Dagblaðið Vísir - DV - 13.05.2005, Blaðsíða 2

2 FÖSTUDAGUR 13. MAÍ200S
Fyrst og fremst W
Útgáfufélag:
365 - prentmiðlar
Rltstjórar.
Jónas Kristjánsson
og Mikael Torfason
Fréttastjóran
Kristján Guy Burgess
Óskar Hrafn Þorvaldsson
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
5000 Fax: Auglýsingar: 515 7599 -
Ritstjórn: 550 5020 Fréttaskot 550
5090 Ritstjóm: ritstjorn@dv.is
Auglýslngan auglysingar@dv.is.
Setning og umbrot
365 - prentmiðlar.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja.
Drelflng: Pósthúsið ehf.
dreifing@posthusid.is
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og úr
gagnabönkum án endurgjalds.
Karen Kjartansdóttir heima og að heiman
alltaf fleiri og fleiri lausnir viö
vandamálum - reyndar fylgja
þessum lausnum oft fleiri
vandamál sem
þarf að greiða úr
en þaö er ekki til
umraeðu núna ó,
sei, sei, nei. Við
viljum kvikk, snið-
ugar og skemmti-
legar úrtausnir á
þvf sem plagar okkur, hvaö sem
þaö kostar. Ef einhver heldur að
ég sé einskis virði, þá hef ég ráð
viö því - ég kaupi mér auðvitaö
alltof stóran, klunnalegan og
eyðslufrekan jeppa og krúsa svo
um borg og þf þess fullviss að
ég sé almennileg manneskja. Ef
ég á ekki peninga fyrir einu af
þessu ferlfkjum þá er lausn við
því - ég fee lán, það er hreint út
sagt alveg ótrúlega ódýrt og
auövelt að fá eitt slfkt - lausn
viö flestum ef ekki öllum okkar
vandamálum.
Skyndilausnir við
yfirbprðsmenrisku
Peir eru þó tfl, efasemdarmenn-
imir, þeir sömu og alla jafna
telja mig yflrborðskennda og of-
urselda skyndilausnum samtfm-
ans. En ég hef lausn við þvf. Uta
einfaldlega hárið á mér dökkt,
kaupi mér lopa-
peysu, fer (sum-
arfrí til Færeyja
og vitna svo
gjaman [ tor-
lesnar bækur
eftir hlð mikla
skáld Heinesen
og set upp augna-
tillit hinnar Iffsþreyttu og
gáfuðu manneskju - eitursnjallt,
ekkl satt? Þá verð ég svo sann-
ariega eins og eitt af þvf unga
og göfuga fólki, sem leitar að
sjálfu sér f frumskógi neyslu-
menningarinnar.
Afleiðingar og
a&isaair
finna lausnir við þvf
sem plagar okkur.
Þaö kemur samt
einstaka sinnum
fyrir, eins og Iftil-
lega var vikið aö hér
aö ofan, að lausnirnar
orsaka enn frekari vandamál en
það gerir leikinn bara skemmti-
íegri. Það eru nefnilega bara
græningjar og aðrir nöldursegg-
ir sem vilja sffellt hnýta f afleið-
ingar en ekki horfa til lausn-
anna. Ef allirværu eins og þeir
væri fullvfst að byggðin fyrir
austan myndi leggjast í eyði og
engin yrðu göngin um torfær
fjöll því þaö er alkunna aö
byggðin úti á landi myndi leggj-
ast af ef ekki væri fyrir blessaðar
skyndilausnimar.
rtJ
XI
E
Leiðari
Eu haim viröist ekki vita aö mínafór hanu lír hreinum sokkuin ískítuga
ogsitur uppi meö tájylu sem kjósendur vilja ekki vera með í nösuiium.
Eiríkur Jónsson
Alheimsfegurðardrotttningin Linda Pé /
er komin yfir morgunógleðina á með- \
göngu sinni með frumburðinn
slríHi sem i ispðiim é
lá 116 i/ita m Lintlii Pé
yj.Ætlar
„ " \Lindaað
/f—* JnotaPamp-
átt/ ers-bleyjur
eða tau?
Pampers er ódýrara i
Kanada.
\4. Hversu lengi
\ ætlar Linda
f að vera með
barnið d
brjósti?
