar minningar frá ferðum
okkar þangað, enda ætíð tekið á
móti okkur með mikilli höfð-
ingslund og rausnarbrag.
Fyrsta ferðin sem slysavarna-
félagskonur í Hafnarfirði stofn-
uðu til var farin til Akraness.
Einhverri ágætri félagskonu
hafði dottið í hug. hvort við
myndum ekki geta fengið skip
að láni, helzt án endurgjalds, til
að ferðast á.
I þá daga var lítt hugsað um
að kjósa ferðanefnd, eins og nú,
heldur sagði formaður, sem þá
var frú Sigríður Sæland, t. d.:
„Sólveig, vilt þú ekki koma
með mér, og biðja Einar Þor-
gilsson að lána okkur slysa-
varnafélagskonum togarann
Garðar upp á Akranes.“
Við vorum snemma stórhuga,
sem sjá má bezt af því, að Garð-
ar var þá stærsta fiskiskip ís-
lenzka flotans.
Við sáum það allar, að ef
okkur tækist að fá þessu fram-
gengt, þá ættum við að geta
þénað eitthvað á þesssu fyrir-
tæki okkar.
Svo var það einn sunnudags
eftirmiðdag, að við Sigríður
Sæland klæddumst í okkar fín-
asta púss, og börðum að dyrum
hjá Einari Þorgilssyni, forstofu-
megin.
Hann kom sjálfur til dyra og
bauð okkur inn fyrir.
„Hvað er ykkur á höndum,
kæru dömur?“ spyr Einar. Sig-
ríður hnippti í mig og hvíslaði:
„Tala þú “
„Nei, þú ert formaður, og átt
að tala.“
„Já, hérna Einar minn, við
erum komnar hér til að biðja
þig um að lána okkur slysa-
varnakonum togarann Garðar til
Akraness.“
Einar þagði um stund og
brosti lítið eitt ... En við stóð-
um á öndinni og biðum svars.
„Þið eruð ekkert smásmugu-
legar í bónorðum ykkar bless-
aðar,“ sagði hann loks, og þagði
svo enn um stund.
Svo stóð hann upp og sagði:
„Með mikilli ánægju lána ég
ykkur skip mitt, án endurgjalds,
en með einu skilyrði þó. Þið
reynið að afla félagi ykkar
tekna með þessari ferð.“
„Jú, það var nú einmitt það,
sem var okkar hugmynd,“ sagði
Sigríður. Hann sagðist einnig
ætla að verða fyrstur til að
kaupa farmiða af okkur fyrir
sig og sína konu.
Svo kvöddum við og þökkuð-
um góðar undirtektir, og vorum
mjög ánægðar.
Næstu daga var unnið að und-
irbúningi ferðarinnar. Settar
upp auglýsingar á símastaurum
og ljósastaurum um allan bæ,
og sitthvað fleira, og mikið var
að gera.
Sent var til Reykjavíkur til
að kaupa pylsur og sinnep,
sníkt franskbrauð, 30 stykki hjá
Asmundi Jónssyni, en honum
fannst það víst heldur lítið og
gaf okkur 50 stk. og þar að
auka 1 kassa af piparkökum
og annan af kexi til að hafa með
kaffinu. Hjá öðrum kaupmönn-
um í bænum fengum við nokk-
ur kg af eggjum og kaffi.
Ákveðið hafði verið, að verð
á farmiðum skyldi vera kr. 5.00
fyrir mann.
Svo rann upp hinn ákveðni
ferðadagur, sem var sunnudag-
urinn 18. júní.
Fólkið streymdi um borð, og
nóg var að gera við farmiða-
söluna. Kl. 10 f. h. stundvíslega
voru landfestar leystar, en áður
en hringt skyldi á fulla ferð,
gekk Einar Þorgilsson fram á
brúarvænginn og flutti sjóferð-
arbæn að góðum og gömlum
íslenzkum sið.
Var þetta mjög hátíðleg
stund, er hinn virðulegi öld-
ungur stóð í lyftingu skips síns,
og flutti bæn beint af munni
fram, en skipsmenn og farþeg-
ar stóðu hljóðir á meðan.
