Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2006, Blaðsíða 27

Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2006, Blaðsíða 27
DV Helgarblað LAUCARDAGUR 18. MARS2006 27 I Önnum kafinn ráð- herra: „Hágæslan var ekki I forgangi spltalans fyrr en fyrir skömmu. Nú er i forgangi að efíahá- gæsluna á tilfallandi álagstimum fyrsta samtal! Mjög fljótlega eftir að við kynntumst varð ég ófrísk af Húnboga. Ég veit ekki hvort okkur var ætlað að hittast, ég er ekki mjög forlagatrúar," svarar hún brosandi. „Kannski á sumt að gerast en ég held að einstaklingurinn geti haft mjög mikil áhrif á það hvernig hann vinnur úr sínum málum. Ég lifi allavega ekki eftir því að allt sé ákveðið fyrirfram og maður geti bara beðið og látið reka á reiðan- um. Ég tel að einstaklingur geti haft mjög mikil áhrif á sitt lífshlaup með því að sýna ábyrgð, dugnað, festu og framsýni og treysta á sitt eigið innsæi og tilfinningar, trúa á sjálfan sig. Áhrif á hvernig vinnst úr lífinu tel ég að felist að miklu leyti í við- horfum einstaklingsins til þess." Meira um Þorstein... „Þorsteinn er einn öflugasti bak- hjarl minn,“ segir hún og það segi ég satt að hún ljómar eins og ást- fangin unglingsstúlka þegar hún talar um hann: „Hann fýlgist mjög mikið með stjórnmálum, les öll blöð, fylgist nesi í þrjú ár þegar Hákon fæddist. Það var mikið átak að fara í gegnum sveitarstjómarkosningabaráttuna með ungabam og þegar Steingrím- ur Hermannsson tiikynnti að hann ætlaði að hætta í stjórnmálum hausúð 1994 lenú ég enn og aftur á miklum krossgötum. Þá var ég hvött til að gefa kost á mér í sæú til alþing- iskosninganna. Þar fór fremst í „Það verður aldrei tekið afmér að ég legg mikið upp úr að eiga góðar stundir með stórfjölskyld- unni. Ég er mikil fjöl- skyldumanneskja að upplagi." flokki Ásta heitin Hannesdóttir, mikill kvenskömngur sem var öflug í okkar flokksstarfi. „Það vantar unga konu í stjómmálin hjá okkur, nú er tækifærið," sagði Ásta, en ásamt henni vom það meðal annars þeir Guðbrandur Hannesson í Hækings- dal og Svavar Svavarsson í Grindavík sem hvöttu mig mest í upphafi. Það var því eldri kynslóðin sem kallaði á mig og varð úl þess að ég tók ákvörðun um að gefa kost á mér." Og var draumurinn þá að verða ráðherra? „Nei, ég átú mér ekki þann draum að verða ráðherra. Þegar maður fer í stjórnmál vill maður að sjálfsögðu hafa áhrif og koma sín- um sjónarmiðum á ffamfæri. Auð- vitað em möguleikarnir meiri til að hafa sýnileg áhrif efúr því sem verk- efnin í stjómmálum em stærri." ailir sjái að ég hef reynt að takast á við stjómmálin með öllum mínum kröftum og vinnuframlagi til að efla Framsóknarflokkinn og stefnu hans. Ég er mjög sátt við allar þær framfar- ir sem hafa orðið í fslensku samfé- lagi undir okkar forystu þó ég hefði vissulega viljað sjá mun betra fylgi en við emm að sjá í dag, en það mun aukast." Málið útrætt? „Já.“ Hágæslan í forgang á álagstímum En þá að Kompásþættinum. Voru það ekki mistök að gera ekki ráð fyrir hágæslu við Bamaspítala Hringsins? „Hágæslan var ekki í forgangi spítalans fyrr en fyrir skömmu. Nú er í forgangi að efla hágæsluna á til- fallandi álagstímum. í heilbrigðis- málum eins og í mörgum öðmm em það einstaklingsmál sem em erfið- ust. í fyrsta lagi snerta þau mig per- sónuiega eins og þá sem í hlut eiga. í öðm lagi em þetta oft svo viðkvæm mál og oft erfitt að ræða þau trúnað- ar vegna og skyldu við þá sem í hlut eiga. Umræðan um hágæslueining- una er að hluta til svona þótt ég vilji ekki og geú ekki rætt það mál út frá tilteknum dæmum af því ég get ekki leyft mér að tala um