Bræðrabandið - 01.07.1984, Síða 4

mun það vera mér blessun og það mun
verða mikil gleði á himnum. Guð elskar
söfnuð sinn veikburða eins og hann er og
hann elskar mjög hvert og eitt okkar.
Þegar við leitum hans í einfaldri
barnslegri trú mun hann leiða okkur og
kenna okkur þann veg sem við eigum að
ganga." I
HÚM GEBQ Þflf) 5EH HLIM GflT
Oohan Oapp, kennari í við guðfræði við
Helderberg College í Suður-Afríku.
Svolítill reykur liðast upp frá
garðinum á bak við húsið hennar Drienie
Dippenaar. Hún er önnum kafinn við að
búa til sápu í stórum potti sem stendur
yfir opnum eldi. Drienie er eini
Sjöunda dags aðventistinn í litla bænum
Reddersburg, langt inni í suðurhluta
Orange Free State fylkisins í Suður-
Afríku. Þó hún eigi nokkra góða vini þá
eru fordómarnir gegn undarlegri trú
Drienie svo sterkir að hún hefur verið
utangarðs í sínu heimahéraði.
Þar sem hún stendur og hrærir í
sjóðandi fitunni með stórri sleif
kviknar skyndilega í kjólnum hennar. Þar
sem hún er ófær um að hlaupa að næsta
vatnskrana slekkur hún logana með berum
höndunum. Síðan heldur hún áfram við
vinnu sína eins og ekkert hafi í skorist
og hellir sjóðandi fitunni í lítil mót.
Það er enginn tími til þess að setja
smyrsl á brunasárin. Hún verður að hafa
sápuna tilbúna til þess að fara með hana
á markaðinn ásamt niðursoðnum ávöxtum.
Þetta kristniboðsverkefni hennar hefur
gefið henni slíkan ákafa að hún reynir
að gera eins mikið og hún getur á eins
stuttum tíma og hægt er. Og þetta er
ekkert nýtt fyrir henni hún er vön því
að brenna sig á höndunum.
Ýmis konar ógæfa og slys h-afa
skaddað líkama Drienies - en ekki anda
• hennar. Á meðan hún gekkst undir
meðferð við holdsveiki varð hún varan-
lega blind þegar hjúkrunarkona af slysni
setti karbólsýru í augu hennar í stað
þess lyfs sem átti að nota. Andlit
hennar er afskræmt af holdsveiki og
sjónin farin og þá fær hún fréttir að
sonur hennar sé dáinn. Eftir þetta
yfirgefur eiginmaður hennar hana. Og
enn kveðja hörmungar dyra hjá henni. Nú
er fóturinn tekinn af fyrir neðan hné
til þess að stöðva drep sem komið er í
fótinn.
Þegar Drienie útskrifast frá sjúkra-
húsinu forðast flestir fyrri vina hennar
hana af ótta við holdsveikina. Fjöl-
skylda hennar snýr baki við henni vegna
þess að hún hefur tekið skírn inn í
Aðventsöfnuðinn. Hún lærir að bjarga
sér sjálf. Hún lærir að ganga á hnjánum
og gera heimilisstörfin sjálf, að
matreiða, sjóða niður, búa til sápu
-allt þetta sjónlaus.
Fáir hafa liðið eins mikið og
Drienie Dippenaar. Þótt hún sé í sárum
vegna þess að hún er yfirgefin af fyrri
vinum og ástvinum þá hefur hún neitað að
láta af trú sinni á Guð. Hún hefur
ákveðið að lifa einungis fyrir hann og
fyrir aðra sem þurfa á fagnaðarerindinu
að halda.
Þrátt fyrir bæklun sína hefur
Drienie orðið sérfræðingur í niðursuðu
á svo til öllu. Þar á meðal banönum,
appelsínum, vínberjum og perum. Og
fyrir ágóðann af heimaniðursoðnum vörum
kaupir hún Biblíur prentaðar á Sotho sem
er ein af mállýskum Suður-Afríku og
gefur síðan Biblíurnar fátækum afrískum
f jölskyldum. Stundum er hún með vitnis-
burð á samkomum annarra trúfélaga bæði
hjá svörtum og hvítum.
Þótt hún núna búi á dvalarheimili
fyrir aldraða aðventista og hennar fyrri
störf þess vegna orðin eitthvað minni þá
biður hún fyrir starfinu og vinnur fyrir
aðra við sérhvert tækifæri.
*
4