Morgunblaðið - 20.06.2011, Qupperneq 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. JÚNÍ 2011
✝
Elskulegur eiginmaður, sonur, fósturfaðir,
tengdafaðir, afi og bróðir,
GUÐMUNDUR ANDRÉSSON
sjómaður,
Galtalæk 2,
Hvalfjarðarsveit,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
mánudaginn 13. júní.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 24. júní kl. 14.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en bent er á
minningarsjóð líknardeildar Landspítalans.
Guðrún Jónsdóttir,
Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Brynjólfur J. Hermannsson, Guðrún D. Ásmundardóttir,
barnabörn og systkini.
✝
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÓLAFUR GAUKUR ÞÓRHALLSSON
tónlistarmaður,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í
Reykjavík í dag, mánudaginn 20. júní kl.
13.00.
Svanhildur Jakobsdóttir,
Anna Mjöll Ólafsdóttir, Cal Worthington,
Andri Gaukur Ólafsson, Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Bergþóra Ólafsdóttir,
Ragnhildur Ólafsdóttir, Haraldur Sigurðsson,
Ingunn Ólafsdóttir,
Hlöðver Már Ólafsson, Erla Guðmundsdóttir,
Aðalbjörg María Ólafsdóttir, Páll Sigurgeirsson,
Inga Sigrún Ólafsdóttir, Smári Árnason.
✝ Haukur Frí-mann Pálsson
ostagerðarmeistari
fæddist á Sauð-
árkróki 20. janúar
1931. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Fossvog 13. júní
2011. Foreldrar
hans voru Páll
Sveinbjörnsson, f.
8.3. 1909, d. 3.6.
1970, frá Kjalarlandi í Austur-
Húnavatnssýslu, og Sigrún
Fannland, f. 29.5. 1908, d. 14.3.
2000, frá Ingveldarstöðum á
Reykjaströnd í Skagafirði.
Systkini Hauks eru 1) Óskar, f.
3.3. 1932, d. 24.5. 2000, 2) Hörð-
ur, f. 27.3. 1933, 3) Kolbeinn f.
11.8. 1934 d. 2.6. 2007, 4) Ásta, f.
2.2. 1938, 5) Bragi f. 11.4. 1939,
d. 6.10. 1986.
Magnús Valdimar, f. 1992, og
Heiða Valdís, f. 1995. 3) Theo-
dóra hjúkrunarfræðingur, f. 7.7.
1970, maki Sigurður Sævar
Gunnarsson efnaverkfræðingur,
f. 1.10. 1973. Börn þeirra eru
Davíð Haukur, f. 1996, Pétur
Gunnar, f. 1999, Matthías Jakob,
f. 2004, og Karen Ósk, f. 2011.
Haukur var fæddur og uppal-
inn á Sauðárkróki. Hann nam
mjólkurfræði í Statens Meier-
iskole í Þrándheimi, Noregi og
útskrifaðist þaðan 1955. Eftir
útskrift fluttist hann heim til
Sauðárkróks og hóf störf hjá
Mjólkursamlagi KS. Á árunum
1972 til 1978 starfaði hann sem
verkstjóri í sælgætisgerðinni
Víkingi í Reykjavík. Þaðan flutti
hann sig svo aftur til mjólkur-
samlagsins á Sauðárkróki og
sérhæfði sig í ostagerð. Hann
vann til margra verðlauna í
þeirri grein. Eftir starfslok 1998
fluttu þau hjón til Garðabæjar
og bjó hann þar til æviloka.
Útför Hauks verður gerð frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag,
20. júní 2011, og hefst athöfnin
kl. 15.
Hinn 2. ágúst
1958 kvæntist
Haukur Sigurlaugu
Valdísi Steingríms-
dóttur frá Hvammi
í Vatnsdal, f. 31.5.
1932. Foreldrar
hennar voru Stein-
grímur Ingvarsson,
f. 28.6. 1897, d.
9.10. 1947, og
Theodóra Hall-
grímsdóttir, f. 9.11.
1895, d. 13.5. 1992. Börn Hauks
og Sigurlaugar eru 1) Stein-
grímur vélaverkfræðingur, f.
1.5. 1959, maki Maggý Dögg
Emilsdóttir kjólameistari, f.
2.11. 1959. Börn þeirra eru Júl-
íanna Lára, f. 1983, og Haukur
Heiðar, f. 1989. 2) Sigrún, f. 2.4.
1961, maki Sigbjörn Ármann
skipamiðlari, f. 29.7. 1960. Börn
þeirra eru Helga Þóra, f. 1987,
Þó líði æviár
og í skjólin fjúki
vona ég að tregatár
tíminn burtu strjúki.