einstaklings- bundin mál. Ég get hins vegar al- mennt bent á það sem ég bið menn að hafa hugfast að böm em mjög ör- ugg á nýja bamaspítalanum og þar fá þau betri þjónustu en margar aðr- ar og margar stærri þjóðir geta boð- ið sínum bömum. Hér verða menn að hafa hugfast að böm sem em mjög veik em væntanlega þegar komin á gjörgæslu í hendur fagfólks sem er afskaplega fært. Menn verða líka að hafa hugfast að svona há- Norsku göngustafirnir Eru eiginlega nauðsynlegir til að ná norska göngulaginu almennilega. Systurnar Siv og Ingunni Mai. með öllum fjölmiðlum og er einn af mínum öflugustu ráðgjöfum. Hann hefur lflca tekið yfir mikið af heimil- ishaldinu. Þegar ég hef fengið sam- viskubit - sem kemur einstaka sinnum fyrir - þá bakkar hann mig upp og segir: „Þetta er bara viúeysa. Strákarnir fá mikla athygli og mikla umhyggju og ég er hérna. Áfram með þig!" Hann hvetur mig ailtaf. Staðan hefði verið óbærileg hefði ég átt mann sem kvartaði og kvein- aði yfir mínu annasama starfi. Með hans stuðningi hef ég getað leyft mér að sinna starfinu af kostgæfhi. Samt skal það aldrei vera tekið af mér að ég legg mikið upp úr að eiga góðar stundir með stórfjölskyld- unni. Ég er mikil fjölskyldumann- eskja að upplagi." Stjórnmálin Það er greinilegt að Siv er ekki endilega að raða barneignum áþær stundir sem eru hentugastar. Hún- bogi fæddist þegar hún var á þriðja ári í námi við Háskólann og þegar Hákon var eins árs, stóð hún á krossgötum ílífinu: „Já, heldur betur!" segir hún. „Ég hafði leitt Neslistann á Seltjarnar- Með pabba og systkinum sínum Friðleifur Kristinn Stefánsson tannlæknir méð börnum sinum, sonunum Friöleifí Kristni, Árna og Stefáni og dætrunum Ingunn Mai, Siv og Hildi. Ekki minn stíll að vera í Elsti framsóknarmaður veraldar Guðmundur Daðason, 105 ára, að loknu góðu þorrablóti ijanúar. Siv finnst Islend- ingar ekki bera nægilega mikla virðingu fyrir eldri borgurum samfélagins. baksýnisspeglinum Ellefu ár á þingi og ráðherrastóil tvisvar. En svo varstu sett af sem umhverfisráðherra fyrir einu og hálfu ári og hefur aldrei rætt það opinherlega. „Ég var ekki sammála þessari álcvörðun," svarar hún að bragði. „Þegar Framsóknarflokkurinn fékk forsæúsráðuneyúð var ljóst að okkar ráðherrum myndi fækka um einn. Að margra maú var ekki eðlilegt að það kæmi í minn hlut að fara úr ráð- herrahópi Framsóknarflokksins. Auðvitað ræddi ég þessi mál hrein- skilnislega við Halldór Ásgrímsson. Ég er þannig gerð að mér finnst eðli- legt að það séu færð rök fyrir ákvörð- unum. Það er hins vegar ekki minn stfll að vera í baksýnisspeglinum." Sögur herma að þú hafir unnið gegn forystu fiokksins og sérstak- iega gegn þeim bræðrum Páli og Árna Magnússyni, fyrrverandi fé- lagsmálaráðherra. „Það er ég, ritari flokksins, Guðni varaformaður og Halldór formaður sem erum réttkjörin forysta flokks- ins. Með þessari forystu hef ég unn- ið af fullum heilindum eins og með öðrum flokksmönnum eins og þeim bræðrum, en Páll hefur verið minn varaþingmaður og Árni starfaði um nokkurn tíma sem framkvæmda- stjóri flokksins þar sem ég bar ábyrgð á störfum hans. Ég vona að gæslueining hefúr verið og verður vonandi stcirfrækt tfrnabundið, eins og í fyrra, þegar þörfin varð mjög brýn. Þannig bregst spítalinn auð- vitað við aðstæðum sem skapast hverju sinni. Ég hef verið spurð um hágæsluþjónustuna og hef svarað því til, almennt talað, að hún hafi ekki verið á forgangslista spítalans á þessu ári, en er það nú. Við erum einfaldlega að fara yfir það með fag- fólkinu með hvaða hætú skynsam- legast er að bregðast við þörf af þessu