Eining - 01.08.1967, Blaðsíða 14

14
EINING
Mikið heimabrugg
I Noregi er áfengissalan ríkisrekstur
og yfirleitt á þjóðin greiðan aðgang að
iöglegu áfengi, en samt er þar ískyggi-
lega mikið um heimabrugg. Þetta nota
áfengisdýrkendur, sem engar hömlur á
sölu eða veitingum þola, en vildu senni-
lega helzt hafa pelann hjá sér í rúminu,
eins og ungbarnið.
Norsk Presseoversikt nr. 17/67 hef-
ur eftir blaði (Farmand) að árið 1956
hafi norska þjóðin drukkið um hálfa-
aðra milljón lítra af heimagerðu áfengi,
1962 um tvær milljónir lítra, og 1966
2,7 milljónir lítra. Á árunum 1956—66
hafi þetta heimabrugg aukizt um 125%.
Á sama tíma hafi brennivínssala ríkis-
ins aukizt um aðeins 25%. — Er það
ekki nóg?
Velgengni þjóða eykst, áfengisneyzla
þeirra vex drjúgum, nautnasýkin áger-
ist, siðferði hrakar á mörgum sviðum.
Þannig er gott launað. Hver verður svo
uppskeran ?
** -jc -x-x
Rœktuð pest
Víst hljómar það kynlega að tala um
ræktctða pest, en þetta er þó kaldur
raunveruleikinn.
Sálfræðingurinn Svend Skyum Niel-
sen, áfengismálaráðunautur dönsku
ríkisstjórnarinnar, fullyrðir að í land-
inu séu 75.000 fyrirvinnur, sem eigi það
áhugamál næstum eitt, að afla sér pen-
inga til áfengiskaupa. Séu konur þess-
ara manna einnig taldar og börnin,
verði það fjórði hluti milljónar í land-
inu, sem þjáist sökum áfengispestarinn-
ar. Hverjum 14. manni er refsað fyrir
»---------------------------------ö
B L 1 K
Framhald af 13. bls.
það var þurrkað á jörðinni eða í garð-
inum, og barst með því að nafla barns-
ins og inn í blóð þess.“
Aagaardshjónin í Eyjum heitir grein
um dönsk myndar- og merkissýslu-
mannshjón þar. Um hann segir: „Þessi
Dani var ljóngáfaður og átti kímnigáfu
í ríkum mæli, léttlyndur, góðviljaður og
alþýðlegur valdsmaður. Dugnaðar- eða
afkastamaður til vinnu mun hann ekki
hafa verið, en sparsamur í meðferð opin-
bers fjár og svo eigin og heiðarlegur í
hvívetna."
Þetta er sannarlega ekki slæm mann-
lýsing. Skrifstofukostnaður sýslumanns
var eitt árið ein króna. — Geri aðrir
betur. Framhald.
Pétur Sigurðsson.
ölvun við akstur, og svo kalla menn
bindindisáróður ofstæki.
„Hófdrykkja" reynist mörgum háska-
leg. Árið 1960 voru það 11% ungmenna
á aldrinum 18—19 ára, sem ekki höfðu
bragðað áfengi í Danmörku, en árið
1964 var það aðeins hálft %. Þannig
sígur á ógæfuhliðina. Þessa pest rækta
þjóðfélögin með áfengissölunni.
Yfirlæknir í Noregi segir að þar séu
60—80 áfengissjúklingar, og annarhóp-
ur eins stór, sem misnoti áfengi. Hvað
er það svo, sem leiðir til misnotkunar?
