Morgunblaðið - 06.12.2010, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 6. DESEMBER 2010
✝ Ólafur HafþórGuðjónsson fædd-
ist í Reykjavík þann
24. desember 1932.
Hann lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut þann 20. nóv-
ember sl.
Foreldrar hans
voru Guðjón Jónsson
bifreiðarstjóri, f . á
Hafþórsstöðum í
Norðurárdal 10. nóv.
1895 og Björg Ólafs-
dóttir húsmóðir, f. í
Reykjavík 5. apríl
1902. Systur Ólafs eru Ásta Sigríð-
ur, f. 1. október 1928, d. 19. maí
2009, Kristín Margrét, f. 14. maí
1930, Halldóra Katrín, f. 10. okt
1931. Hólmfríður, f. 29. maí 1937 og
Ingibjörg, f. 31.maí 1940.
Ólafur kvæntist þann 5. apríl 1953
Ólöfu Þórarinsdóttur, f. í Reykjavík
20. mars 1933, d. 1. febrúar 2008.
Foreldrar hennar voru Þórarinn
Kjartansson, kaupmaður og iðnrek-
andi, f. í Núpskoti, Bessastaða-
hreppi, 25. nóvember 1893 og Guð-
rún Daníelsdóttir húsmóðir, f. í
grét Bjarnadóttir, f. 2. janúar 1990,
sambýlismaður hennar er David
Geymonat, f. 18. mars 1982. Barn
þeirra er Jón Leví. 4) Daníel verk-
stjóri, f. 14. apríl 1960, börn hans
eru Guðrún Gonnigan, f. 10. febrúar
1992, sambýlismaður hennar er
Ronnarong Wongmahadthai, og
Þorbjörn Monchai, fæddur 2. febr-
úar 1994. 5) Guðjón Hafþór leik-
stjóri, f. 17. júní 1968, kvæntur Þur-
íði Eddu Skúladóttur, f. 2. ágúst
1972. Dætur þeirra eru Yazmin Lilja
Rós, f. 7. apríl 2000 og Elsa Líf, f. 7.
okt 2006.
Ólafur ólst upp ásamt systrum sín-
um fyrstu árin í vesturbænum en ár-
ið 1942 flutti fjölskyldan að Jaðri við
Sundlaugaveg. Ólafur byggði síðan
ásamt systrum sínum og mágum
húsið við Brúnaveg 3-5 og fluttu þau
hjón í sína íbúð síðla árs 1959 og
bjuggu þar alla tíð síðan. Ólafur var
bifreiðarstjóri. Fyrstu starfsár sín
rak hann sendibíl og vann hjá Sendi-
bílastöðinni hf. og sá þá m.a. um
flutninga á vörum fyrir O. Johnson
og Kaaber. Árið 1964 skiptir hann
yfir í vörubíl og hóf þá vörubílaakst-
ur hjá vörubílstjórafélaginu Þrótti.
Ólafur sat um árabil í stjórn Þóttar.
Ólafur hætti akstri fyrir nokkrum
árum þegar heilsan fór að gefa sig.
Útför Ólafs Hafþórs fer fram frá
kirkju Óháða safnaðarins í Reykja-
vík í dag, mánudaginn 6. desember
2010, og hefst athöfnin kl. 15.
Reykjavík 26. apríl
1895.
Börn Ólafs og Ólaf-
ar eru: 1) Níels vél-
tæknifræðingur, f. 31.
júlí 1953, d. 1. des
2009. Synir hans eru
Hafþór, f. 27.águst
1980 og Tryggvi, f. 14.
maí 1983. 2) Drengur,
f. 1958, d. 1958. 3)
Björg kennari, f. 13.
maí 1959, gift Magn-
úsi Magnússyni, bónda
og bifreiðarstjóra, f.
13. nóvember 1944.
Dóttir þeirra er Sigurlaug Magn-
úsdóttir, f. 12. febrúar 2003. Dætur
Bjargar með fyrri eiginmanni sín-
um, Bjarna Jónssyni, f. 29. júní 1958,
eru Ólöf Bjarnadóttir, f. 10. júní
1982, sambýlismaður hennar er
Sverrir Fannar Einarsson, f. 12. júlí
1983, börn þeirra eru Edda Björg,
Margrét Valný og Arnór Steinn.
Steinunn Þuríður Bjarnadóttir, f. 10
júlí 1986, sambýlismaður hennar er
Guðmundur Hákon Halldórsson, f.
