Akranes - 01.10.1953, Síða 6

TjaldbuSirnar á fyrri árum.
Matartjaldifi og gamli skálinn í Lindarrjófiri.
Þeir standa dyggilega vörð
Sumarstarf K. F. U. M.
íFSSTARF síra Friðriks Friðrikssonar
hefir ekki látið sig án vitnisburðar
með okkar þjóð, já, með 'íieiri þjóðum, því
að hann hefur með undraverðum persónu-
leika sínum heillað þúsundir ungra manna,
sérstaklega í Danmörku, Canada og Banda-
ríkjunum, en á þessum stöðum hefur hann
dvalið nokkm- ár af sinni löngu og ávaxta-
ríku starfsævi. Leiðsaga hans hefur orðið
þessum ungu mönnum sönn lífshamingja,
um leið og hanm vakti hjá þeim Guðstrú
og tilfinningu fyrir skyldum sinum við
föðurland og feðraarf.
Hann hefm verið hinn óviðjafnanlegi
foringi og leiðtogi, sem æskumennirnir
hafa heillastaf og lotið alveg skilyrðislaust,
— og að því er virðist — án þess að hanm
hafi nokkuð þurft að hafa fyrir því að
láta þá lúta leiðsögu hans, boðum og banni.
En hvað veldur? Að verulegu leyti þetta:
Övenjulega farsælar gáfur. Frjálslyndi
hans og víðfeðmi skilningur á mannlegu
eðli, fegurð og frelsi, þar sem hrösun get-
ur auðvitað fylgt í kjölfarið. Hann hefur
að sjálf.sögðu oft orðið fyrir vonbrigðum,
en hann kunni manna bezt að ásaka og
fyrirgefa. Enginn kunni betur en hann að
vera sóknar- og varnar aðili sama drengs
og svo dómari hans. Honum var ljóst, að
táp og fjör æskunnar þurfti útrás, en
hvernig mátti beina því á rétta braut til
varanlegra heilla og blessunar fyrir lifs-
viðhorfin a heild. Þegar ixrnsta eðli hans
sjálfs snerist allt um að framganga í kær-
leika sem óaðfinnanlegur leiðsögumaður
með annarra velferð fyrir augum hvert
fótmál hlaut árangurinn að segja til sín.
Síra Friðrik kom hingað fyrstur manna
með hina frjálslegu fagnandi söngva þar
sem bæði lag og ljóð ólgaði af æskufjöri,
fegurð og fögnuði yfir dásemdum náttúr-
unnar, í réttinn hluflföllum blandað trú og
tilbeiðslu hins almátka, sem allar þessar
dásemdir hefur skapað og þeim viðheldur
fyrir mannanna börn, þeim til athvarfs
og yndisauka. Það er enginn annar en
sr. Friðrik, sem run síðustu aldamót opn-
ar nýja bók fyrir æsku Reykjavíkur, með
þvi að leiða hana út í sólar- og sumardýrð
Síðari grein
ÓLAFS B. BJÖRNSSONAR.
islenzkrar náttúru, lofandi Guð fyrir lífs
fjör og hamingju ódauðlegrar sálar, sem
ætlað er það sérstaka hlutverk að vinna
sér og landi sínu lýtalaust nafn. Fyrsti
söngurinn í söngbók Skógarmanna sýnir
þetta vel, en hann er svona:
1. Drottin, lít þinn drengjaskara; Djarft
í þinu trausti fara; Út í skóg að
skemmta sér; Nokkra daga’ í náttúr-
unni; Næring draga’ af gnægta-brunni;
Og í kyrrð að kynnast þér.
2. Knapar þinir vilja vera; Vilja ok þitt
læra’ að bera; Meðan varir æskan enn;
Frjálsir eins og fugl í runni; Ferðast
úti’ í náttúrunni; Svo þeir verði vaskir
meam.
3. Drengi nefndu forðum fróðir; Frjálsa
menn, er reyndust góðir; Og að gæðum
uxu’ og dáð; Veittu þessum þínum
sveinum; Þroska’ og dug í öllum grein-
um; Svo þeir vaxi’ í vizku’ og náð.
4. Láttu sól og sumarhlýju; Sveina
dökkna, veit þú nýju; Afli’ í vöðva,
eld í sál; Láttu skúr og skin þá herða;
Skerpa þol og lát þá verða; Væna
menn með viljans stál.
5. Láttu hvern, sem hér mun dvelja;
Hnossið eina, Guð, þig velja; Krýna
þig sem konung sinn; Gefðu honum
sverð við síðu; Sigurhjáhn og þrótt í
stríðu; Nefn hann kæran knapa þinn.
6. Veittu þínum vildargróðri; Vaxtar-
kraft í skógarrjóðri; Andann lát þú
hefjast hátt; Lát þitt orð á kyrrum
kvöldinn; Kenna speki’ í vorum tjöld-
um. Dvel þú hjá oss dag og nátt.
Slíkir eru sálmar síra Friðriks, þar sem
saman fer herhvöt hans til dáða, bæn og
tilbeiðsla til Guðs og hins mikla meistara
mannanna.
Þegar frá upphafi, er síra Friðrik hóf
hið giftudrjúga starf sitt fyrir ungt fólk,
og er hann litlu síðar stofnaði K. F. U. M.,
var starfið frjálslegt en þó fyrirmannlegt
og frá sjónarmiði drengjanna fullt af fyr-
irheitum. Inni var sungið hressilega og af
hjartans lyst, sálmar og ættjarðarsöngvar.
Nýir sálmar og kvæði, með nýjum töfr-
andi lögum, sem allir lærðu og sungu.
Þama voru sagðar spennandi sögur, teflt
og lesið. Oti voru farnar gönguferðir. sér-
staklega að vor og sumarlagi. Vakin athygli
á gróðri jarðar, fegurð fjalla lofts og lag-
ar. Þannig snerist allt um að benda ung-
lingunum á mátt og mildi hins mikla
smiðs,. kærleika hans og óendanlegar gjafir
til mannanna. Þannig var úti og inni,
reynt að beina augum þeirra að hinni
miklu uppsprettu lífsins, gjafa og gnótta
alls kyns gæða. Samhliða var þeim i rík-
um mæli gerð grein fyrir ábyrgð þeirra
sjálfra, gagnvart Guði, samtíð sinni og
meðbræðrum. Þá fór síra Friðrik oft með
drengina sína til knattspymuleikja, og það
var enginn annar en hann, sem fyrstur
hóf hér á landi þennan leik, sem nú um
langa hrið hefur verið svo mikill þáttur í
íslenzku íþróttalífi.
114
AKRANES