Freyr - 01.08.1973, Side 38

KORNVÖRUSKORTUR
TJm langt árabil hefur ekki veriS svo mikil þurrð
á kornvöru í heiminum og: nú gerist. Veldur þar
um mestu uppskerubrestur á stórum svæðum
heimsins á síðasta ári.
Rússar keyptu kornvöru í Bandaríkjum Ameríku,
sem nam um 20 milljónum lesta á síðasta ári, og
til Austurálfu fór einnig mikið magn. Þurru þar
með hinar miklu birgðir, sem árum saman hafa
safnast og nú er bændum vestan hafs ekki greitt
lengur fyrir að láta akra standa ósána. Árangurinn
af öllu þessu er og verður eðlilega, að kornvara
hækkar mjög í verði og höfum við þegar orðið
hans varir. í grannlöndum okkar hefur korn yfir-
Ieitt hækkað um nálægt 60% í verði frá síðasta
sumri.
A Efnahagsbandalagssvæði Evrópu (í 6 löndum)
var uppskera korns í fyrra 79,7 milljónir tonn en
77,1 milljón árið 1971.
Nú eru 9 lönd í Efnahagsbandalaginu og korn-
framleiðsla þeirra í fyrra nam 104,3 milljónum
tonna en var á sama svæði 100,6 milljónir tonn
árið áður. Þetta sýnist víst stór kornhaugur, en
þrátt fyrir það er flutt inn á sama svæði verulegt
magn kornvöru frá öðrum heimsálfum árlega, en
kornvöruverð er raunar ákveðið innan bandalags-
ins.
í NORÐUR-NOREGI
eru rándýr og ránfuglar slæmir óvinir sauðfjár-
eigenda, því að gaupa, refur og örn hafa það til
að drepa lömbin og stærri rándýrin ráðast á full-
orðnar kindur þegar færi gefast. Þar er ‘björninn
líka á sveimi, en í Noregi er hann friðaður þar
eð við Iá um skeið að honum væri útrýmt. Þá var
úlfurinn slæmur vágestur í fjárhjörð fyrr á tím-
um, en hans hefur lítt orðið vart síðari árin, en
nú hafa Finnar, Svíar og Rússar friðað hann, í
bili að minnsta kosti svo að hann hverfi ekki með
öllu, og þá telja Norðmenn hættu á að hann komi
inn í Noreg að austan og geti orðið vargur í véum
eins og fyrrum. „Fjáreigandinn hefur engan áhuga
á að skapa rándýrafæðu". Um það voru allir sam-
mála á aðalfundum fjárræktarfélaganna í vor, cn
ríkið greiðir ekki skaðabætur fyrir fjártap í hög-
um nema þegar sannað verður, að það hafi verið
hinn friðaði björn, sem tapi olli í sauðfjárhjörðinni.
í sambandi við vanhöld á sauðfjárbúi var á
sömu fundum slegið föstu, að þegar vanhöld hvers
árs nema meiru en 5% þá sé óarðbært að stunda
sauðfjárrækt. Sauðfé hefur fækkað í Noregi um
22% á árabilinu 1966—1972. Fyrrgreinda árið voru
á fóðrum 2.100.000 fjár en í fyrra aðeins 1.600.000.
Þessvegna er gert ráð fyrir að Norðmenn flytji inn
1500 lestir af kindakjöti í ár.
BUSATIS BMT 1650 SLÁTTUÞYRLA
Busatis BMT 1650 sláttuþyrlan er smíðuð á
grundvelli margra ára reynslu og tilrauna.
Þess vegna eru einkenni B XJ S A TI S góð
ending og mikil afköst, en það eru líka þær
kröfur, sem fyrst og fremst eru gerðar til
slíkra véla.
BTJSATIS sláttuþyrlan tengist öllum drátt-
arvélum, sem hafa venjulegt vökvaknúið
þrítengibeizli. Vélin er Iéttbyggð, þægileg í
tengingu og auðveld í flutningi, því hún
stendur þá beint aftur af dráttarvélinni. Á
hvorri sláttuskífu eru 3 hnífar. Mjög auð-
velt er að skipta um hnífa, aðeins eitt
handtak með vogarjárni. Vinnslubreiddin
er mikil, 1,65 m. Núningsfletir sláttuskíf-
anna við jörð eru á legum. Það gerir vélina
léttari í öllum snúningum og fer betur með
jarðveginn. Driföxull er sterkbyggður, með
fræstum kúluleguhjólum og ásum. Hlífar
hindra grjótflug og múgfjöl, sem stilla má
að vild, myndar góða múga og heldur
vel hreinu milli þeirra. Sláttufjarlægð er
breytanleg með yfirtengi dráttarvélar. Ör-
yggislás er stillanlegur. Auðvelt er að
breyta stöðu vélarinnar milli fiutningsstöðu
og vinnslustöðu. Dagleg umhirða er fljót-
leg og viðhaldskostnaður lítill. Aukahlífar
og vogarjárn fylgja vélinni.
BXJSATIS BMT 1650 sláttuþyrlur eru fyrir-
liggjandi á lager til afgreiðslu strax. Leitið
uppiýsinga um verð og greiðsluskilmála hjá
Dráttarvélum hf., Suðurlandsbraut 32, Rvk.
Sími 86500.
SJÁ FORSÍÐTJ
396
F R E Y R