Freyr - 01.08.1973, Side 11

Þroskastig grasa vii slátt; dagar
eftir að það skríður, ef gert er ráð fyrir
að þurrkun á velli taki allt að 5 dögum að
meðaltali.
Ályktanir og lokaorð
Hér hefur verið greint frá breytingum á
meltanleika í þurrheyi, og raktar tvær á-
stæður fyrir þeim. Einungis er miðað við
vallarfoxgras, og ber að hafa það í huga
við mat á niðurstöðunum. Það hefur komið
glögglega fram, að auk dagafjöldans, sem
heyið liggur á velli, ræður sláttutíminn
miklu um, hvert fóðurgildi heysins verður
við hirðingu. Það er því ekki eingöngu
veðrið á þurrkunarskeiði, sem ræður fóð-
urgildi þurrheysins. Bóndinn getur sjálfur
ákvarðað það að miklu leyti með því,
hvenær hann slær grasið.
Niðurstöðurnar benda til þess, að bóndi
geti metið fóðurgildi heyja sinna (af vall-
arfoxgrastúnunum) með töluverðri ná-
kvæmni, ef hann skráir hvenær grösin
skriðu, hvenær hann sló, og hve langan
tíma þurrkunin á velli tók. Að sjálfsögðu
þarf einnig að reikna með breytingum,
sem verða á heyinu við þurrkun og
geymslu í hlöðu. Þær eru þó sjaldan mikl-
ar, ef súgþurrkun er í viðunandi lagi, og
hitinn í heystæðunni nær ekki 45—50°C.
Að öllum líkindum má einnig reikna með,
að áburður og næringarástand jarðvegs
hafi einnig einhver áhrif á fóðurgildi heys-
ins.
Heimildir
1. BREIREM, K. og HOMB. T., 1970: Formidler og
forkonservering. Forlag: Buskap og avdrátt,
Gjövik, 459 bls.
2. HÖJLAND FREDRIKSEN, J., 1972: In vitro for-
dpj eligheden af organisk stof i græsmarksaf-
grpder. Ugeskr. agronomer 1:20 : 404 — 409.
3. Bjarni GUÐMUNDSSON, 1973: Óbirt handrit.
4. Persónulegar upplýsingar frá ýmsum bændum
og bústjórum.
5. Páll ZÓPHONÍASSON, 1956: Skýrsla búnaðar-
málastjóra árið 1955 til Búnaðarþings 1956. Bún-
aðarrit 69: 23—64.
F R E Y R
369