18. jan. 1981, börn eru Vildís Ásta,
Hera Björg og Halldór Bjarni. Mar-
Ég man alltaf þegar ég fékk að
gista hjá þér og ömmu, þá var svo
gaman.
Þegar ég var yngri og lá milli þín
og hennar þá kenndir þú mér að
fara með bænirnar og þegar ég
kunni þær allar þá fórum við með
þær saman alltaf fyrir svefn.
Ég veit að þú hvílir á betri stað
núna og ert loksins búinn að hitta
ömmu aftur, og ég get rétt ímyndað
mér hvað það er gott. Þótt þú verðir
með okkur í anda hvern einasta
dag, reyndar þið bæði, hjónin.
Þú varst besti afi í heiminum og
meira en það, satt að segja faðir
minn fyrir mér. Ég man nú þegar
ég fór með þér í búðir eða eitthvað
út og þú hittir gamlan félaga sem
spurði hver ég væri, þá svaraðir þú
alltaf: „Þetta er yngsta barnið mitt.“
Það var svo margt sem við geng-
um í gegnum saman og þessi átján,
bráðum nítján ár sem ég hef alltaf
verið þér við hlið og þú mér eru bú-
in að vera yndisleg.
Ég gæti skrifað hérna í marga
klukkutíma um allt það sem ég man
og hafði gerst í gegnum árin, t.d.
þegar þú tókst mig að þér rétt eftir
að ég fæddist, kenndir mér að lesa,
reikna og skrifa, kenndir mér að
synda í sundlauginni (ásamt ömmu),
keyra bíl og margt, margt fleira en
það er ekki tími né pláss fyrir það
allt hér.
Þú munt ávallt lifa í minningunni,
ég mun sakna þín sárt hvern dag
sem líður. En þessi tími sem þú
varst búinn að vera hjá okkur verð-
ur ógleymanlegur.
Ég veit ekki hvar ég væri án þín.
Þú hefur svo sannarlega gert mig
að þeirri manneskju sem ég er í
dag, hefur alltaf verið til staðar,
bæði á erfiðum og góðum tímum.
Ég elska þig af öllu mínu hjarta,
hvíldu í friði, elsku afi.
Þín
Guðrún Gonnigan D.
Elsku afi.
Það var alltaf svo gott að koma í
hlýjuna til þín á Brúnó.
Okkur fannst nú ansi gott að seil-
ast í nammiskápinn þinn og fá smá
gott í kroppinn.
En núna ertu farinn til ömmu
Lóló og þið vakið saman yfir okkur.
Eins og Elsa sagði „Núna er
amma glöð, því hún elskaði afa svo
mikið“.
Við söknum þín, afi, en minning
þín lifir í hjörtum okkar.
Yazmín og Elsa Lív.
Enn er höggvið skarð í fjölskyldu
okkar frá Jaðri, þar sem bróðir okk-
ar lést 20. nóvember síðastliðinn
eftir erfið veikindi í langan tíma.
Hann var fæddur á aðfangadag,
lengi vel var það venja okkar systra
og fjölskyldna okkar að líta inn hjá
þeim eftir kvöldmatinn, svona eftir
því sem aðstæður leyfðu og þiggja
þar kaffiveitingar í tilefni afmæl-
isins. Afmælisboðin voru jafnan fjöl-
menn því fjölskyldur okkar voru
stórar bæði frá Jaðri og af Lauga-
vegi 76, þar sem Lóló mágkona
hafði alist upp.
Á sumrin fórum við systkinin og
fjölskyldur okkar oft saman í úti-
legur meðan börnin voru lítil og var
þá legið í tjöldum, ekki voru tjald-
stæði þá til staðar heldur leitaðar
uppi góðar flatir til að tjalda á og
helst við árbakka til að nálgast vatn.
Foreldrar okkar bjuggu fyrstu
árin í Vesturbænum þar sem við öll
erum fædd, en fluttu árið 1942 með
hópinn sinn inn fyrir sundlaugar
þar sem við ólumst upp. Í þá daga
var þetta sveit og sundlaugarnar og
Laugardalurinn okkar aðalvett-
vangur, mikil útivist, boltaleikir,
sund, skíði og skautar.
Með skóla og á yngri árum vann
Hafþór við fiskvinnslu á Kletti, síð-
an gerðist hann bílstjóri, sem var
atvinna hans alla tíð, fyrst á sendi-
bíl, síðan á vörubíl.
