Barnadagurinn - 19.04.1934, Blaðsíða 8

8
BÁRNA OAGURINN 1984.
KOL SALT
KOKS
REYNSLA
sýnir, að það borgar sig best að
kaupa kol, koks og salt hjá oss.
ÞEKKING
vor á vörum þeim, er vér seljum,
er kaupendunum trygging fyrir
gæðum þeirra.-----------:
VISKA
þeirra er mest, sem vita, hvað
þeir vilja. — Komið og skoðið
vörur vorar, hinar nákvæmu vog-
ir og hin fullkomnu afhending'
artæki.-----------------
VILJI
menn kaupa kol, koks eða salt,
þá er einfaldasta leiðin og hin
skynsamlegasta að snúa sér beint
til vor. ---------------
h|f KOL & SALT
SÍMNEFNI: KOLOSALT
SÍMl: 1120 (FJÓRAR LÍNUR)
Elzta og stærsta kola- og saltverzlun landsins
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOHIH
ooooooooooooooooooooooooooooooBH
00
Kexverksmiðjan
FRÓN
Reykj avík
framleiðir allar tegundir af
kaffibrauði, einnig
AÍalorkex, 4 tegundir.
Kremkex, 4 —
Ennfremur:
Jarðarberja-sultu og
Blandaða sultu
í 1 og2punda glösum og 5 kg. dúnkum.
Sími 3 6 84. SímnefniKEX.
oooooooooooooooooooo
oooooooooooooooooooooo
„Bamadagurinn", framh. af síðu 7.
strax inn í meðvitund. allra — einnig barnanna — sem sá
hátíðisdagur, þegar menn ættu ekki að sjá í skildinginn.
Það voru heldur engar smáupphæðir, sem inn komu
þennan fyrsta „Barnadag“, þær voru taldar í hundruðum
þúsunda króna. Og það leið heldur ekki á löngu, áður en
farið var að halda „Barnadaginn“ alls staðar í landinu.
Tekjur „Barnadagsins“ eru nú orðnar engu þýðingar-
minni fyrir hina frjálsu velgerðarstarfsemi, heldur en
styrkirnir frá ríki og bæjarfélögum, og oftar en einu sinni
hefir rausnarleg hjálp af þeim tekjum bjargað velgerðar-
stofnunum, sem hafa verið að því komnar að gefast upp
sökum fjárskort. Auk þess hefir það ekki sjaldan komið
fyrir, að rausn „Barnadagsins“ hefir þvingað smátæka þing-
menn og bæjarfulltrúa, til þess að reka af sér slyndruorð og
sýna svo litla rausn líka í framlögum. Fjölda margar
stofnanir reikna árlega styrkinn af „Barnadags“-fénu, sem
aðal-tekjur sínar. — Það yrði of langt mál að telja allar
slíkar stofnanir upp, eg vil aðeins nefna: „Barnajöturnar“,
„Mjólkurdropann", Vinnustofurnar, Skólabarnaheimilin,
„Jólasveinana“ (félög í skólum, sem sjá börnum fyrir föt-
um), Úti-böðin, „Garðbörnin“, og Sumarleyfis-setrin —
þar sem þúsundir barna njóta sólar og lofts og sjóbaða í
sumarfríinu — allt stofanir, sem starfa — oftast með sjálf-
boðaliðs vinnukrafti — fyrir börnin.
Það er þess vegna gott, þegar einhver brennur af löng-
un til að grípa inn á einhverju sviði, þar sem þörf er á, að
geta sagt í fullu trausti: „Það getur vel gengið, því það
verða sjálfsagt einhver ráð með að fá styrk af „Bama-
dags“tekjunum. . . .“ Það eru dásamlega drjúgir peningar
það — þrátt fyrir allt.
Eg er ekki í vafa um, að hin áhugaríka „Barnadags“-
nefnd hér á íslandi, með tímanum muni fá sama hamingju-
samlega árangur og sú sænska, nefnilega að reynzla henn-
ar verði sú, að margir vilji hjálpa til, allir hafi vilja, til að
gefa — og gefa með glöðum hug.
Estrid Falberg Brekkan.
Hækkandi sól.
Við íslendingar lifum langa vetur en stutt sumur, og
þess vegna fögnum við sumrinu í einlægni og með eftirvænt-
ingu og meira og heitar en flestar aðrar þjóðir. Og við eig-
um sumardaginn fyrsta og fögnum honum.
Engir fagna þó sumrinu eins og börnin, enda er það
mjög eðlilegt. Það er eðli barna að fagna nýjungum. Þau
fagna húmkyrð haustsins, snjó og stjörnudýrð vetrarins,
hækkandi sól og vaxandi degi vorsins, en mest fagna þau
þó langdegi sumarsins með starf og síungt líf, blómum
skrýdda bala og berjalautir. Og þótt með sanni megi segja,
að hver árstíð hafi sína fegurð, veiti ný viðfangsefni og
hrópi á æskuna til starfa, þá sameinar enginn árstími þetta
eins vel og yndislega og sumarið. Og það er hlutverk okk-
ar fullorðna fólksins að ganga í lið með sumrinu, hjálpa
náttúrunni til að örfa það bezta, heilbrigðasta og þroska-
vænlegast fram til starfs og dáða hjá sérhverju barni.
Ekkert er dýrmætara en æskan, því að æskan er fram-
tíðin. Börnin, sem nú fagna þessum nýja sumardegi, eru