Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.2003, Qupperneq 158

156
Guðrún Kvaran
í Tm úr Mýrdal og á seðlinum stendur: „blóð sem var hleypt án þess
að mjöl væri látið í það, síðan soðið og látið í súr; í það komu eins og
augu, þaðan nafnið“. Um síðari merkinguna var til eitt dæmi í Rm
fengið frá Lúðvíki Kristjánssyni (1980:270) sem bendir einnig til
skaftfellskrar notkunar. Fleiri dæma er þörf áður en hægt er að kveða
upp úr um dreifingu.
bambari m. ‘(pjátur)brúsi’ er í B1 merkt „ASkaft.“ Engin dæmi fund-
ust í söfnum Orðabókarinnar.
djangi m. ‘skolli’. Orðið er í B1 merkt „Skaft.“ Nokkur dæmi eru til í
Rm og benda þau ekki til þess að merkingin sé staðbundin. ÁBIM
merkir það ekki heldur sem slíkt.
eskja sér ‘betla’ merkir B1 Homafirði og hefur þær upplýsingar úr
vasabókinni. Engin dæmi em til í söfnum Orðabókarinnar. ÁBIM
merkir orðið staðbundið og hefur heimild srna líklegast frá Bimi.
Hann tengir myndina sögninni að œskja ‘óska’ (1989:1217). Dæma-
fæð kemur í veg fyrir að hægt sé að sjá hvort orðið sé víðar notað en
í Austur-Skaftafellssýslu.
fljótur ‘ílát’, búsfljótar ‘ker og kimur’. B1 hefur dæmi í merkingunni
‘tréílát’ úr handritinu AM 226a 8vo sem áður hefur verið minnst á og
bætir við að í Skaftafellssýslum sé orðið einkum notað um næturgagn.
Það kemur heim og saman við upplýsingar í öðra orðasafni sem Jón
Helgason gaf út 1960. Það er varðveitt í Konunglega bókasafninu í
Kaupmannahöfn undir númerinu Add. 627 c 4to í kveri sem er alls 20
blaðsíður og Rasmus Kristján Rask safnaði til á ferðum sínum 1814
og 1815. Langflest orð era skráð undir fyrirsögninni „Paa Osterland-
et“. Austasti hluti Suðurlands virðist fylgja Austurlandi að því best
verður séð. Rask segir um fljót: „fljótr-inn stóri og litli þ.e. koppur“
(Jón Helgason 1960:294). Orðið kemur einnig fyrir í orðasafni Hall-
gríms Schevings í tvenns konar merkingu. Annars vegar er það sagt
merkja ‘dufl’ en hins vegar ‘koppur’ og er sú merking merkt „A.M.‘\
þ.e. austanmál. Önnur dæmi skráð í Rm era úr kveðskap Bjama Giss-