Líf og list - 01.09.1950, Blaðsíða 13

„Við höfnm fundið hjartaslög og
þrár nútiðarmannsins i list frum-
stœðra þjóða, vegna þess að bilið
milli, hamingjusams mannlifs og
þess tœknilega lifs, sem við lifum i
nútiðar þjóðfélagi, er að lengjast
Frurnstœð list og mannlegt lif.
„Er það kannske tilhneiging nú-
tíðarmannsins til flótta frá raun-
veruleikanum?“
„Raunveruleikinn er eins og
við sjáum hann á hverjum
tíma. Auga ljósmyndarinnar er
hjartalaust og án heila: skilnings-
laust. Raunveruleikinn hefir miklu
fleiri hliðar cn mannleg tækni hef-
ir enn sem komið er gefið rétta
mynd af. En okkur í dag, sérstak-
lega listamönnum, finnst, að list
frumstæðra þjóða sé nær hinu upp-
runalcga, heilbrigða, mannlega
lífi.“
„Getur listin þá haft þjóðfélags-
lega þýðingu?"
„Ég veit ekki — ég hcf aldrci
þekkt listrænt þjóðfélag.“
Hið óskiljanlega.
„En hvers vegna nær listin ekki
til fólksins?"
„Sú myndlist, sem í dag er óskilj-
anlcg almenningi, er á íslandi köll-
uð abstrakt, og sannleikurinn er
Kristján Davíðsson: Kona
LÍF og LIST
Andlitsmynd og smágoð frá Afríku
sá, að myndlist hefir alltaf verið
almenningi óskiljanleg, fyrst eftir
að hún varð til. Hún er alltaf ab-
strakt, meðan hún er að verða til,
og þegar myndin er fullgerð, er
hún orðin konkret veruleiki.“
„Er ekki listin orðin til vegna
fólksins?“
,ú\íyndlist cr alltaf fyrir fólk —
annars er hún ekki lífrcen, og ef
fólk heldur, að Giotto, Titian,
Rembrant, Velasquez, E1 Grego
hal'i málað náttúruna eins og hún
er, þá þyrfti sannarlega að leiðrétta
þann miskilning, þvi að hver veit,
hvernig náttúran er. Auk þess var
það ekki þcirra stelnumál, en fólk,
sem horft hefir á þessar myndir
nokkur hundruð ár, hefir látið í
minni pokann, ef svo mælti segja,
fyrir sjón þessara málara.
Um myndirnar þrjár.
Við skyggnumst nú um sýning-
arsalinn. Verður okkur starsýnt á
K. Dav.: Abstrakt-Setur — Ljósm. Kaldal
13