Hann var snyrtimenni, hugsaði
vel um bílana sína og gerði við þá
sjálfur eftir því sem hann gat, bæði
smurði þá og málaði, nema stærri
viðgerðir.
Bróðir okkar, eða „drengurinn“
eins og við kölluðum hann oft, var
fjórði í röðinni, yngstur af hinum
eldri sem eru fædd með rúmlega
eins árs millibili eða upp í eitt og
hálft ár á milli þeirra, síðan komu
tvær yngri systur nokkrum árum
seinna.
Þegar farið var að byggja í hverf-
inu í kringum okkur fékk pabbi út-
hlutaða lóð við hlið Jaðars, þar var
byggt húsið Brúnavegur 3 og 5,
þetta byggðu eldri systkinin fjögur
saman og bjuggu þar lengst af.
Hafþór og Ólöf kona hans voru
samrýmd, höfðu gaman af að
ferðast meðan heilsa leyfði en hann
missti konu sína snemma árs 2008.
Eftir það hrakaði honum mikið, svo
kom annað áfall er hann missti elsta
son sinn Níels um síðustu jól.
Haddó var samt ótrúlega dugleg-
ur og þrátt fyrir ítrekaðar ferðir á
sjúkrahús á þessu ári gerði hann
ýmislegt, eins og að fara í Borg-
arfjörðinn og heimsækja dóttur sína
og barnabörn og fara með þeim í
útilegur.
Nú er baráttunni lokið og hann
lagður af stað í ferðina löngu þar
sem hann hittir Lóló sína og aðra
sem á undan fóru.
Elsku bróðir, farðu í friði, friður
guðs þig blessi.
Þínar systur,
Kristín, Halldóra, Hólm-
fríður, Ingibjörg og þínir
mágar, Ólafur og Valur.
Haddó móðurbróðir minn var 10
ára þegar fjölskyldan, hann og fimm
systur ásamt foreldrunum, flutti ár-
ið 1942 úr lítilli íbúð í Vesturbænum
að Jaðri við Sundlaugaveg sem á
þeim tíma var lítil jörð uppi í sveit.
Vesturbærinn var þá undirlagður af
bröggum og erlendum hermönnum,
þannig að viðbrigðin voru töluverð
en systkinin voru þó ekki alveg
ókunnug sveitinni því þau höfðu
verið árlegir gestir á Árbæ þar sem
pabbi þeirra hafði búið sem drengur
með einstæðri móður sinni. Þangað
höfðu þau komið frá Hafþórsstöðum
í Borgarfirði, en þaðan er Hafþórs-
nafnið komið. Fjölskyldan átti lítið
sumarhús í landi Árbæjar og dvaldi
þar sumarlangt, en þegar herinn
kom var sumarhúsið tekið til nota
fyrir herinn og fjölskyldan fékk það
aldrei aftur.
Reykjavík stækkaði ört og bær-
inn tók jörðina Jaðar fljótlega eign-
arnámi. Amma og afi héldu íbúðar-
húsinu á Jaðri, sem nú er
Brúnavegur 1, en í skaðabætur
fengu þau eina byggingarlóð, sem í
dag er Brúnavegur 3-5. Á þeirri lóð
byggðu fjögur systkinin sambýlis-
hús og þangað fluttum við 1959.
Þegar ég var að alast þarna upp
voru amma og afi ásamt tveimur
fjölskyldum á Jaðri og allt að 20
frændsystkin til viðbótar á Jaðar-
storfunni allri. Það var mannmargt í
þá daga og því mikið um að vera
eins og nærri má geta. Ég held að
það sé fátítt að systkinahópur búi
saman í sátt og samlyndi á sömu
torfunni í tæp 70 ár, sérstaklega í
þéttbýli.
Haddó var fæddur á aðfangadag,
svo eftir matinn og pakkana fórum
við alltaf yfir í afmæliskaffi, en íbúð-
in mömmu og pabba og þeirra
Haddós og Lólóar voru á sömu hæð
vegg í vegg. Okkar númer 3 og
þeirra númer 5.
Afi var vörubílstjóri hjá Þrótti og
vann við alls konar flutninga. Haddó
erfði bílaáhugann og gerðist líka
vörubílstjóri hjá Þrótti. Þeir áttu
báðir fína vörubíla og líka flottar
drossíur. Það var nóg pláss í kring-
um Jaðar og þar stóðu alltaf tveir
flottir vörubílar, fyrst International
og síðar Scania Vabis, og drossíur af
gerðinni Mercedes Benz. Afi átti
bílnúmerin R-413 sem var á vöru-
bílnum og R-4413 á Benzinum.
