Morgunblaðið - 05.05.2011, Side 8

8 5. maí 2011fasteignir
F A S T E I G N A S A L A N
fasteign . i s
Ólafur B Blöndal Lögg. fasteigna- fyrirtækja og skipasali.
Suðurlandsbraut 18 • Reykjavík • Fax 5 900 808
Viltu selja – Viltu kaupa – Viltu leigja
LAUSNIN ER fasteign.is
Helgi SnorrasonGísli RafnÍris Hall.
Lögg.fast.sali./
Lögg.leigumiðlari
Ólafur B Blöndal. Lgf.
20 ára starfsreynsla5 900 800☎
Erni Árnasyni þykir gott að nota gasgrill en
þætti ekki leiðinlegt að hlaða kolagrill í
garðinum svona ef til þess kæmi. „Sumir
segja að það sé enginn matur nema maður
grilli á kolum, en ég er ekki of hrifinn af
þessum þjöppuðu fjöldaframleiddu kolum
sem fást hér á landi. Gasið brennur hratt
upp, en ég er hræddur um að það geti ver-
ið alls konar aukanefni í verksmiðjukol-
unum og að þau fari beint í matinn.“
Þegar kemur að því að velja kjöt á grillið
er Örn lítið fyrir tilraunir. „Langoftast er ég
bara með lambafile, því það er einhvern
veginn ekki hægt að klúðra því. Hann má
vera duglegur að grilla, sá sem stútar file,“
segir hann. „Mér finnst það best pínulítið
blóðugt en samt ekki hrátt í miðjunni, en
kjötið verður ekkert verra þó það sé mikið
steikt.“
Örn blandar sinn eigin kryddlög úr því
sem hann finnur í eldhússkápnum, setur í
skál og bætir olíu saman við. „Það verður
svo bara að standa yfir kjötinu og færa það
til. Helst má ekki vera of mikil olía á bit-
anum því hún fer þá niður í brennarann,
fuðrar upp og litar kjötið svart. Ég beiti því
bragði að taka upp bitann, slá honum að-
eins í teinana svo olían og fitan hrökkvi af
honum og lyfta svo bitanum frá á meðan
fuðrar upp.“
Slær fituna af kjötbitunum
Langoftast með lambafile, segir Örn, glaður í bragði.
Landsmenn þekkja ÖrnÁrnason vel sem gamanleikara. Margirvita að hann er hand-
laginn smiður, en færri vita að
Örn er með allmikla grilldellu.
Hann segist þegar vera kominn
með smá fiðring þó ekki sé bein-
línis komið rétta veðrið til að taka
ábreiðuna af grillinu. „Ég er ann-
ars ekki með neinn Rolls Royce á
pallinum, bara svona millistórt og
hagkvæmt grill. Auðvitað hefur
mig stundum langað til að kaupa
mér grilldreka á mörg hundruð
þúsund, en ég held að íslenska
veðráttan sé þannig að öll grill
láta á endanum á sjá. Svo getur
verið erfitt og kostnaðarsamt að
fá íhluti ef eitthvað bilar,“ segir
hann.
„Ég þarf engin tækniundur svo
fremi að brennararnir virki og vel
mér grill í þeim verðflokki að ef
eitthvað bilar þá get ég bara
splæst í nýtt.“
Undarleg átt
kringum grillið
Örn er búinn að koma sér upp
veglegum palli við heimilið þar
sem fjölskyldan á saman notalegar
stundir á góðviðrisdögum.
„Það hefur helst verið vandi að
finna rétta staðinn fyrir grillið, því
það er alveg makalaust hvað reyk-
urinn virðist hreinlega sogast inn í
íbúðina. Nú höfum við loksins náð
að staðsetja grillið svo að loftar
hæfilega um og reykurinn fer eitt-
hvað annað.“
Garðurinn er gróinn og skjól-
sæll, og pallurinn skýlir líka vel
svo óhætt er að fara út með elda-
mennskuna fyrr á vorin og breiða
yfir grillið seinna á veturna. Örn
segist jafnvel vera farinn út að
grilla þó veðrið sé ekki endilega
orðið gott.
„Ef maður fær góðan gest í
heimsókn má draga fram regn-
stakkinn eða kuldagallann og
standa aðeins yfir grillinu. Bestu
augnablikin eru samt auðvitað
þegar það er sól og birta. Við höf-
um átt margar gæðastundir hérna
úti á veröndinni með góðan grill-
mat á borðum.“
Einfaldleikinn ræður
Einfaldleikinn ræður ríkjum í
eldamennskunni: Örn vill helst
elda lambakjöt og bera fram með
sósu, bakaðri kartöflu, appels-
ínglasi og salati, „með pínulítið af
fetaosti og balsamikolíu. Svo er
alltaf gaman að kaupa eitthvað
tilbúið úr kjörbúðinni, kannski
fyllta sveppi eða innpakkaða ban-
ana sem maður einfaldlega skellir
á grillið.“
asgeiri@mbl.is
Pússar og olíuber garðhúsgögnin árlega og passar að taka þau ekki inn í hús
Morgunblaðið/Kristinn
„Bestu augnablikin eru samt auðvitað þegar það er sól og birta,“ segir Örn Árnason meðal annars hér í viðtalinu - hvar grill, garða og fleira ber á góma.
Margar gæðastundir á veröndinni
Það þarf að hugsa vel bæði
um grillið, pallinn og garð-
húsgögnin ef á að vera hægt
að njóta þeirra ár eftir ár. Örn
passar mjög vel upp á allan
frágang og viðhald. Hann
gætir þess t.d. hvert vor að
pússa létt yfir viðarhúsgögnin
og olíubera. „Það verður að
gæta þess sérstaklega með
útihúsgögn úr viði að vera
ekki að taka þau inn á vet-
urna. Ef það er gert þornar
viðurinn upp, opnast, skrepp-
ur saman og koma í hann
sprungur. Þegar húsgagnið er
sett út næsta sumar bólgnar
viðurinn aftur upp og dregur í
sig raka og vætu og þornar
svo enn eina ferðina inni í
geymslu veturinn eftir. Þetta
verður til þess að smám
saman byrjar allt að losna og
skemmast.“
Viðarhús-
gögnin á ekki
að taka inn