Símablaðið - 01.11.1931, Blaðsíða 37

SÍMABLAÐÍÐ
59
komið að sama gagni, eins og þegar
notaðir eru allir fingur. M. R. vill láta
skína í gegn, að svo sé samt sem áður.
En það er staðleysa ein. Þá er líka
að gæta þess, að þegar notaðir eru all-
ir fingur, verður að gera það eftir
blind-aðferðinni, sem er mjög nákvæm
þegar búið er að læra hana rétt, með-
an að hitt, að nota aðeins nokkuð af
fingrunum og renna augunum í sífeldu
úr einum stað í annan, er ógerningur
vegna þess, hve það er svikult. Allar
staðhæfingar um að það sé jafn ná-
kvæmt og hin aðferðin, hefir ekki við
nein rök að styðjast.
Þá vill M. R. kenna mér almennar
kurteisisreglur. Hann segir, að eg hefði
átt að snúa mér til stöðvarstjórans
með skrif mín. Til hvers væri það, ef
rétt væri sem M. R. segir i sömu grein,
að vitanlegt sé að höf. (undirritaður)
hafi litla þekkingu á þessu, enda er
þetta orðaglamur eitt.
Eg álít, að slík mál sem þessi (viðv.
afgreiðslunni) eigi að koma fram í
fagblaði simamanna. Geta þá allir lát-
ið skoðanir sínar í ljósi, og mega síð-
ar sumar hverjar þeirra koma að góðu
haldi.
Út af hinum ósæmilegu ásökunum
mínum á Engelndinga, eins og M. R.
kemst að orði, skal eg geta þess, að
eg hefi verið við ritsímaafgreiðslu i
Englandi um tveggja ára skeið, og veit
því, að öll skeyti sem voru afhent Eng-
lendingunum til áframgreiðslu til Is-
lands, voru næstum undantekningar-
laust „OK“, og þegar þau síðan koma
til Seyðisfjarðar, með mikið af villum
sum hver, þá getur aðeins verið um
tvær eða þrjár stöðvar að ræða, sem
liafa orsakað þær. Enda er það vitað,
að mestalt af villunum eru gerðar i
Englendi.
Mörgum kann að l'innast, að betra
væri að lialda leyndu sumu bverju af
því, sem eg liefi leyft mér að skrifa
í Símablaðið. En það er er skoðun
mín, að ekki sé víítavert, þótt reynt
sé að koma fram í dagsljósið því sem
betur má fara.
Eg verð að láta ánægju mína í ljósi
yfir því, að mörgum, sem litla trú
höfðu á yfirburði símritvélanna og
ekkert annað gerðu, en benda gaman
að þeim, befir nú snúist hugur, og eru
farnir að heimta fleiri vélar.
Að endingu skal eg geta þess, að
eg tel mér misboðið, að eiga i l'rek-
ari orðaskiftum við M. R., ef liann
ætlar að lialda áfram uppteknum rit-
hætti. Liggja til þess margar orsakir.
Seyðisf. 21. jiilí 1931.
K. Forberg.
Sprenging.
Um morguninn þ. 6. ágúst síðastl. varð
sprenging á aðalritsímastöðinni í París, er
kostaði eitt mannslíf. Stafaði hún af því, að
ammoníaksgeymir sprakk, í kjallara bygging-
arinnar.
*
Franskir póstmenn og útvarp.
Nýlega var útvarpað leikriti frá franskri
stöð, sem varð þess valdandi, að póstmenn
kröfðust þess, að póststjórnin rétti hlut
þeirra, þvi í leikritinu var póstþjónum Iýst
sem slæpingjum, er notuðu öll möguleg ráð
til að fá frídag. Ennfremur fanst póstmönn-
um þeir vera gerðir hlægilegir og á ýmsan
hátt svertir óréttmætt.
En það broslega er, að póststjórnin sjálf
á umrædda útvarpsstöð.