Bræðrabandið - 01.05.1978, Síða 15

langað að gera árum saman en aldrei
haft tíma til að gera.
Ég þekki fólk sem hafði svo miklar
áhyggjur eftir að hafa hætt störfum
sínum og yfirgefið stöðu sina að það
fór á staðinn á hverjum degi til þess
að athuga hvort allt gengi vel. Það
sleit sér^fljótlega út á því að hafa
áhyggjur út af málefnum sem þeir gátu
ekkert gert við. Þetta er ónauðsynlegt.
Enginn maður er ómissandi en þetta er
erfitt fyrir sumt fólk að skilja.
Eftir að hafa verið í ábyrgðarstöðu fá
þeir þá hugmynd að hlutirnir hrynji til
grunna ef þeir hætti. Það er undarlegt
hvað vel gengur eftir að slíkt fólk
hverfur af athafnasviðinu.
3. Hafið tómstundastarf. Þar sem
þú ert hættur skaltu ekki vera aðgerðar-
laus og láta þér fara aftur. Það er
öruggasta leiðin til þess að draga þig
snemma til dauða. Hafðu tómstundastarf,
jafnvel mörg. Ég lét innritast í nám-
skeið þar sem kennd var olíumálun og
gerði eitthvað sem mig hafði langað til
árum saman - mála landslag. Þessi mál-
verk hafa komið sér vel sem brúðar-
gjafir fyrir barnabörnin og gjafir
handa börnum mínum. Þetta eru ekki
meistarverk en að minnsta kosti slá
þau á einhverja strengi tilfinninganna
í þeirra augum.
Konan mín og ég keyptum steinslíp-
unarverkfæri og útveguðum okkur hundruð
kílóa af steinum utan úr eyðimörk -
flesta verðlausa - en við slípuðum og
skárum fallega steina og límdum þá
á alls konar muni. Slíkir munir hafa
mikið gildi en auk þess er gleðin sem
hlýst af því að búa þá til.
Fimm árum áður en ég hætti reglu-
legum störfum keypti ég mér landspildu
2 km frá skólanum og byggði mitt eigið
hús. Strax og ég hafði tíma fór ég að
rækta í garðinum. Ég plantaði ávaxta-
tré og berjarunna og þar fengum við
okkar eigin ávexti og ber til þess að
setja í frystikistuna ásamt öllu því
ferska grænmeti sem við þurftum á að
halda. Enn í dag rækta ég garðinn minn
á hverju ári.
4. Hafið nóg að gera. Siðan ég
hætti reglulegum störfum hef ég farið
i margra vikna ferðalög. Það er varla
til sá aðalvegvu: i Vesturrikjunum sem
ég hef ekki farið um. Ég tók þátt i
tveim ráðstefnxim visindastofnana
aðventista og fór með syni minum Ervil
i margar af rannsóknarferðum hans.
Árið 1973 þegar ég var 72 ára gamall
ók ég til Kanada og fór eftir Trans-
Kanada brautinni til New Brunswick.
Ég fór um austur hluta Bandarikjanna
allt til Suður Karolinu og á heim-
leiðinni fórum við aðra leið. Við
vorum i burtu i þtjá mánuði. í einn
mánuð vorum við hjá bróður minum á
gamla setrinu i Vermont þar sem ég
hafði alist upp. Við fylgdum haust-
litunum frá Quebec i ágúst til
Korólinu i október.
Einn tilgangur þessarar löngu ferð-
ar var að taka myndir til að skýra
sköpunartrúna og Review and Herald
útgáfufyrirtækið ætlaði að gefa þessar
myndir út og selja. Þessi reynsla
hjálpaði mér líka við kennslu mina i
bréfanámskeiði i jarðfræði i bréfaskóla
safnaðarins en þar hef ég verið kenn-
ari siðan 1936.
Árið eftir að ég hætti reglulegum
störfiim varð ég gjaldkeri Pacific Union
safnaðarins og þeirri stöðu hélt ég í
tiu ár. Margar milljónir dala fóru i
gegnum hendur minar á þessum tima.
5. Haldið áfram að læra. Látið
ekki huga ykkar fara aftur þvi þá mun
likamanum lika fara aftur. Ég fæst
nú við djarfasta viðfangsefni lifs míns.
Þegar konan min sem ég hafði búið með
i 60 ár lést fyrir fjórum árum var ég
i aumkunarveröu hugarástandi og þá
gerði ég mér grein fyrir að ég yrði að
hafa eitthvað til að fást við. Með
samþykki sonar mins sem veitti forstöðu
liffræðideildinni við Pacific Union
skólann tók ég það að mér að mynda
jurtir i Kaliforniu.
Kaliforníuflóra eftir Munz sem er
höfuðrit um plöntur í fylkinu skiptir
flórunni i 29 samfélög., Verkefni
mitt er að taka myndir af 315 höfuð
tegundum og eins mörgum öðrim
og’ mögulegt er. Þessar myndir verða
siðan notaðar við kennslu.
Sumarið 1976 ferðaðist ég og nýja
konan min um 10.000 km með hjólhýsið
okkar frá Tucson i Arizona til Bend
i Oregon. Á fjögurra ára tímabili hef^
BRÆÐRABANDIÐ
Ritstjóri og ábyrgðarmadur:
Sigurður Bjarnason.
Utgetendur: Aðventistar á Islandi.
15