(Sigrún Fannland)
Faðir okkar fæddist á
kreppuárum á Sauðárkróki.
Hann fór ungur að vinna fyrir
sér. Eins og víðast hvar annars
staðar á þeim árum var mikið
atvinnuleysi á Króknum. Hann
var ekki mikið fyrir að gefast
upp og þoldi ekki iðjuleysi.
Kappsemi og dugnaður var hon-
um í blóð borinn, enda íþrótta-
maður á sínum yngri árum. Ef
byrjað var á einhverjum verk-
um, stórum sem smáum, voru
þau kláruð á skjótum tíma.
Dæmi um það voru húsbygging
Víðigrundar 3 á Sauðárkróki og
öll þau verk sem tengdust sum-
arbústaðnum í Vatnsdalnum.
Hann undi sér vel við skot- og
stangveiði. Í góðum félagsskap
var gjarnan hlustað á djass og
jafnvel tekið lagið. Hann unni
Skagafirðinum enda mikið nátt-
úrubarn. Þegar hann átti erindi
á höfuðborgarsvæðið vildi hann
dvelja þar sem styst. Eftir
starfslok í mjólkursamlaginu
fluttu þó foreldrar okkar til
Garðabæjar til að vera nálægt
afkomendum sínum.
Eftir að störfum lauk fór
hann að fást talsvert við mál-
ara- og glerlist. Hann hefði ef-
laust náð langt í þeim listum ef
hann hefði byrjað á því eitthvað
fyrr.
Pabbi lá ekki á skoðunum
sínum og lét allt flakka ef sá var
gállinn á honum. Mörgum hefur
eflaust sárnað eða orðið mjög
hvumsa yfir því, sem hann lét
út úr sér. Hann hafði skemmti-
legan húmor og stríðinn var
hann, þá einkum við systkini
sín. Hann var heldur ekkert
feiminn við að skipta um skoð-
anir. Margt fólk sem hefur
kynnst honum á lífsleiðinni hef-
ur sjálfsagt hent gaman af hans
tilsvörum og háttsemi. Hann
var eftirminnilegur persónuleiki
og einn af þeim sem lituðu lífið
á Króknum.
Elsku pabbi, okkur langar til
að þakka þér allt það góða sem
þú hefur gefið okkur sem faðir.
Þú tókst meiri þátt í uppeldi
okkar samanborið við aðra feð-
ur af þinni kynslóð. Þú deildir
með okkur áhuga þínum á ís-
lenskri náttúru. Það sem við
kunnum vel að meta við þig er
hversu hreinskilinn þú varst og
yfirborðsmennska var ekki til í
þinni orðabók. Þakka þér líka
fyrir þann metnað sem þú lagð-
ir í að sjá vel fyrir fjölskyld-
unni. Okkur þykir einnig vænt
um hvað þú varst börnunum
okkar góður afi.
Minning þín er ljós í lífi okk-
ar.
Steingrímur, Sigrún
og Theodóra.
Mín fyrstu kynni af Hauki
tengdaföður mínum voru mér
eftirminnileg, en hann tók á
móti mér síðla kvölds á Rafta-
hlíðinni á Króknum. Hann var
með biksvart hár og gleraugu
eins og hinn þýski Derrick.
Hann sagðist vera að horfa á
Taggart í sjónvarpinu en hugs-
ast getur að hann hafi verið að
bíða eftir Theodóru dóttur sinni
og fylgdarsveini hennar. Nokkr-
ar góðar spurningar komu um
lífið og tilveruna áður en haldið
var til náða. Haukur hafði
sterka nærveru og hans lífs-
viðhorf endurspeglaði það að
njóta hringrásar lífsins og það
væri allt í lagi þó að stundum
blési á móti.
Synir mínir eiga það stundum
til að takast á, eins og bræður
eiga oft til. Þegar þolinmæði
mín er að bresta er gott að rifja
upp sögur sem Haukur sagði
um glímur við bræður sína á
yngri árum. Niðurstöðu þeirra
sagna mætti setja upp sem svo,
að ef það drepur þig ekki þá
hlýtur það að gera þig sterkari
– og að standa saman með þín-
um þegar þörf er á. Þá veit ég
að næsta kynslóð mun afreka
það líka. Haukur hafði alltaf
mikinn áhuga á frjálsum íþrótt-
um og afreksmönnum. Haukur
sjálfur var ekki bara kraftmikill
afreksmaður á yngri árum, en
um það er sumarbústaður
Hauks og Sigurlaugar í Vatns-
dal til sönnunar. Þar þurfti
Haukur að bera og færa úr stað
mörg tonn af hörðu húnversku
grjóti til að koma húsinu fyrir.
