Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.2005, Blaðsíða 10
70 MÁNUDAGUR 15. ÁGÚST2005
Fréttir DV
Helbar firn
Kostir & Gallar
Heiðar Örn er hæfileikarikur
og skapandi tónlistarmaður.
Hann er hress drengur sem
skiptir sjaldan skapi. Hann er
mjög samviskusamur og er
góður við sína nánustu.
Heiðar hefur ekki marga
galla. Helst þá það að hann
er vingull sem kann ekki að
segja nei. Hann þykir passa
óhóflega vel upp á hlutina
sína. Menn vita ekki alltaf
hvað hann er að hugsa.
“Hann ergriðariega hæfileika-
rlkur tónlistarmaður. Heiðar er
með ótrúiegt jafnaðar-
geð og skiptir mjög
sjaldan skapi. Það er
alveg yndislegt að
vinna með honum,
hann er svo mikill dipl-
ómat. Hann kann hins vegar
ekki að segja nei, það er svona
líklegast hans helsti ókostur."
Haraldur Freyr Gíslason, trommari
Botnleðju og vlnur.
“Kostirnir hans Heiðars eru þeir
að hann er alveg ofsalega góð-
ur og samviskusamur maöur.
Hann er rosalega skémmtilegur
og skapandi strákur. Gall-
arnir hans eru nú ekki
margir. Hann villgera allt
fyrir alla sem er eiginlega
bæði kostur og galli. Það
sama má segja um að hann er
voðalega passasamur upp á
hlutina sína."
Linda Sigurjónsdóttir, barnsmóðir og
unnusta Heiöars.
“Kostir hans eru þeir aðhann er
rosalega hress og klár frá nátt-
úrunnar hendi. Hann er mjög
traustur og góður vinur. Hann
erhlédrægur, mikið fyrir
sig og sína. Hvað varðar
ókosti þá er hann svolít-
ill vingull. Hann er frek-
ar óljós maður, það er
samt ekki þannig að
hann sé að svindla á manni.
Maður veit bara ekki alltafhvað
hann er að hugsa."
Kristinn Gunnar Blöndal, hljómborðs-
leikari Ensími og vinur.
Heiðar örn Kristjánsson er fæddur 7 sept-
ember árið 1974. Hann er söngvari og git-
arleikari hljómsveitarinnar Botnleðju
ásamtþví að vera með einmennings verk-
efnið„Viking Giant Show“. Botnleðja hefur
starfað i um ellefu ár, eða frá árinu 1994.
Viking Giant Show hefur verið að gera
góða hluti upp á síðkastið með laginu„Par-
ty at the white house“sem hefur verið i spil-
un hjá útvarpsstöðvum undanfarið.
Hagnaður
SPH minnkar
Hagnaður Sparisjóðs
Hafnarfjarðar á fyrstu sex
mánuðum ársins dróst
saman um 33,7 prósent
miðað við sama tímabil í
fyrra. f tilkynningu SPH
kemur fram að rekstur
sjóðsins hafi gengið vel eft-
ir atvikum. Lausafjárstaða
sjóðsins er sterk og eigin-
fjárhlutfallið hefur styrkst á
undanförnum misserum.
Mikil átök hafa verið f
kringum sjóðinn eftir að
Páll Pálsson leiddi hallar-
byltingu í stjórn sjóðsins
fyrr á þessu ári. í kjölfarið
hefur stofnfjáraðilum fjölg-
að og er Sigurður G. Guð-
jónsson stjómarformaður
Blaðsins einn þeirra.
Ólöfu Björgvinsdóttur er meinað að snúa heim frá Noregi til íslands með dóttur
sína. Ólöf dvelur í Noregi með tvö börn sín sem bæði eru íslenskir ríkisborgarar.
Norskur dómstóll dæmdi Ólöfu og norskan barnsföður hennar með sameiginlegt
forræði yfir dótturinni og því má Ólöf ekki yfirgefa Noreg nema með hans leyfi.
Fallegur bær með skuggahliðar Þessi nyrsti
bær Noregs hefur fallegt sólarlag og hefur
l?r'9UrP verið kallaðvr bær miðnætursólarinnar.
Olöfvillþó engu aðsíðurkoma heim með
börnin enda fengið nóg af útlegðinni frá Islandi
Islenskri konu haldio
nauDugri í Nuregi
„Ég vil einfaldlega fá að fara heim enda verð ég að hugsa um
bæði börnin mín," segir Ólöf Björgvinsdóttir, íslensk kona bú-
sett í Tromsö í Noregi, sem samkvæmt úrskurði norskra dóms-
valda má ekki yfirgefa landið nema með leyfi barnsföður síns.
Ólöf og tvö böm hennar em ís-
lenskir ríkisborgarar. Hún og norsk-
ur sambýlismaður hennar til nokk-
urra ára skildu nýverið eh með hon-
um á hún fjögurra ára dóttur. Þrett-
án ára sonur hennar á íslenskan föð-
ur, en drengurinn vill ekki yfirgefa
Noreg án móður sinnar og systur.
