Ljósmæðrablaðið - 01.07.1962, Síða 5

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
39
en þau náðu þó aðeins til þeirra, sem fæddir voru 1927 og
síðar, og hefur ekki tekizt að hafa upp á eldri skjölum
skólans.
Um eldri nemendur var þá leitað upplýsinga í skjölum
Stjói narráðsins viðkomandi Málleysingjaskólanum (um-
sóknir um skólavist eða undanþágu ársskýrslur o. fl.) og
hliðsjón höfð af manntölum. Varð ekki annað séð en náðst
hefði þannig til allra hinna eldri nemenda, þótt ekki verði
íullyrt, að svo hafi verið.
Um nokkurt skeið voru allmargir fávitar eða vangefin
hörn vistuð í skólanum, og einnig nutu málhaltir kennslu
þar, þótt ekki væru í heimavist. Var yfirleitt litlum vand-
kvæðum bundið að greina þessi börn frá hinum daufdumbu.
Elzti nemandinn í skólanum 1909 var fæddur 1887. Alls
voru 10 daufdumbir fæddir á árunum 1887—1897, einn
hvert áranna fram til 1892, og var sennilega um ættgengi
að ræða hjá einum þeirra (f. 1891). Tveir voru fæddir
1894, — en annar hafði misst heyrn á 9. ári —, og einn
hvort áranna 1896 og 1897.
En næstu 3 árin, 1898—1900, eru fæðingarár 8 dauf-
c'umbra og koma 2, 3 og 3 á hvert ár. Ekki verður þetta
sett í samband við rauðhunda-faraldur, því að á þessum
árum voru aðeins skráðir 11 sjúklingar 1898 og 3 árið
1900. Þykir líklegt, að nokkrir úr þessum hóp hafi tapað
heyrninni á barnsaldri, þó að ekki væri upplýst um það.
Öljós frásögn gat bent til, að svo hefði verið um konu
fædda 1900. Hún eignaðist þó heyrnarlaus börn og barna-
barn, en maður hennar var einnig daufdumbur (f. 1891,
sbr. síðar).
Taflan sýnir svo árlegan fjölda skráðra rauðhunda-
sjúklinga á tímabilinu 1901—1955 og enn fremur, hve
margir hinna daufdumbu hafa fæðzt hvert ár. Eru þar
taldir sér þeir, sem reyndust vera í nánum ættartengslum
við aðra daufdumba (A), og í öðru lagi þeir, sem upp-
lýst var um að hefðu misst heyrn á barnsaldri, en ekki