Freyr - 15.09.1962, Blaðsíða 43

F E E Y s
331
dagsverk fyrir einn mann að reisa með eigin
höndum hús, sem er 10 m breitt og 37 m að
lengd.
Þegar það er tekið með í reikninginn, að
hendur sama manns hafa grafið fyrir undir-
stöðum og frárennslispípum, flutt efnið á stað-
in og gert allt nema að koma raflögn fyrir og
smíða glugga — þá keypti hann tilbúna án
glers — má það ljóst vera, að á hálfu öðru ári,
sem framkvæmdir hafa staðið, hefur einhvern-
tíma þurft að taka til hendi. Undir eigið þak
fluttu hjónin í apríllok 1961, í horn bygging-
arinnar. I húsunum skulu annars verða í
framtíðinni: 10 gyltur og 1200 holdakjúkling-
ar í senn. Ætlunin er reyndar að hafa hér
einnig svo sem 600 hænur ef tímarnir snúast
þannig í vil, að framleiðsla eggja verði arðbær
atvinnugrein aftur. Þetta búskaparsnið er fyr-
irhugað með tilliti til þess að geta borið lífs-
framfæri að nokkru við hlið mjólkurflutninga.
Seinna getur komið til greina að auka húsa-
kostinn ef vel horfir svo að hér geti orðið full-
komið hlutverk að leysa við búskap af þessu
tagi, og Sigfred hefur í grunnteikningum sín-
um gert ráð fyrir að svo megi verða enda tryggt
sér forkaupsrétt á eins ha landspildu, sem
liggur að lóð hans.
Byggingarlóðin kostaði 5000 danskar krónur
og efnivörur til byggingarinnar hefur hann
keypt fyrir 41.000 krónur. Þetta svarar til þess,
að umrædd útgjöld næmu um 290 þúsund ís-
lenzkum krónum en húsið allt, sem er fullir
1200 rúmmetrar að stærð, mundi á okkar mæli
kvarða kosta a. m. k. 600 þúsund íslenzkar
krónur. Af þessu má auðsætt vera, að Sig-
fred hefur skapað mjög mikil verðmæti í hjá-
stundavinnu, helgidagavinnu og með notkun
allra stunda á tæplega tveimur árum, sem
framkvæmdir hafa staðið.
Frágangur allur er með ágætum, svo sem
þeir munu geta skilið, sem þekkja Sigfred,
og með tilliti til hagkvæmra vinnuskilyrða í
framtíðinni er framkvæmdum hagað.
Ef af því verður, að búskaparskilyrði verði
aukin með ræktun svína og alifugla þá er
viðbúnaður til þess að reisa aðra byggingu
áfasta svo að þar verði vinkilbygging og hið
nýja musteri er áætlað að verði 14x30 metrar
að flatarmáli. Verði öll skilyrði til þess svo,
að af framkvæmdum geti orðið, þá er ætlunin
að hætta mjólkurflutningum því að þótt það
hlutverk taki ekki nema 3—4 stundir á dag
mundi Sigfred heldur vilja starfa alveg heima.
Mjólkurflutningar eru erfitt starf nema ef svo
skyldi verða í náinni framtíð, að brúsar hverfi
og öll mjólk verði tekin í heimilistönkum beint
á bíl eða dæld úr þeim í flutningatanka annars,
cn fyrsti búnaður af þessu tagi var í fram-
kvæmd á einu búa þeirra, sem Sigfred flytur
mjólk frá.
— En annars verð ég nú að byggja yfir
fjölskylduna fyrst, teikningin er tilbúin, segir
Sigfred um leið og réttir mér uppdrátt að 110
fermetra íbúðarhúsi, sem hann hyggst reisa að
mestu með eigin höndum, og ekki kæmi mér á
óvart þó að það fréttist að nú þegar sé hafist
handa um framkvæmdir.
Allir, sem Sigfred vann hjá hér, rnuna það
vel hvílíkt snyrtimenni hann var í öllu starfi
og allri umgengni. Framtak hans í eigin þágu,
hér í Korntved, er auðkennt af sama fanga-
rnarki, hirðusemi og vandvirkni í hvívetna.
Það er svo sterkur þáttur í fari hans sem
varla skilur nokkru sinni við hann.
— En hann ann sér aldrei hvíldar og ekki
heldur hann heilsu til lengdar með svona
vinnubrögðum, sagði Lís kona hans við mig,
henni þótti nóg um athafnir manns síns og
kapp hans við byggingaframkvæmdirnar. En
svona var Sigfred — þannig er hann og mun
verða. Hlutirnir fara ekki í súginn hjá honum
vegna vanhirðu. Það er nú öðru nær. Hirðu-
semin er óvenjuleg. Þannig er einnig hægt að
safna verðmætum. Og þegar atorkan bætist
við, þá má eiga það víst, að menn eins og
Sigfred verði altlaf sjálfbjarga.
Og á meðan heilsan hreklcur til starfa verður
hver vandi leystur í búi hjá Lís og Sigfred
Madsen. Q.