Reykvíkingur - 11.12.1928, Blaðsíða 15
REYKVtBINGUR
631
Handklæði eru bezt, en bó ódírust í verzlun
Ben. S. Þórarinssonar.
gaf nú skipun ura aÖ halda niður
fljótið og horfa vel framundan,
en báturinn þaut áfram í niÖ-
dimmri þokunni. Hér var í raun
og veru farin hættuför, þar eð
búast mátti á hverri stundu við
bát eða skipi, er færi ■ á möti
þeim. En brátt uröu þeir varir við
mótorbát framundan.
F>eir kölluðu til þeirra, er á
honum voru, ða stanza í laganna
nafni, en þeir skeyttu þvi engu.
Og þannig þutu bátarnir um
stund niður eftir fljótinu.
Þokunni iétti nokkuð; það fóru
að detta nokkrir dropar úr loft-
inu, og eftir því sem rigningin
jókst, minkaði þokan.
Eftir því sem neðar dró eftir
fijötinu greiddist úr skipafjöld-
anum, og það varð lengra og
lengra til lands'því fljötið breikk-
aði eftir þvi, sem nœr kom sjón-
um. Og þannig hélt. eftirförin á-
fram án þess að saman né sundur
drægi með þeim.
Þeir fóru nú að verða varir við
dálitla öldu, enda var nú eltinga-
leikurinn búinn að ganga i tvær
stundir.
Það var nú bersýnilegt að bát-
urinn, sem þeir voru að eita, ætl-
uöi að fara beint til hafs.
„Þeir hafa ekkert tækifærl haft
til þess að halda til Iands,“ sagði
yfirmaðurinn á bátnum.
„ónei,“ svaraði sá, er harrn tal-
aði til, en þeir ætla að gefaokk-
ur tækifæri til þess að lenda á
sjávarbotni. Ef hann hvessir
svona og eykur ölduna, er hann
viss með að sökkva bátnum.“
Enn gekk eltingaleikurinn um
hríð. Aldan jókst nú mikið, eftir
því sem utar kom.
Alt í einu varð hröp um bát-
inn. Báturinn, sem þeir voru að
elta, var snúinn við til lands á
bakborða. En hér um bil í sömu
pndránni urðu ný hröp, því í því
bátuirinn snéri þvert i öldutna,
hvolfdi honum.
„Til með bjöirgunarhringina!“
hiröpaði yfirmaðurinn á lögreglur
bátnum.
Rétt á eftir sáu þeir móieita
stúlku xeka höfuðiö upp úr einni
öldunnL Þeix hentu út björgunar-
hxnig og öðrum tiL ;
Þeir sáu gula krumlu koma upp
úr sjónum og gripa í það, sem
næst henni vaT, en það var hár
Asíustúlkunnar, og svo för alt í
kaf. Lögreglubáturinn var nú
kominn þar sem stór olíublett-
;ux var á sjönum, og var það auð-