Ekki oflengi efþað er
strákur.
2. Hvar
(kaupir
Linda
barnavagn-
Hann þarfað komast L
fyrir i flugvél. L
Ætlar Linda
■ JJ að láta barn-
V Jið bera ætt-
V 7 arnafnið Pé?
Sagt er að Helgi
í Rió hafi miklar
áhyggjur afþvi.
Pí. Er Linda kom-
in með nýjan
kærasta?
Einhver verður að
passa á meðan
Linda afgreiðir i
Fjölskylduhjálpinni.
iM Lindu á
Jlitinn?
Hvítt, svart
eða gult7
Flokkar og sokkar
að vakti athygli þegar Gunnar örlygs-
son hóf þingmannsferil sinn í fangelsi.
Svo sem lítið við því að segja þegar
menn brjóta lögin og aka fullir. En í öðrum
löndum hefði Gunnar aldrei farið á þing eft-
ir fangavistina og sýnir þetta og sannar að
pólitfldn á íslandi er öðruvísi en annars
staðar.
Nú hefur Gunnar örlygsson bætt gráu
ofan á svart með því að yflrgefa gamla félaga
og ganga til liðs við höfuðandstæðinginn.
Þar er honum tekið fagnandi enda munar
um hvem ræðara á galeiðu Davíðs Odds-
sonar. En eftir stendur spumingin í hvers
umboði Gunnar Örlygsson ætlar að starfa
áfram á Alþingi. Ekki vom það kjósendur
Sjálfstæðisflokksins sem kusu hann á þing.
Og ekki ætluðust kjósendur Frjálslynda
flokksins til þess að hann færi að ganga er-
inda Sjálfstæðisflokksins. Nema síður væri.
Dellan í Gunnari öriygssyni sýnir íslensk
stjómmál í hnotskurn þar sem atvinnupóli-
tflcusar skipta um skoðanir og flokka eins og
venjulegt fólk skiptir um sokka. Sannfær-
ingin og umboð kjósenda fer fyrir lítið þegar
tryggja þarf eigið Iifibrauð sem þegið er úr
sjóðum almennings. Dærnin em fleiri og
það ferskasta þegar kommúnisti vestan af
fjörðum var allt í einu orðinn framsóknar-
maður. f rökfræði þætti slík umbreyting
ómöguleg.
Með réttu hefði Gunnar örlygsson átt að
segja af sér þingmennsku treysti hann sér
ekki lengur til að starfa undir þeim fána sem
hann var kjörinn til. Eða vera utanflokka og
láta í sér heyra sem slflcur. En að ganga til
Iiðs við erkifjandann með bros á vör er ekki
annað en lítÚmannleg redding á sjálfhverfu
ástandi sem hann skapaði sjálfur.
Vel má vera að Gunnari Örlygssyni þyki í
lagi að skipta um skoðun og flokka eins og
sokka. En hann virðist ekki vita að núna fór
hann úr hreinum sokkum í skítuga og situr
uppi með táfýlu sem kjósendur vilja ekki
vera með í nösunum. Hann hefði betur ver-
ið berfættur.
ÞÁ ER BÚIÐ AÐ selja Leirubakka í
Landsveit fyrir 210 milljónir og
þykir mörgum nóg um. Leirubakki
er merkileg jörð þar sem byggð
hefur verið upp ferðaþjónusta án
hliðstæðu hér á landi; gott hótel,
Heklusafn, heitir pottar og ein
stærsta reiðskemma sem menn
hafa séð. Flott og fínt. Það var
þarna sem Ólafur Ragnar Gríms-
son féll af hestbaki og axlarbrom-
aði þegar hann var að gera hosur
sínar grænar fyrir Dorrit.
NÚ KANN SUMUM að þykjja 210
milljónir miklir peningar fyrir eina
jörð. Þeir hinir sömu ættu að líta
sér nær þegar fjögurra herbergja
íbúð í Hlíðunum kostar 30 milljón-
ir og stundum meira. í raun er ver-
ið að kaupa Leirubakka með öllum
kostum og hlunnindum fyrir verð
sjö íbúða í sæmilegu hverfi í
Reykjavík. Þetta er útsala.
