Ljósmæðrablaðið - 01.11.1934, Qupperneq 13

LJOSMÆÐRABLAÐltí
71
Teppi voru nú liituö á ofninum og vafin um börnin
til þess að halda þeim lilýjum. Nágranni lánaði stóra
kjötkörfu til þess að leggja börnin í, og dúkarnir utan
um þau voru vermdir með stuttuin millibilum.
Fyrsta vikan gekk þannig: Fvrsta sólarhringinn fengu
hörnin aðeins nokkra dropa af valni aðra liverja klukku-
stund. Það var gel'ið þeim með dreypiglasi (augnvatns-
sprautu). Betri karfa var fengin og hitaflöskur til þess
að verma hólið harnanna. Smámsaman náðisl i 3 hjúkr-
unarstúlkur til þess að gæla bcirra. Eftir fyrsta sólar-
hringinn voru hörnunum gefnir nokkrir dropar af maís-
siró])i og einn til tveir dropar af rommi. Svo var revnt
að útvega brjóstamjólk frá mæðrum, sem höfðu hörn
á hrjósti. Þelta gekk í fyrstu treglega, en sjúkrahúsin
hlupu þá undir haggann og útveguðu næga mjólk. Mál-
tíðir voru aðeins 3 grm. al' mjólk til að hvrja með, en
voru svo auknar.
Engin vog féksl i fyrstu, sem gæti vegið livert harn
fyrir sig, en á öðrum degi vógu öll börnin um (i kg.
57 grm., eða að mcðallali 1211 grm. livert. Fyrstu 5 dag-
ana léltust ])au, cn þvngdust reglubundið úr þvi.
Að sjálfsögðu þurl'tu þessi ófullhurða hörn að vcra
i vermirúmi (ineuhalor). Sjúkrahúsin sendu hráðlega
slik rúm haiula öllum hörnunum.
Fyrstu vikuna var heilsan tæp hjá börnunum. Þau
fengu andþrengslisköst og var þá gefið romm. Ilægðir
voru tregar, en hötnuðu við stólpípu, sem gefin var með
þvagpípu. Síðar fékst áliald lil að gefa börnunum hlöndu
af kolsýru og súrefni, þegar þau fengu andþrengsli, og
gafst ágætlega, og var þá hætt við rommið.
Saga þessi sýnir, að viða er pottur brotinn. Ilvergi
er þess getið, að nein mnhyggja liafi verið borin fvrir
konunni, meðan hún var vanfær, og ekki var þvag henn-
ar rannsakað á síðari hluta meðgöngutimans. Ætti ])é)