** -)< -K0<
Antabus sparar 35 milljónir
órlega
Dansk Goodtemplar, 15. marz 1967,
getur þess að áfengisvarnalyfið Anta-
bus spari þjóðinni um 85 milljónir
danskra króna árlega. 18. febrúar sl.
var aðaluppfinningamanni lyfsins, dr.
med Erik Jacobsen, veittar 50 þús.
danskar krónur sem viðurkenning fyr-
ir framlag hans í þessu máli. Þá ávarp-
aði annar prófessor hann, einnig dr.
med. Einar Lundsgaard, og greindi frá
því, að á hverju ári væri lyfið nú notað
við 3500 ofdrykkjumenn, af þeim réttu
við 1400 til 1500.Þegarathugaðer, sagði
prófessorinn, hvað það kostar þjóðfé-
lagið að rétta við til fulls einn of-
drykkjumann, þá er sparnaðurinn á ári
um 35 milljónir króna.
Áfengissala hefur jafnan verið gróða-
vegur, en afleiðingar sölunnar eru líka
óhemju kostnaðarsamar. Öll eru þau
viðskipti eitt mesta brjálæði þjóða.
-K-X
Margt gerist í senn
Einn er að fæðast,
en annar að deyja,
einn er að kvongast,
hinn dauðastríð að heyja.
Einn er í veizlu,
en annar í kvölum,
einn í fangaklefa,
hinn í glæstum sölum.
Einn er verið að hengja
og annan að pína,
þá annar er að dansa
við stúlkuna sína.
Ýmsir eru að hlæja,
aðrir sáran gráta,
ýmsa beygir þrenging,
en sumir mikið láta. —
Þessu verður tilveran
sumu svo að haga,
en sjálfsagt má þó ýmislegt
sníða til og laga.
því svo má lengi prýða
sem níða.
P.S.
Listsýning Hallveigarstaða
Ekki gat ég stillt mig um að sjá þessa
listsýningu, því að ég vænti alltaf góðs
af kvenþjóðinni. Ég varð þó fyrir nokkr-
um vonbrigðum, en listskyn mitt er nú
sjálfsagt ekki þungt á metunum.
Höggmyndirnar á sýningunni þótti
mér yfirleitt góðar, sumar fallegar. Góð
einnig málverkin eftir Gretu Björnsson,
Síldarsöltun og Liljublóm. Sömuleiðis
Vetrarhiminn eftir Helgu Weisshappel,
Sjálfsmynd, og Frá Vestmannaeyjum
eftir Júlíönu Sveinsdóttur, — Teppin
eftir Ásgerði Ester Búadóttur og Vig-
dísi Kristjánsdóttur voru ágæt.
Sum málverkin hefði ég ekki viljað
hafa í húsi mínu, t. d. málverkið: Kona.
Það þótti mér ljótt. Hvað gengur að
kvenmönnum, að gera slíkar myndir.
Nokkru síðar sá ég í íslenzku dagblaði
konumynd af höggmynd, sem gert hafði
íslenzk listakona, og það verk hafði
ríkisstofnun erlendis keypt, en þessi
mynd í blaðinu þótti mér ljót. Nútíminn
er umburðarlyndur við afskræminguna.
P. S.
-x-k -jc -*-x
ÁFENGISSALAN
1. apríl til 30. júní 1967.
Heildarsala:
Selt í og frá Reykjavík . kr. 99.841.703
- - - - Akureyri .....— 11.575.480
- - - - ísafirði .....— 3.446.525
- - - - Siglufirði....— 2.058.450
- - - - Seyðisfirði .... — 2.560.095
- - - - Keflavík .....— 5.969.450
- - - - Vestmannaeyjum — 6.286.656
kr. 131.738.359
Á sama tíma í fyrra var salan, eins og
hér segir:
Reykjavík ............. kr. 105.228.068
Akureyri ..............— 10.646.365
Isafirði .............. — 3.289.095
Siglufirði ............— 1.902.735
Seyðisfirði ...........— 3.110.760
kr. 124.176.023
Áfengissalan fyrstu sex mánuði þessa
árs varð: kr. 247.498.697, en var sömu mán-
uði 1966 kr. 219.222.998. Söluaukning um
13%.
ÁFENGISVARNARÁÐ.
(Heimild: Áfengis- og tóbaksverzlun
ríkisins).