Seinna fékk Haddó R-413 á vörubíl-
inn sinn, og R-4413 á Benzinn. Að
sjálfsögðu bað ég Haddó frænda að
keyra brúðina í Benz númer 4413
þegar ég gifti mig fyrir rúmum 30
árum.
Þegar Haddó kvaddi þessa jarð-
vist var ég stödd upp á kletti í New
Mexico, að skoða indíánaþorp þar
sem sama ættin hafði búið í þúsund
ár. Síminn hringdi en sambandið
slitnaði, en ég vissi sem var. Haddó
var farinn. Ég sá hrafn sveima yfir
og rétt seinna voru þeir orðnir þrír,
tveir stungu saman nefjum og
kúrðu og flugu svo allir saman út í
buskann. Leiðsögumaðurinn sagði
„Great Spirit Talks“, en samkvæmt
hefðum indíána flyja hrafnar skila-
boð. Kannski var þetta engin til-
viljun; Haddó, Lóló og Nikki höfðu
hist og allt var í góðu lagi.
Kæru Björg, Dani, Guðjón og
fjölskyldur, megi minningin um
góðan frænda minn lifa með ykkur
um ókomna tíð. Ég vonast til að sjá
ykkur á Jaðarstorfunni á gamlárs-
kvöld, skjóta upp flugeldum og óska
gleðilegs árs eins og við höfum gert
síðan við vorum lítil.
Björg Ólafsdóttir
(stóra Björg).
Móðurbróðir minn, Ólafur Haf-
þór, kallaður Haddó, er látinn, hann
kvaddi þetta jarðlíf laugardaginn
20. nóvember.
Hann og móðir mín bjuggu undir
sama þaki alla tíð, sem börn með
systrum og foreldrum í Vesturbæn-
um að Öldugötu og Brekkustíg,
1942 flytur fjölskyldan að Jaðri við
Sundlaugaveg, í þá daga dreifbýli,
húsin á stangli, Reykir, Úthlíð,
Hringsjá og Breiðablik, svo einhver
séu nefnd.
Þessi húsanöfn og fleiri hefur
maður heyrt þau tala um í gegnum
áratugina, hverjir bjuggu hvar og
hvað mikið hefur breyst síðan þá.
Sem unglingar unnu þau í gúanó
við að breiða úr fiskbeinum, helstu
vinnusvæði voru Hálogaland nú
Glæsibær og Árbær.
Þau fóru á skauta í Vatnagarða
og á Fúlutjörn þar sem nú er hótel
við Borgartún. Hænsni voru á Jaðri
og mjólkin sótt í brúsa niður á Flöt,
þar sem nú er Laugalækjarskóli.
Þau hafa búið sitt á hvorri hæð-
inni á Brúnavegi 5 í rúm fimmtíu ár.
Innangengt er á milli hæða og þeg-
ar við krakkarnir vorum að vaxa úr
grasi var mikill samgangur, oft
bankað á millihurðirnar og opnað á
milli.
Jólin munu alltaf minna á Haddó,
aðfangadagur var afmælisdagurinn
hans, þannig að alltaf var farið í af-
mæliskaffi til Haddó og Lóló síðla á
aðfangadagskvöld og skoðaðar gjaf-
ir, spilað og leikið.
Hann var vörubílstjóri og manni
þótti mikið til koma að fara með í
vörubílnum um helgar þegar hann
var að keyra fyrir vini og fjölskyldu,
eða fara með honum í vinnuna, ég
og Björg dóttir hans fengum að fara
einhver skipti með honum í vinnuna,
við vorum í stóra sætinu við hlið bíl-
stjórans eða stóðum á gólfinu í bíln-
um og fylgdumst með, hátt uppi
með góða yfirsýn úr þessum stóra
Scania-Vabis.
Bílar voru hans atvinna og áhuga-
mál, hann sá um viðgerðir, bónaði
og hélt þeim fallegum. Hann var
hrifinn af Bens, fyrsti Bensinn hans
var svartur með hurðum sem opn-
uðust í öfuga átt.
Bílnúmer voru einkennandi fyrir
eigandann, Haddó hafði R-4465 og
síðar R-413. Hann keyrði bíl þar til
fyrir stuttu, bílstjórinn sjálfur.
