Freyr - 01.01.1924, Side 20

Í'RÉYR
14
djúpt Inn i kartöfluna, er miklu sjaldgœfari og
orsakast af slímsveppi.
Sameiginlegt er það með þessum tvelmur sjúk-
dómum að þeir verða sérstaklega magnaðir í görð-
um, þar sem kartöflur eru ræktaðar ár eftir ár
og þar sem garðarnir eru illa framræstir, því
þar eru lífsskilyrði sóttkveikjunnar góð. Er því
mesta nauðsyn að framræsa þar sem framræsl-
unnl er ábótavant. Kláðinn flyst ekki með út-
sæðiskartöflum, það sóst á því að þegar kláðug-
ar kartöflur eru settar í heilbrigða jörð má fá
heilbrigða uppskeru.
Til eru tvö ensk kartöfluafbrigði »Rector« og
»Tinwald Perfection«, sem eru ómóttækileg fyrir
sjúkdóminn.
Arfaskafan. Ekki mun siður þörf á að fá sór
hana í ár en í fyrra. Garðeigendur þurfa að læra
að nota hana við hirðingu garðanna, því hún
flýtir svo mikið fyrir verki ef hún er notuð rótt,
að þeir sem við garðyrkju fást hafa ekki ráð á
að vera án hennar lengur. — Og þið sem fáið
ykkur hana ættuð að lesa um notkun hennar í
1. tölublaði Freys í fyrra. — Garðarnir verða
aldrei of vel hirtir.
Gnlrófnaafbrigði þau sem ræktuð voru í
Gróðrastöðinni sumarið 1923 reyndust sem hór
seglr:
Nr. Möfn afbrigðanna Þvngd á flra (100 □ m.) kg. Trénuní0/
1. Islenskar gulrófur 430 0
2. Þrándheims gulrófur 347 6
3. Svensk gulrófa 341 20
4. Krasneje Selskoje 325 0
5. Bangliolm (danskt fræ) 286 100
6. Sheepkerds Golden Glohe 277 60
7. Edina 275 90
8. Gul Æble 270 0
9. Champion 261 100
10. Smalz gulrófa 242 21
11. Bangholm (skotskt fræ) 215 100
12. Smiths Aberdeenshire 181 100
Sáð var 20. maí en tekið upp 3. okt. Sáð var
á beð 120 cm. breið, 5 röðum á hvert, en milli
plantna í röðunum voru 25 cm. Götur milli beða
voru 50 cm. breiðar.
Eftirtektarvert er hve íslenska gulrófan
reyndist ágætlega og ætti það að hvetja mjög til
auklnnar fræræktar af hennl. Hún er ennfremur
fegurst að útliti — er aldrei greinótt — og flest-
um þykir hún bragðbest. Nr. 4, rússneska gul-
rófan hefir sömu kosti, en er ekki eins litfögur;
og eg ræð mönnum hiklaust tii þess að rækta
hana þegar ekki er hægt að fá fræ af íslensku
guirófunni. Fjögra ára reynsla hefir nú sýnt að
hún hefir aldrei trénað, og hvað bragðið snertir
þykir flestum sem reynt hafa, hún standa jafn-
fætis þeim íslensku. Nr. 5 og 11 Bangholm, hef-
ir oft áður reynst mætavel en í ár var engin
rófa af þeim ótrónuð.
Matjurtagarðarnir og þurkarnir. Þó loftslagið
só rakasamt hér á landi, þá kemur þó fyrir að
þurkarnir valda tjóni. En úr þvi má oft bæta
á hægan hátt.
Þegar moldin þornar myndast skorpa ofaná og
í hana koma ótal sprungur. Upp um þær gufar
vatnið mjög ört þegar heitt er í veðri, og verði
skortur á vatni tefur það mjög fyrir vexti. Með
því að nota arfasköfu og skafa arfann í sólskini
þá losnar og þornar yfirborð moldarinnar, upp-
gufun vatns þess sem í jarðveginum er hindrast
við það og kemur þá jurtunum að fullum notum.
Flóaáveitan síðastl. sumar.
Svo er giskað á að vinnan við skurðagröft
áveitunnar sé um það bil hálfnuð, og hefir hún
kostað það sem komið er um miljón króna.
Skurðgrafan sem var á Skeiðunum, vann að
aðalskurðinum, sem kominn er hálfa Ieið upp
að upptökum (1560 m.) Eru grafnir 45200 ten.m.
af þelm skurði og hefir ten.m, kostað 85 aura,
þegar reksturskostnaður vólarinnar einn er reikn-
aður,
Handgrafnir áveitu- og þurkskurðlr voru gerð-
ir 73,9 km. og var jatðrask þeirra 148 þús. ten.m.
Kostaði ten.m. af þeim 1 kr. Dagsverkin sem
f það fóru voru 16405 (10 stundir) og fór 9,05
ten.rn. í dagsverk. Dagkaupið varð að meðaltali
kr. 8.83. Mismunurinu á dagkaupinu og ten.m.
fjöldanum á dag, fór til formannanna sem tóku
að sér og höfðu ábyrgð á ákvæðisvinnunnl. Því