Símablaðið - 01.01.1937, Blaðsíða 12

4
SÍMABLAÐIÐ
er of dýru verði keypl. Sjóðurinn er nú
orðinn það öflugur, að iðgjöldin eru
ekki forsvaranleg, nenia á þann eina
liátt, að verið sé að draga saman sem
mest fé, til þess að sjóðurinn verði sem
slærstur, er verkefni lians er lokið.
En er það þá forsvaranlegt?
Vonandi kemur þó ekki til þessa. At-
kvæðagreiðslan sýndi það, að þess má
vænta, að lialdið verði ekki áfram á
sömu braut. Margir þingmenn lýstu þvi
yfir, að þeir fylgdu frestunartillögunni
aðeins j)ar til breytingartillögurnar við
frumv. kæmi til athugunar. Og þess
er að vænta, að þejr standi við j)að.
Því það eina sanngjarna er, að liver
einstaklingur ráði það við sjálfan sig,
bvora trygginguna bann vill, eða treyst-
ir sér að velja.
Þá befir atvinnumálaráðb. bafl góð
orð um })að, í samtali við form. fél. o.fl.,
að koma til móts við símamenn í þessu
máli, og atliuga j)ær leiðir, sem til })ess
kunna að liggja, áður en gengið verður
endanlega frá þeim breytingum á aljþ.-
tryggingarlögunum sem fyrir dyrum
standa, — og komið er frumvarp fram
um. En í })ví frumvarpi er gert ráð fyr-
ir að réttur sá er 62. gr. veitir um val
milli tryggingasjóðanna, — verði burtu
feldur.
Má það i raun og veru furðulegt telj-
ast, að fram skuli bafa komið tillaga í
þá átt, eftir allar j)ær tilraunir sem
r.ímafélagið hefir gert til jress að koma
beim liáu berrum, sem með stjórn
trygg'ingarmálanna fara, — og síðast Al-
þingi, i skilning um j)ann órétt sem
fjölda símamanna er með })vi gerður.
—o—
Fjöldi símamanna og kvenna bafa nú
gert kröfu um endurgreiðslu á iðgjöld-
um sínum, í skjóli þess, að lögin um
frestun á framkv. 69. gr. féllu úr gildi
áður en staðfesting var fengin á fram-
lenging jieirra. Það er nú til yfirvegun-
ar, livort þeim kröfum verður fylgt eft-
ir. En æskilegt væri, að um lausn þessa
viðkvæma máls gæti orðið fult sam-
komulag milli Tryggingarstofnunar-
innar og símafólksins.
Svar befir nú loks borist við kröfum
símafólksins um endurgreiðslu iðgjalda
úr Lifeyrissjóði. Hvað nú verður gert i
j)essu máli er enn óákveðið. Bréf fé-
lagsmanna voru afhend í stjórnarráðinu
fyrir lokunartima þann 31. mars, en
það er vitað, eftir viðtali við atvinnu-
málaráðherra, að lögin um frestun á
framkv. 62. gr. Tryggingalaganna voru
ekkí staðfest fyr en 1. apríl. En þá voru
gömlu framl. lögin fallin úr gildi.
Ef farið verður inn á þá braut, að fá
úrskurð dómstólanna um það, hvort
liægt er að neita símafólkinu um end-
urgr. iðgjaldanna, — er ekki einungis
um fjárhagsspursmál að ræða, beldur
merkilegt lögfræðilegt atriði, um gildis-
töku laga og gildismissi.
Slíkur dómsúrskurður befði j)á ekki
eimmgis þýðingu fyrir símamannastétt-
ina, — beldur gæti liaft víðtækari álirif.
Það liggur liendi næst hér að benda
á j)að, að skipun sýslumannsins í Árnes-
sýslu, sen) deilt befir verið um, er hlið-
stætt mál, og framkvæmd jæirrar em-
bættisveitingar styrkir kröfur síma-
manna.
Svar
Tryggingarstofnunar ríkisins. '