Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.03.1919, Blaðsíða 13

TÍMARIT Y. F. í. 1919
9
Hjer hafa því framkvæmdarstjórar ríkisins sömu
laun og aðstoðarverkfræðingar hafa í Noregi, -—-
landssímastjóri, eftir 13 ára þjónustu, eins og 6 ára
aðstoðarverkfr., en vegamálastjóri eftir 3 ára, vita-
málastjóri eftir 13 ára þjónustu, eins og yngstu að-
stoðarverkfræðingar þar!
Skipasmíði í Bretlandi og Bandaríkjunum.
Síðastliðið ár jukust skipasmíðar mjög, bæði í
Brctlandi og Bandaríkjunum. Fyrstu 8 mánuði árs-
ins voru smíðuð i Bretlandi skip, er báru alls 1029,419
smálestir, en á sama tíma voru smiðuð í Bandaríkj-
unum skip, er báru alls 1374,434 smál.
Frá janúar til maí er mismunurinn á skipasmiði
Breta og Bandaríkjamanna 30,000 smál., Bandaríkja-
menn eru það liærri, en frá júní til ágúst er mismun-
urinn orðinn 320,000 smál.
Bandaríkjamenn liafa sett sjer það mark, að smíða
á mánuði hverjum skip er beri 400,000 smál. Geti
Bandaríkjamenn það og smíði Bretar helming á við
þá, segir hreskt blað eitt, að jafnmikill skipastóll
muni verða lil að ári liðnu, og var árið 1914.
(Tidsskiift for Industri.)
Kolanámurnar á Svalbarði.
í sumar var tiðin óvenjugóð norður á Svalbarði
og hagstæð til kolatöku, voru því unnin meiri kol, en
undanfarin sumur. í norsku námunum eimim voru
unnar rúmar 55 þúsundir smálesta. 40,000 smál. í
námum „Norsk Spitzbergens Kulkompagni" og 15
þús. smál. í nárnum „Norsk Kulkompagni“, við Iving
Bay. (Tidsskrift for Industri.)
Stærsta flotdokk á Norðurlöndum.
I Gautaborg í Svíþjóð var 12. október í liaust vígð
stærsta flotdoklc á Norðurlöndum.
Dokkin er eign „Göta Várket“ i Gautaborg. Hún er
160 m. löng, 33 m. breið og getur flcytt 12 þúsundum
smálesta. Hún er í þrennu lagi og liljóp fyrsti hlut-
inn af stokkunum í nóvember 1916.
(Tidsskrift for Industri.)
Notkun vatnsafls í Svíþjóð.
Eftir frjettum frá iðnaðarmótinu, er haldið var í
Stokkhólmi í sumar, liafa Sviar nú tekið til notkunar
vatnsafl, cr nemur alls 1 miljón hestafla.
Sökum þess hve eldiviður er dýr, hefur notkun
vatnsaflsins aukist mjög síðustu árin, þrátt fyrir það
að miklir örðugleikar liafa verið á að koma upp
mannvirkjum.
Árið 1917 voru gerðar aflstöðvar, er alls hafa 65,000
hestöfl og nú eru í smíðum stöðvar, er alls munu
hafa yfir að ráða 90 þúsundum hestafla.
(Tidsskrift for Industri.)
Niðursuðuvaran norska.
Fyrri helming ársins 1918 var flutt út töluvert
minna af niðursuðuvöru frá Noregi, heldur en á sama
tíma í fyrra. Frá janúar til júlí 10,7 milj. kg., en í
fyrra (1917) 23,7.
Af sardínum voru fluttar út 1,7 milj. kg., en í fyrra
(1917) 3,3; af reyktri vorsíld í tómatsósu 0,2 og 1,2;
af alls konar niðursoðinni síld 6,8 og 16,6.
(Tidsskrift for Industri.)
Niðursuðudósir úr pappa.
í Noregi hafa verið gerðar tilraunir til að nota
pappa, þjettaðan með ýmsum efnum, „impregnerað-
an“, í dósir utan um niðursuðuvöru.
pað hefur tckist að ganga vel frá samskeytum og
dósirnar líta vel út, en sjeu þær gcymdar nokkurn
tíma, mygla þær að utan.
Nú er verið að reyna að koma þessum impregner-
ingar-efnum betur inn í pappann, með því að hlanda
þeim saman við efnið, sem pappinn er gerður úr og
eru menn vongóðir um árangurinn.
(Tidsskrift for Industri.)
Járnframleiðsla í pýskalandi á ófriðarárunum.
Svo sem kunnugt er, hættu þjóðverjar í nóv. 1916
að gefa út opinberar skýrslur um járn- og kolafram-
leiðslu landsins, en fyrstu ófriðarárin höfðu þær
komið út reglulcga á mánuði hverjum. Flestir álitu
þá þcssa skyndilegu launung vcra slæman fyrirhoða,
er boðaði það, að nú tæki að draga úr framleiðslu í
pýskalandi, á efnivöru í þágu ófriðarins. En þeir
sem kunnugastir voru högum pjóðverja vöruðu menn
við að fesla trúnað á slíkt, enda sýndi hinn öflugi
hernaður Miðrikjanna alt árið 1917 og mestan hluta
ársins 1918, að þeir höfðu á rjettu að standa.
Nú hafa aftur verið gefnar út opinberar skýrslur
um kola- og járnframleiðsluna og skýrslur eru til um
framlciðslu járns á mánuði hverjum, þar lil stjórn-