Þessi staður ber einnig merki
alúðar og þrautseigju Hauks.
Þar gróðursetti hann ásamt Sig-
urlaugu ýmsar tegundir af trjá-
plöntum sem þurftu alla mögu-
lega hjálp til að ná fótfestu í
lífinu. Í dag er þarna fjöldinn
allur af glæsilegum og meira en
mannhæðarháum trjám. Þarna
mun ég alltaf sjá Hauk fyrir
mér í ljósbláum stuttermabol
hlúa að hinu og þessu.
Á efri árum leitaði Haukur í
listina. Hann var nokkuð sleipur
málari og það var gaman að sjá
hann mála skútumyndir af
Hempels-dagatölum. Ég hafði
stoltur góða skipamynd eftir
tengdaföður minn á skrifstofu
minni. Afabörnunum fundust
ómetanlegar þær stundir með
afa sínum að horfa á dýralífs-
myndir og Lion King sem oft
var horft á. Þar kom hringrás
lífsins sterk fyrir. Þá muna allir
eftir ostunum hans og þeim
metnað sem hann lagði í störf
sín.
Ég bið Guð að blessa og
styrkja Sigurlaugu tengdarmóð-
ur í sorg hennar. Ég heyrði
einu sinni góða konu segja að ef
lítill tími væri til að biðja og
þakka Guði þá væri hægt að
segja bara: „Takk“. Ég segi
stórt „Takk“ fyrir Hauk tengda-
föður minn og afa barnanna
minna Davíðs, Péturs, Matt-
híasar og Karenar.
Sigurður Sævar
Gunnarsson.
Það er erfitt og sárt að
kveðja kæran bróður. Við vor-
um sex systkinin og ólumst upp
í Höepfnershúsinu á Sauðár-
króki við lítil efni. Við systkinin
vorum afar samrýnd og stóðum
þétt saman. Fylgdumst við
mjög vel hvert með öðru alla
tíð, hvort sem var í meðbyr eða
andbyr. Uppvaxtarárin á
Króknum eru okkur ofarlega í
huga og er bjart yfir þeim tíma,
bæði í leik og í starfi. Þótt efnin
á heimilinu væru ekki mikil og
ekki alltaf mikið til hnífs og
skeiðar, minnumst við þess ekki
að við værum svöng.
Haukur var elstur af okkur
systkinunum. Hann var kjark-
mikill strákur, hraustur og
fylginn sér. Á uppvaxtarárunum
hafði hann yndi af íþróttaiðk-
unum og þá sérstaklega afl-
raunum. Hann var dökkur yf-
irlitum og bar svipmót beggja
foreldra sinna. Hann fór ætíð
mjög vel með og hafði því ávallt
nóg fyrir sig að leggja. Við er-
um ekki að halda því fram að
hann hafi verið nískur, en að-
haldssamur. Fimmtán til sextán
ára gamall réðst hann til starfa
hjá Mjólkursamlagi KS á Sauð-
árkróki og þremur til fjórum ár-
um síðar hélt hann til náms í
mjólkurfræði til Þrándheims í
Noregi þaðan sem hann braut-
skráðist sem mjólkurfræðingur
1955. Hann var mikill fagmaður
í ostagerðarlistinni og vann til
fjölda verðlauna í þeirri grein,
bæði hér heima og erlendis.
Haukur kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Sigurlaugu
Steingrímsdóttur frá Hvammi í
Vatnsdal. Þau eignuðust þrjú
börn, Steingrím, Sigrúnu og
Theódóru. Sigurlaug bjó þeim
gott og fagurt heimili. Þau voru
mjög gestrisin og minnumst við
þess sérstaklega meðan þau
bjuggu á Sauðárkróki að pant-
aður var hjá þeim silungur úr
Ósnum en Sigurlaug bjó til þá
bestu silungasúpu sem við höf-
um smakkað. Eftir að þau fluttu
í Garðabæinn heimsóttum við
þau æðioft og var ávallt veitt af
mikilli rausn. Haukur lauk
starfsævi sinni rétt fyrir sjötugt
hjá Mjólkursamlagi KS og
fluttu þau hjónin þá til Garða-
bæjar og hafa átt þar heima síð-
an. Já, það er margs að minnast
þegar góðs drengs er getið.
Elsku Sigurlaug, missir þinn
er sár og mikill. Það er erfitt að
sjá á bak góðum lífsförunaut en
við vitum að minningin um góð-
an dreng mun ylja þér um
hjartaræturnar um ókomin ár.
Við viljum að síðustu votta
börnum, barnabörnum, ættingj-
um og vinum okkar dýpstu sam-
úð.