„Ég hef ekkert á móti því að hann
hafl forræðið með mér og að barnið
fái að umgangast föður sinn en ég vil
komast heim," segir Ólöf og bætir
við að hún hafi gert fyrmm sambýl-
ismanni sínum ýmis tilboð sem
hann hafi neitað. „Ég bauðst til
dæmis til að koma hingað reglulega
svo hann gæti hitt dótturina en
hann neitar því. Hann sagðist
kannski myndu íhuga það eftir tvö
til þrjú ár ef samskipti okkar væm
góð sem þýðir einfaldlega ef ég
muni hlýða."
Hefði getað farið heim
Samkvæmt dómnum sem féll í
síðasta mánuði em Ólöf og barns-
faðir hennar með sameiginlegt for-
Ég vil að börnin mín
hafiréttáað hitta
báða foreldra sína en
ekki á þessum for- ,
sendum.
ræði yflr dótturinni. Hún má því
flytja hvert sem er innan Noregs en
verður að fá leyfl hans til að flytja
með dótturina til íslands. Ólöf leit-
aði á náðir íslenska sendiráðsins í
Noregi í von um hjálp en varð fyrir
miklum vonbrigðum. „Ég fékk enga
hjálp. Eina sem mér var sagt var að
passa að gefa ekki frá mér forræðið
og svo var mér bent á íslenskan lög-
fræðing i Ósló. Ég hafði aldrei upp á
honum þar sem hann var hættur að
starfa á lögfræðiskrifstofunni sem
þeir neflidu. Síðar fékk ég að vita að
ef ég hefði yflrgefið landið strax og
skilnaðurinn kom upp þá hefði mál-
ið verið tekið fyrir á íslandi," segir
Ólöf og bætir við að ef hún myndi
flýja land i dag gæti hún átt von á að
missa bamið til frambúðar. „Ég vildi
ekki rífa strákinn úr skólanum á
miðri önn en ef ég hefði vitað að þá
yrði málið tekið fyrir heima þá hefði
ég að sjálfsögðu valið það," segir
Ólöf, sem hefur einnig
haft samband við
utanríkisráðuneyt-
ið hér á landi. „Það
eina sem þeir gátu
var að biðjast fyrir-
Ólöf Björgvinsdóttir
Ólöf segist aldrei hefðu trú-
að þvl að lenda / þvllíku á
Norðurlöndunum.
„Ég hefekkert á móti
því að hann hafi for-
ræðið með mér og að
barnið fái að um-
gangast föður sinn en
ég vil komast heim."
gefningar fyrir hönd sendiráðsins á
að hafa ekki látið mig vita að ég hefði
getað farið strax heim. Ég þarf ekkert
á fyrirgefningu að halda, ég þarf
hjálp. Ráðuneytistjórinn lofaði að
hringja í mig fyrir tveimur vikum en
ég hef ekkert heyrt og er því mjög
ósátt. Það eru mannréttindi að fá að
snúa aftur heim og það var sárt að
fylgjast með þegar skákmanninum
var hjálpað til íslands á meðan eng-
inn gerir neitt fyrir okkur sem erum
íslenskir ríkisborgarar."
Vill bjóða börnunum
öruggt líf
Faðir sonar Ólafar bar vitni í rétt-
inum þar sem hann sýndi fram á að
samskipti þeirra hefðu alltaf verið
eðlileg og að Ólöf hefði aldrei sýnt
eigingirni varðandi bam þeirra. Fað-
ir stúlkunnar vill fá að hitta hana
aðra hvora helgi en Ólöf segir að
lengri dvöl í einu sé ekki verri fyrir
bamið. „Ég er sjálf skilnaðar-
barn og fannst ekkert gaman að
vera hringlað fram og til baka.
Ég vil að börnin mín hafi rétt á
að hitta báða foreldra sína en
ekki á þessum forsendum.
Hann hefur ekki áhuga á að hafa
hana hjá sér í lengri tíma en ef ég er
dæmd sem aðalumsjónarmaður
bamsins þá vil ég geta boðið því sem
eðlilegast og ömggast líf. Ef ég þarf
að vera hér áfram þá þurfum við að
flytja í leit að atvinnu og það er ekk-
ert líf í að leigja, elta uppi vinnur eða
lifa á atvinnuleysisbótum. Hann vill
bara hafa þetta eftir sinni eigin
hentisemi. Daginn eftir að dómur-
inn féll átti hann sækja hana á leik-
skólann og vera með hana en sendi
mér þá sms og sagðist vera farinn í
frí. Eg svaraði honum ekki og því
hefði hann alveg eins getað haldið
að enginn hefði sótt hana en hann
spáði ekkert í því.“
Áfrýjar dómnum
í dómum segir að ef litið sé fram
hjá ágreiningnum um flutning
Ólafar til íslands þá sé engin ástæða
til annars en að foreldrar stúlkunnar
hafi sameiginlegt forræði. „Ástæða
réttarhaldsins var hins vegar sú að
ég vildi flytja til íslands," segir Ólöf
sem hefur nú áffýjað málinu í von
um að norsk dómsvöld sjái að sér og
leyfi henni og baminu að halda
heim á leið. „öll fjölskyldan mín er á
íslandi og við eigum engan að hér.
Við búum í háskólabæ og aflir þeir
vinir og kunningar sem við höfum
kynnst munu á endanum flytja í
burtu auk þess sem fjölskylda hans
býr ekki einu sinni hér. Hér er fast-
eignaverð mun hærra en heima og
ég er aðeins með tímabundna at-
vinnu svo við værum mun betur
komin heima á íslandi." indiana@dv.is