Barnadagurinn - 19.04.1934, Qupperneq 11

BARNADAGURINN 1984.
11
Frelsi •— ábyrgð — sjálfsstjórn.
mönnum, sem ekki geri annað en að ganga ruddar götur
venju og hefðar og telji það sína helstu skyldu að hlýðn-
ast yfirboðurum sínum. Gamla stefnan ber þeirri yngri á
brýn stjórnleysi, agaleysi, ábyrgðarleysi, segir að hún sé
að koma heiminum í öngþveiti og upplausn.
Vitur maður hefireinusinni sagt, aðmaðurætti að leita
að sannleikanum í því, sem andstæðingarnir segja um
mann, í stað þess að reiðast ádeilum, á þann hátt gætu þær
orðið til hins mesta gagns. Eg held, að þeir, sem vinna fyrír
umbótastefnur, ættu að fara eins að, og sný eg nú máli
mínu að hmni nýrri uppeldisstefnu, sem eg hefi sjálf fylgt,
líklega af eðlishvöt, frá því, eg fór nokkuð að hugsa.
Allt uppeldi, bæði í skólum og heimilum, á að stefna
að því, að gera barnið að írjálsum, hugsandi, skapandi
rnanni, en jafnframt að manni, sem ekki lætur stjórnast af
dutiungum sínum og blindum ástríöum, sem er umhverfinu
til kvalar. Til þess að ná þessu takmarki, er barninu nauð-
syniegc frelsi; freisi til að starfa og þroskast samkvæmt
eðiisfari sínu, en ekki frelsi, til þess að áreita aðra og ganga
á rétt þeirra. Þess vegna verður freisið til lítils nýtt, ef
barnið lærir ekki jafnframt að bera ábyrgð á sjálfu sjer,
og ef ekki yex upp í því sjálfstjórn, sprottin af skilningi í
stað hlýðni. Reglur verða börnin að hafa, umgjörð, sem
ytra líí þeirra lýtur, enda er það sannleikurinn, að þau
óska þess sjáif, ef þau að eins læra að skilja, — af hverju.
Jaíníramt verða þau að læra að skilja rétt annara, þeirra,
sem með þeim eru og taka tillit til hans, annars verður lífið
öllum óbærilegt.
Afburða fræðurunum, hvort heldur eru kennarar eða
íoreldrar, veitir ekki erfitt, að ná þessu tvöfalda marki:
frelsi í ábyrgð og sjálfstjórn. En það verður vitanlega erfitt
fyrir allan þorra manna, ekki sízt á sjálfum umbrota og
breytinga tímunum, enda hefir sú orðið reyndin alls staðar.
Frelsið hefir verið veitt, það var hægast, en hitt orðið út-
undan, að koma barninu í skilning um nauðsyn sjálfstjórn-
ar, þaðan stafa ásakanir eldri tímans.
Síðastliðið sumar var eg á alheimsfundi í Ommen á
Hollandi. Þar voru meðal annars mættir kennarar víðs-
vegar að, frá flestum löndum Evrópu, hygg eg að þeir hafi
flestir eða allir fylgt hinni nýju uppeldismálastefnu. —
Einn daginn höfðu þessir kennarar fund með sér og ræddu
vandamál sín. Kom þá einmitt fram hjá þeim öllum meira
og minna, það, sem eg hér hefi gert að umtalsefni. Þeir
voru farnir að reka sig á, að stjórnleysi vildi sigla í kjölfar
írelsisins, og þeir voru farnir að skilja það, að viss regla
verður að ríkja í lífi barnsins, annars verður sjálft írelsið
að ófrelsi í framkvæmd.
Jeg treysti því að frelsisstefna uppeldismálanna sýni
sig að vera svo víðsýn, a ðhún læri af reynslunni, svo að
frelsið veki í höndum hennar „unað eilífðarinnar", en verði
ekki „einskis nýtt“, af því að hún kunni ekki með það að
fara.
Aðalbjörg Sigurðardóttir.
Styöjið starfsemi
Sumargjafarí
r
□ MM MM □
0
□
H
£3
H
E
1
I
E
□
Stassano-drengurinn yann
vegna þess að hann hafði fengið
fjör og þol með því að drekka
Stassaniseruðu mjólkina
frá
Mjólkurfjelagi Rejkjavíkur.
n
0
□
0
B
0
0
□
a
□
Qefið börnunum

Fí
CORN
flakes
daglega.
Fæst^alstaðar.