tagi." Lækningaforstjórinn mannlegur Annað sem vakti athygli íþætt- inum var ókurteisi Jóhannesar Gunnarssonar lækningaforstjóra. Þú ert æðsti yfirmaður hans. Ertu búin að ræða þetta við hann? „Já, ég hef rætt við hann og það fór vel á með okkur, en ef eitthvað er, þá fannst mér fréttamaðurinn ganga heldur langt í þessu viðtali." Ef lægra sett starfsmanneskja í heilbrigðisstétt hefði svarað eins og Jóhannes gerði, væri þá ekki búið að kalla viðkomandi á teppið og áminna um að sýna kurteisi þegar hún kemur fram í nafni starfs síns? „Ég fylgdist með þættinum og fannst fréttamaðurinn ganga mjög langt í þessu viðtali. Það er óvenju- legt að sýnt hafi verið þegar Jó- hannes setti höndina yfir hljóð- nemann. Slflct þýðir að menn vilja stöðva viðtalið. Því var ekki sinnt þrátt fyrir að Jóhannes væri þá bú- inn að margítreka fyrri svör." Lækningaforstjórinn hlýtur nú að hafa búist við svona spurning- um þegar hann veitti viðtalið og fréttamaðurinn varað ræða ákveð- ið mál. Þarf ekki að gera kröfur til lækningaforstjórans eins og ann- arra sem koma fram í krafti starfs síns að gæta skapstillingar? „Það eru allir mannlegir. Þarna var fréttamaðurinn að ræða einn einstakan atburð. Almennt séð er mjög erfitt að fjalla um einstak- lingsmál í heilbrigðisþjónustunni." Hlutirnir skýrari á göngu Seint í gærkvöldi, loksins þegar þínum vinnudegi var lokið, fórst þú í gönguferð um Nesið, eins og fram kemur í dagbók þinni á netinu, siv.is. „Já, ég fór út að ganga en gat ekki verið mjög lengi. Helst vil ég fara hringinn í kringum Bakkatjörn og framhjá Gróttu, þá tekur það 45 mínútur, þó maður gangi með norska göngulaginu. Ég geng til að fá útrás, til að fá púlsinn upp og súrefhi í lungun og á göngu sér maður hluúna í skýrara ljósi." Ertu með lífvörð með þér? „Nei!" svarar hún og hlær. „Við getum kannski kallað Björn Jóns- son fyrrverandi skólastjóra Haga- skóla lífvörðinn minn því við göng- um stundum saman. Hann er pabbi Heiðar, bestu vinkonu minnar frá æsku, og býr í næstu götu við mig. Ég banka því stund- um upp á hjá honum og bið hann að koma í gönguferð. Björn er haf- sjór af fróðleik og yndislegt að „í heilbrígðismálum eins og í mörgum öðrum eruþað ein- staklingsmál sem eru erfiðust. í fyrsta lagi snerta þau mig persónulega eins og þá sem í hlut eiga." ræða við hann." Ennþá ertu ung, en ertu eitt- hvað farin að velta fyrirþér ellinni? Til dæmis hvar þú vilt vera þegar þú verður gömul? „Ég ætla að eldast á íslandi. Hér eru rætur mínar þótt ég eigi lflca rætur í Noregi. Ég lít á mig sem ís- lending fyrst og fremst. Hér er mitt líf og mitt fólk. Ég ber mjög mikla virðingu fyrir eldra fólki og tel að við íslendingar berum kannski ekki næga virðingu fyrir þeim sem eldri eru, lflct og tíðkast í mörgum lönd- um og öðrum heimsálfum, þar sem mikil virðing er borin fyrir eldra fólki. Við eigum að bera djúpa virð- ingu fyrir þeim sem hafa tekið út mikinn þroska, hafa mikla reynslu og búa yfir mikilvægri þekkingu sem er þjóðfélaginu til góðs." Þarna verður að setja enda- punktinn. Fjölmörg viðfangsefni bíða heilbrigðisráðherrans, síminn hringir og maður bíður eftir henni frammi á gangi. Ég hugsa með mér að ég verði að fá uppskrifúna að því hvernig hægt er að vinna frá morgni fram á nótt, sinna tveimur sonum og eiginmanni, missa aldrei tengslin við fjölskyldu og vini en líta samt út eins og drottning sem er nýkomin úr hárgreiðslu. Veit samt að það er óþarft að bera upp spurninguna. Svörin hljóta að liggja í lífsgleði og norska göngu- laginu... annakristine@dv.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.