Reykvíkingur - 18.10.1928, Qupperneq 24

G56
REYKVÍKINGUR
Á inynd þessari sjást hæng-
arnir tveir, sem héngu á hrygnu
Jieirri er veiddist 1917. Peir eru
grónir á grönunutn við hrygn-
una. I’að er kviðarrönd hrygn-
unnar, er veit til hægð".
Faðirinn: »Hvernig stendur á
því, Nonni, að pú ert altaf í
illindum við hann Sigga,' en
aldrei við neinn annan strák?«
Nonni: »I3að er af því það er
eini strákurinn sem ég ræð við«.
Maður kom á bæ, hitti dreng
úti og spurði hvort mamma hans
væri heima.
»IIún er hjá beljunum í fjós-
inu«, svaraði drengur, »pað er
hún, sem er með gulu skýl'
una«.
HVER MISTl KRÖNU ?
Manni einuin pótti dýrt að
borga lækninum 2 kr. í hvert
skifti og hann kom, og ákvað
að borga honuin framvegis ekki
nema eina krónu. Pegar læknir-
inn kom næst, fékk hann hon-
mn pví aðeins eina krónu.
Læknirinn starði á krónuna,
,horfði í kringum sig og sagði
svo: »Ég lief víst mist eina
krónu«.
»Nei, nei«, svaraði maðurinn,
pað er ég, sem hef altaf verið
að missa krónu undanfarið«.
Læknisnemi var að taka próf,
var spurður að hvað hann
mundi gefa manni inn, sem hann
vildi láta svitna. Læknisneminn
taldi nú upp ýms lyf, en prófess-
orinn bað hann stöðugt nefna
íleiri. Loks segir prófessorinn-
»En hvað munduð pér gera til
pess að láta manninn svitna, ef
ekkert af peim lyfum, sem P®1
haíið nefnt, hrifu?«
»Pá mundi eg koma hingað
með hann og láta yfirheyra
hann«, var svarið.
Hólaprentsmiðjan.