Freyr - 15.09.1962, Blaðsíða 28

316
FRE YR
Svipmyndir frá
Hrossin,
í síðasta þætti var rætt um nautpening,
þó aðeins um eitt kyn og ekki á önnui'
mWnnzt. Það mundl aÞJtof langt mál ef
ræða skyldi um öll atriði umfangsmikilla
sýn'nga og fara út í smámuni hverju sinni.
Það er ekki hægt, og hér skal það heldur
ekki gert.
Víst eru hross á sýningum og það verða
þau auðvitað framvegis, því að ekki verður
hrossurn útrýmt þc að þeim, af eðlilegum
ástæðum, fækki á vettvangi starfsins og þá
á sýningum einnig. í þá daga, er hestur-
inn var aðal- eða einasta dráttarafl land-
búnaðarins og í bæjunum það eyki, sem
dró flesta vagnana, var lagt kapp á að hafa
störa hesta og vöðvamikla, hesta, sem af
elgin þunga gátu lagzt í ækið og með hjálp
mikilla og aterkra vöðva spyrnt vel við
þegar sækja þurfti á brattann eða koma
hlassi af stað. Þá voru bað józku hestarnir,
Hann hefur prófað að vippa sér yfir slá fyrr sá steíngrái, það er víst.