Símablaðið - 01.12.1977, Side 45

Guðnadóttir, stöðvarstj. Vík, Árni Helga-
son, stöðvarstj. Stykkishólmi og Sigurður
Tryggvason, stöðvarstj. Hvammstanga.
í lo'k fundarins ávarpaði Hermann Guð-
mundsson Jón Tómasson, fyrrverandi
stöðvarstjóra í Keflavík, en Jón hætti
störfum hjá Pósti og síma fyrri hluta þessa
árs. Jóni hafði verið boðið sérstaklega á
þennan fund, en það var 36. fundurinn í
deild stöðvarstjóra, sem Jón hafði setið
samfellt, en 30 ár var hann formaður deild-
arinnar. Hermann rakti lauslega störf Jóns
í þágu stöðvarstjóra á þessu tímabili, en
sagði síðan, að tilgangurinm með því að
bjóða honum sérstaklega á þennan fund
hafi verið sá, að deildarstjórnin hafi á-
kveðið að afhenda Jóni þakkir og minn-
ingargjöf vegna starfa hans að málefnum
stöðvarstjóra. Fyrir valinu í þessu skyni,
hafi orðið styttan „HUGSUÐUR“. Sýndi
Hermann styttuna, en á fótstalli hennar
var silfurplata með þessum orðum:
Stöðvarstjóri JÓN TÓMASSON Keflavík
Þökkum áratuga forustustörf
Stöðvarstjórar í Félagi ísl. símamanna
14.8.77.
Máli sínu lauk Hermann með þessum
orðum: Ég vona að styttan sé dálítið tá'kn-
ræn fyrir þetta tilefni. Hér er rnaður, sem
styður hönd undir kinn og er greinilega að
brjóta til mergjar erfitt viðfangsefni. Það
getur verið að viðfangsefnið snerti einung-
is hann sjálfan, persónulega. Það getur líka
verið tilkomið vegna félags hans eða sam-
ferðamanna. Það er ekki ólíklegt að Jón
Tómasson hafi einhvern tíma þurft að setja
hönd undir kinn við svipaðar kringum-
stæður. Jón, njóttu heill og lengi.
Jón þakkaði gjöfina og þann hlýhug,
sem bak við hana lægi. Kvaðst hann myndi
sakna samstarfsins við stöðvarstjórana,
sem sér hefði alltaf þótt gott. Árnaði hann
deildinni og stjórnendum hennar alls hins
bezta í framtíðinni.
Ágúst Geirsson mælti nokkur orð til
fundarins í lokin. Þakkaði hann Jóni meira
en 10 ára samstarf að málefnum Félags ís-
lenzkra símamanna og flutti honum árnað-
aróskir, nú þegar hann yfirgæfi póst og
símaþjónustuna eftir langt og farsælt starf.
Þá þakkaði hann fyrir góðan fund og
kvatti stöðvarstjóra til að halda vöku
sinni.
BIMABLAOIÐ
71