Reykvíkingur - 04.07.1928, Blaðsíða 20

244
REYKVIKINGUR
sagði Helena og leit í kringum
eig, „það er svívirðilegt að stúlk-
urnar s-kuli ekki hafa tekið hér
til.“
„Æ, blessaðar! Við skulum ekk-
ert vera að hugsa um það. Þær
vilja fara og þær verða þá að
fara, og ég er þá ekkert að fást
um pað, alt sé hér í óreglu.“
„Þér ættuð að fara héðan, ef
rétt væri,“ sagði Helena.
„Það get óg ekki. Ég á von á
að konam mín komi á hverri
stundu." Rödd hans varð dálítið
ðstyrk. „Já, á hverri stundu."
„Ég skal láta pjóninn Graham
koma hingað niður og taka til
hjá yður, en svo verðið pér að
koma upp og borða með okkur.“
Leroux hafði talið sér trú um
að sér líkaði ágætlega hvernig
alt var á heimili hans, en nú
datt henni alt í eimu í hug að
hann kynni að vanta eitthvað.
Að heimlli hans hefði í naun og
veru verið líkara hóteli en heim-
ilj“
„Jæja, ég læt Graham koma,“
sagði Helena, „og svo lagið þér
yður til og búið yður undir að
koma og borða með okkur.“
11. kafli.
Gaston Max kemur til sögunn-
ar.
Helena fór upp á herbqrgi sitt
og hringdi þaðaa) á vinnukonuna.
„Herra Leroux borðar miðdeg-
iisverð með okkur, látið vita það
i eldhúsinu, og segið Graham að
fara miður til Leroux og taka þar
til.“
Fimm minútum seinna kom
vinmukonan aftur með nafnspjald.
Það stóð á því: Den,ke Rykmds.
„Deniise Rylands!" sagði Helena
við isjálfa sig, alveg hissa.'
„Á ég að láta hana koma hér
inn?“ isagði vinnukonan.
„Já, látið hana koma,“ sagði
Helena, en vissi þó varla ennþá
hvað hún var að segja.
„Er þetta ungfrú Kumbarly?"
spurði aðkomukvenmaðurinn, s;m
viar sá hinn sami er komið hafði
með lestinni frá Dover og fyr
var frá sagt.
„Já, ég er Helena Kumberly,"
sagði Helena, „mig hefir svo oft
langað til þess að sjá yður, því
Mira. —-- frú Leroux — hefir .svo
oft talað um yður. Nei hvaðrþað
var gaman að þér skylduð koma
með henni nú frá París.“
„Já, ég kem nú beina leið frá
París til þess að hitta yður.“
Hún settist niður.
„Ég hefi heyrt að þér væruð
greind stúlka og gegn!“
„Er það Mira, sem hefir, sagt
yður það?“
„Já — frú Leroux.“
„En hvað: það má vera gaman
fyrir yður að hún kernuir svona