Að bæninni lokinni var sung-
ið Ijóð er Einar hafði ort í til-
efni ferðarinnar. Fer það hér á
eftir:
Dijrleg signir sunna
sæ og fjallahring.
Töfrum tinda og unna
tjaldar allt i kring.
Þökk skál Guði gjalda,
Guði, er sendi enn,
ástsemd ótalfalda
tjfir land og menn.
Síðan hringdi Sigurjón skip-
stjóri á fulla ferð, og Garðar
sigldi út fjörðinn. Skipið var
fagurt á að líta. nýmálað, og
fánum skrýtt. Veðrið var dýrð-
legt. Þegar við komum móts við
Gróttu, fór skipið að velt nokk-
uð. því undiralda var talsverð.
Við Sigríður smeigðum okkur
niður í vélstjóraherbergið til að
telja peningana sem inn komu
fyrir farmiðunum, og reyndust
það vera kr. 750.00 sem var ekki
nein smáræðis upphæð í þá
daga.
Þegar þessu var lokið ætluð-
um við út á dekk stjómborðs-
megin, en rákumst þá á gjald-
kerann okkar, sem þá var frú
Ólafía Þorláksdóttir. Lá hún
þar fram á lunninguna, með
tanngómana sína sinn í hvorri
hendi, og beið átekta.
„Ó, Guð almáttugur,“ segir
Sigríður, „við skulum heldur
koma bakborðsmegin," og við
í snarhasti yfir ganginn, og sjá
þarna var frú Alma Eggerts-
dóttir alveg í sama ástandi og
frú Ólafía hinum megin. (Okk-
ur leyst ekki sem bezt á ástand-
ið). '
Hvert gátum við farið. Jú,
þá komum við okkur fram að
(Framháld á bls. 13)
I
I KVENNA-, KARLA- OG BARNA-
MÆRFATRíAÐUIt
Verzlun Einars Þorgilssonar h.í.
SÍMI 50071
f,r,',f,r#,',',',r,'s,f,',',',',r,',',',',',','s,',fS,fS,','
l
| Þú§íiiii€fl og: ein néíí
| IficylijaYÍflíui*
Nýstárlegar, fróðlegar og skemmtilegar lýsingar úr Reykja-
víkurlífinu fyrir hálfri öld, skráð af Gunnari M, Magnúss.
Völnilijdða
ý Þjóðlegur fróðleikur eftir Guðfinnu Þorsteinsdóttur — öðm
nafni Erlu.

Átæpaita vaði
Frásögn af einstæðum hetjudáðum og mannraunum brezks
% liðsforingja, sem gekk undir nafninu „Greifinn af Ausch-
witz“.
I
Ævintýrafljotið
Áttunda og síðasta Ævintýrabókin, jafnskemmtileg og
spennandi og hinar fyrri, prýdd um 30 afbragðsgóðum
$ myndum.
Finuur á Fagrurey
Fyrsta bók í nýjum flokki barna- og unglingabóka eftir
Enid Blyton, höfund Ævintýrabókanna. Bækumar í þess-
um nýja flokki eru jafnvel enn skemmtilegri en Ævintýra-
bækurnar — og er þá mikið sagt. Einnig þær eru prýddar
miklum fjölda mynda.
Joi í æviutýraleit
Hörkuspennandi drengjasaga eftir ungan íslenzkan höfund,
sem nefnir sig Om Klóa.
Pétur Pau og Vanda
Sagan, sem Walt Disney gerði eftir hina heimskunnu kvik-
mynd.
Ileykjavíliiirliörn
Frásagnir af Reykjavíkurbörnum eftir Gunnar M. Magnúss.
Öskubuslfa
Hið góðkunna ævintýri, prýtt litmyndum eftir Disney.
IÐUAA
Skeggjagötu 1 - Sími 12923
BÚSÁHÖLD
KRISTALL
GLERVARA
BOLLAPÖR, ódýr
STRAUJÁRN, 3 tegundir
HRAÐSUÐUKATLAR, 3 stærðir
RAFMAGNSPOTTAR, ný sending
HRAÐSUÐUPOTTAR
og margt fleira.
Verzlun Einars Þorgilssonar h.f.
SÍMI 50071