Reykvíkingur - 27.09.1928, Blaðsíða 3

REYKVIKINGUR
539
ni|fnumim sjá livar Jiær vaxa
helzt, nema af nafni hinnar síö-
asttölclu, en hún vex par sem
^eif?la er, oft í hraunglufum,
úrðagjótum og klettaskorum.
Dúnurtirnar eru með rauðblá
e^a fjólublá blóm, ]iær eru al-
Sengar um land alt, og væru
aiargar þeirra ]>ess verðar að
Vera ræktaðar sem skrautblóm í
Shrðum, þó þær standi þar að
'aki peirri tegundinni af eyrar-
r°saættinni, sern enn er ótalin,
Sein ef: sigurskúfurinn, sem vex
\ hlettum og gljúfrum, en [irifst
ílSætlega j görðum.
---—--------
Leyndardómur
kafbátahernaðarins.
^iðureign við þýzka kaf-
bátinn U. 83.
(Uordon Campboll admiráll í
sjóliöj Breta, stjórnaði einu af
aum »dularfullu« skipum er
Scnd voru móti ]>ýsku kafbát-
p lrn- Skip pað er liann var á,
^arnborough, einnig nefnt Q 5,
Vft1 h^verandi flutningaskip er
y 3000 smálesta stórt og út-
111 lneð fallbyssum, sem ekki
Innan Barónsstígs
kaupa allir nýjan fisk hjá
Hafliða Baldvissyni
Hverfisgötu 103. — Sími 1450.
Pví þar er nýr fiskur altaf til
og saltfiskur líka
sáust, svo sem lýst er í 10. tbl.
Reykvíkings. Bað sem fer hér á
eftir er frásögn Cainpbells).
Við liöfðum verið sendir yfir
Atlantshaf til Bermúdaeyja, en
vorum nú komnir aftur austur
yfir haf, eftir þriggja mánaða
dvöl.
1 janúarmánuði 1917 vorum við
í Plymouth að undirbúa okkur
undir næstu ferð.
I'egar ég nú athugaði það,
sem skeð hafði meðan ég var
fjarverandi, komst ég að þeirri
niðurstöðu að óhugsandi væri
að ginna kafbáta nógu nærri
okkur til þess að við gætum
kafskotið þá, nema með því að
láta þá skjóta okkur tundnrdufli
fyrst.
Nokkru seinna er við vorum
úti á hafi í ágætisveðri, þá sáum
við rák eftir tundurskeyti er
nálgaðist okkur neðansjávar. Pví
hafði verið skotið á löngu færi,
og það hefði því verið auðvelt
fyrir okkur að komast hjá því,