Hörður og Ásta.
Minn kæri vinur Haukur
Pálsson er látinn.
Það er langt síðan við vinirnir
hófum nám í mjólkurfræðum í
Noregi, ég fór út á undan og
tók á móti þér á járnbrautar-
stöðinni í Þrándheimi.
Það var í ágúst 1952 sem við
hófum námið í Trondermeyeri í
Þrándheimi, þar urðum við her-
bergisfélagar og næstu tvö árin
unnum við á nokkrum mjólk-
urbúum. Að þeim tíma liðnum
fórum við heim í sumarfrí í einn
mánuð, héldum svo aftur út til
Noregs og hófum nám í Statens
Meyeriskole 1/9 1954 til 30/6
1955. Unnum síðan á Hegra
mejeri í tvo mánuði og fórum
svo aftur í skólann 1/9 1955 til
15/12 1955, en þá lukum við
prófi frá skólanum og héldum
heim. Þú vinur minn fórst að
starfa hjá Mjólkursamlagi
Skagfirðinga sem ostagerðar-
meistari og síðan sem verk-
stjóri. Við ostagerð varðst þú
mjög fær iðnaðarmaður og
fékkst margsinnis verðlaun fyr-
ir ostana þína bæði hér heima
og eins í Herning, Danmörku.
Einnig varðst þú ostameistari
Íslands fyrir ostana þína.
Haukur var trúnaðarmaður
mjólkurfræðinga á Sauðárkróki,
einnig starfaði hann að hinum
ýmsu félagsmálum, t.d. fyrir
Karlakór, Stangaveiðifélag og
Ungmennafélag Sauðárkróks.
Eftir mörg ár á Sauðárkróki
við góðan orðstír flutti hann til
Reykjavíkur og vann um tíma
við súkkulaðiverksmiðju en
flutti aftur norður og fór í sitt
fyrra starf.
Eftir starfslok fór hann aftur
til Reykjavíkur, átti þar góða
daga og afar fallegt heimili að
Nónhæð 2 í Garðabæ. Þar fór
hann að dunda sér við að mála
myndir sér til ánægju og til
gjafa.
Haukur minn var félagslynd-
ur maður og átti marga góða
vini.
Að lokum vil ég þakka þér
langa og góða vináttu og sam-
starf.
Sigurlaugu og börnunum
ykkar votta ég djúpa samúð.
Far þú í guðs friði.
Þinn vinur,
Brynjólfur Sveinbergsson.
Haukur Frímann
Pálsson
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi
RAGNAR BORG,
fyrrum ræðismaður og
framkvæmdastjóri,
lést á dvalarheimilinu Grund 15. júní.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 22. júní kl. 15:00.
Ingigerður Þóranna Melsteð Borg,
Anna Elísabet Borg, Rein Norberg,
Elín Borg, Benedikt Hjartarson,
Óskar Borg, Berglind Hilmarsdóttir,
Páll Borg, Ingunn Ingimarsdóttir,
Eva, Rakel, Thelma, Inga, Hildur Emma, Elín Ósk.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÁGÚST VALUR GUÐMUNDSSON
húsgagnasmíðameistari,
Sóleyjarima 3, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík á
þjóðhátíðardaginn, 17. júni.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Svava Berg Þorsteinsdóttir,
Jónas Ágúst Ágústsson, Halldóra G. Árnadóttir,
Sólveig Björk Ágústsdóttir, Óskar Ísfeld Sigurðsson,
Þorsteinn Valur Ágústsson, Íris Dröfn Smáradóttir,
afabörn og langafabörn.
Ástkær dóttir mín og systir okkar
SIGRÍÐUR SIGTRYGGSDÓTTIR,
Vesturbrún 17,
andaðist á heimili sínu miðvikudaginn 15.
júní.
Útför hennar fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 22. júní kl. 15:00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Þroskahjálp.
Elín Sigurðardóttir,
Sigurlaug Anna Sigtryggsdóttir,
Erla Sigtryggsdóttir,
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma
MAGNEA GUÐRÚN HALLDÓRSDÓTTIR,
Skorrastað,
lést laugardaginn 18. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Ingibjörg María Jónsdóttir, Haukur Baldursson,
Bjarni Jónsson, Hulda Kjörenberg,
Guðrún Jónsdóttir, Sigfús Illugason,
Björn Reynir Jónsson,
Halldór Víðir Jónsson, Guðrún Baldursdóttir,
Guðmundur Birkir Jónsson, Guðný Elvarsdóttir,
Soffía Jónsdóttir, Helgi Þór Helgason,
Fjóla Jónsdóttir, Kristján V. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.