Síðustu árin voru honum þung-
bær, hann missti Lóló fyrir tæpum
tveimur árum og Nikka, elsta son
þeirra hjóna, fyrir ári, heilsunni
hafði hrakað en þrátt fyrir allt var í
honum mikil seigla, hann fór í út-
réttingar, eldaði og hringdi í Björgu
dóttur sína til að spyrjast fyrir um
matreiðslu.
Hann og móðir mín heyrðust allt-
af á kvöldin, fóru yfir það sem á
daginn hafði drifið.
Ég kom við hjá honum á sjúkra-
húsinu, hann vissi að hverju stefndi.
Hann sagði: „Núna er karlinn orð-
inn lélegur, nú er þetta búið.“ Svo
liðu fáir dagar og hann var allur,
sjálf vildi ég trúa því að hann kæmi
aftur heim á Brúnaveginn eins og
eftir hinar sjúkrahússferðirnar,
hann var og verður stór hluti af
Brúnaveginum, bíllinn hans og hann
í glugganum eða á tröppunum. Mað-
ur vissi alltaf þegar hann kom upp
tröppurnar á Brúnaveginum, fóta-
takið hans var sérstakt og svo
ræskti hann sig, nú er það liðið og
heyrist ei meir.
Megi kær frændi hvíla í friði, með
þökk fyrir samfylgdina.
Innilegar samúðarkveðjur til
barna og fjölskyldna.
Svafa Harðardóttir.
Ólafur Hafþór
Guðjónsson
Ármann J. og Sævar leiða
minningarmótið
Þriðja umferðin í minningar-
mótinu um Guðmund Pálsson var
spiluð fimmtudaginn 2. desember.
Spilað var á 15 borðum.Úrslit í N/S:
Gunnar Sigurbjss. - Sigurður Gunnlss. 302
Dóra Friðleifsd. - Jón Stefánsson 298
Sigtryggur Ellertss. - Haukur Guðmss. 287
Guðrún Gestsd. - Lilja Kristjánsd. 278
A/V
Gunnar M.Hansson - Einar Kristinss. 318
Sigurður Njálsson - Pétur Jónsson 308
Ármann J. Láruss. - Sævar Magnúss. 304
Elís Helgas. - Gunnar Alexanderss. 299
Og eftir 3 umferðir er staða efstu
para:
Ármann Láruss. - Sævar Magnúss. 994
Dóra Friðleifsd. - Jón Stefánsson 937
Sigurður Njálss. - Pétur Jónsson 936
Guðrún Gestsd. - Lilja Kristjánsd.883
Bridsfélag Kópavogs
Þegar einni umferð er ólokið í Að-
alsveitakeppni Bridsfélags Kópa-
vogs er ljóst að sveit Eðvarðs Hall-
grímssonar þarf einungis sjö stig í
síðustu umferð til að tryggja sér
efsta sætið þar sem Baldur Bjart-
mars situr yfir í síðasta leik og fær
18 stig fyrir það.
Sex sveitir eiga enn möguleika á
þriðja sætinu en Vinir standa best að
vígi en þurfa þó að glíma við sveit
Eðvarðs í síðustu umferð. Öll úrslit
má sjá á bridge.is/bk en staða efstu
sveita er þessi:
Eðvarð Hallgrímsson 192
Baldur Bjartmarsson 181
Vinir 167
Þórður Jóns 157
Hjálmar 151
Í Butlerútreikningi eru Eðvarð/
Júlíus og Gísli/Leifur með bestan ár-
angur af þeim sem hafa spilað meira
en 2/3 af mótinu.
Tvímenningur
hjá Bridsfélagi
Reykjavíkur
Að loknum tveimur kvöldum af
þremur í Cavendish-tvímenningnum
eru Hallgrímur Hallgrímsson og
Hjálmar S. Pálsson með þokkalega
forystu.
Staðan er þessi
Hallgr. Hallgrímss. – Hjálmar S. Pálss. 1663
Ragnar Magnúss. – Páll Valdimarss. 1110
Hlynur Angantýss. – Hermann Friðrikss.
970
Guðjón Sigurjónss. – Helgi Bogason 970
Oddur Hjaltason – Hrólfur Hjaltason 924
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt á
reitinn Senda inn efni á forsíðu
mbl.is og viðeigandi efnisliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birt-
ingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birt-
ast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda
lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að
senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt
að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsing-
ar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram.
Minningargreinar