ÞÓH fSLENDINGUM þyki þetta
ekki útsala og býsnist yfir verðinu
vita útlendingar betur. Það er
einmitt þýskur huldumaður sem er
að kaupa Leirubakka þótt hann
noti mann að nafni Anders Hansen
sem lepp. Hugmynd Þjóðverjans
er að búta Leirubaikka niður í sum-
arhúsajarðir og ná kaupverðinu
þannig aftur í eigin vasa. Þegar er
búið að selja Jóni Steinari Gunn-
laugssyni hæstaréttardómara eina
spildu og Karli Axelssyni lögmanni
aðra. Þeir leggja grunninn að þeirri
nágrannagleði sem þarna á eftir að
ríkja.
ÞÝSKI HULDUMAÐURINN er ekki sá
fyrsti sem sér möguleikana f ís-
lenskum jörðum sem nú eru falar.
Frá Vík í Mýrdal berast þær fréttir
að svissneskur fiskeldismilli sé
þegar búinn að kaupa þar heilan
dal með vatni og ám sem fylgja.
Allt fékk hann það fyrir spottprís
sem margfaldast í höndum hans
þegar fram líða stundir.
ÍSLENSKIR ÚTLENDINGAR hafa
einnig fyrir löngu séð hvers konar
reyfarakaup má gera í jarðarkaup-
um hér á landi. Sigurjón Sighvats-
son byrjaði fyrir löngu að kaupa
jarðir og heilu firðina fyrir
austan og bar fyrir sig föð-
urlandsást. En Sigurjón er
bissnismaður og veit
hvað hann syngur. Pen-
ingum er hvergi betur
fyrir komið en í íslensk-
um jörðum sem aldrei
eiga eftir að falla í verði.
0G EITT ER víst. Þegar
einhver erlendur auð-
kýfingur er búinn að
festa sér Siglufjörð eins
og hann leggur sig lætur ~
hann það verða sitt
fyrsta verk að loka Héð-
insfj arð argöngunum.
Því verðmæti Siglu-
fjarðar liggja í einangr-
un og kyrrð sem orðin
er heldur fágæt versl-
unarvara í þessum
heimi. Þetta allt þurfa
íslendingar að skilja
áður en þeir selja allt undan sér - hvatti menn til að fjárfesta í jarð-
fyrir næstum ekki neitt. Eða eins eignum: „They are not going to
og bandaríski kaupsýslumaðurinn make more of it.“
sagði hér um árið þegar hann eir@dv.is
Jöklasería Moggans
Margan rak í rogastans þegar hann fékk
Moggann sinn í gær. Aldrei þessu vant fylgdi
Lesbókin með á fimmtudegi og var að auki
heilar 104 bls. Ekki var þó Lesbókin fjölbreytt
og skemmtileg eins og alltaf, heldur var papp-
írsmassinn undirlagður af verki eftir Ólaf Eiías-
son ásamt löngum texta eftir einhvern útlend-
ing.
Einhvers staðar, einhvern tímann, varð Ólafur
Elíasson að heilögustu kú íslenska listheims-
ins, goðum likur snillingur sem
bannað erað tala illa um.
Kannski breyttist hann í þessa
kú afþvíeinhverjir útlendingar
hafa hampað honum eða vegna
þess að Danir þykjast eiga hann
líka. Engar nema meðvitundar-
lausustu artí farti beljur geta þó
með heilum hug sagst hafa notið
þessara svart-hvítu leiðinda í Les-
bókinni igær. Það er ekki einu
sinni hægt að hengja þetta upp
nema kaupa tvö eintök því allar
myndirnar voru skornarí tvennt.
Þótt Ólafur Elíasson sé ofmetnasti
listamaður sem þjóðin hefur átt er
hann náttúrlega algjör snillingur á
öðrum sviðum. Hann er magnaður
svikahrappur. Það sést vel eftir að
honum tókst að pranga þessu rugli
upp á Moggann. Vonandi eru ein-
hverjir hjá KB banka, sem líka borg-
uðu brúsann, ánægðir með fram-
takið. Og vonandi fáum við svo
fleiri „seríur" í Lesbókinni. Almenn-
ingur bíður eflaust með öndina í
hálsinum eftir meiru og það er víst
nóg eftir aftrjám í heiminum.