Freyr - 15.04.1986, Side 30

Nauðsynlegt er fyrir Iteðuna að hafa afdrep til að hvíla sig fyrir hvolpunum á
mjólkurtímabilinu. Hún þarf að geta legið upp á kassa til að hvíla sig.
eru tvö hundruð metra frá stöð-
inni. Fiskinum er sturtað í fisk-
þrær fyrir utan húsvegg og sniglar
flytja hann jafnóðum inn í húsið.
Við gengum inn í fóðurstöðvar-
húsið, þar sem margs konar flók-
inn vélbúnaður stóð á gólfi,
hakkavélar, kvarnir og færibönd.
Hvað er framleiðslan mikil?
„Við framleiðum núna um tvö
þúsund tonn, en við gætum fram-
leitt sex þúsund tonn með þessum
vélakosti sem er hér.“
Hvað kostar kilóið?
„Kílói af fóðri kostar nú 7,20 út úr
stöðinni, en flutningskostnaður er
níutíu aurar á kíló, sem er jafnað-
arverð á flutningum til bænda.“
Hvað þjónar fóðurstöðin
mörgum búum?
„Pað er um tuttugu bú, bæði í
Skagafirði og Húnavatnssýslu.
Notið þið sel í fóðrið?
„Já, við fengum hundrað tonn af
sel í sumar og viljum fá meira. Við
hökkum sel og geymum hann í
sýruupplausn í allt að eitt ár, sem
ferska vöru.„
Rétt við fóðurstöðina er lítið
einlyft hús. Þar er kaffistofa
starfsmanna, geymsla fyrir vinnu-
föt og skófatnað og skrifstofa
Reynis. Á veggnum fyrir framan
vinnustað hans hanga tvær myndir
af glæsimeyjum, annarri í refapels
og hinni í minkapels. Myndirnar
eru merktar Saga-mink og Saga-
Fox.
„Þetta er það sem við erum að
framleiða alla daga hér, segir
Reynir og þarna á veggnum er
markmiðið; flíkur úr úrvals-
skinnum.“
Samtök fóðurstöðva
Samtök fóðurstöðva voru stofnuð
í apríl 1985. Að þeim standa allar
fóðurstöðvar á landinu. Á aðal-
fundi var samtökunum kosin
þriggja manna stjórn sem fer með
málefni þeirra. í henni eru Reynir
Barðdal, Sauðárkróki, formaður,
Gunnar Baldursson, Kvíarhóli í
Ölfusi og Karl Ólafsson, Egils-
stöðum.
Á síðasta aðalfundi Sambands
íslenskra loðdýraræktenda var
stofnað Fóðurráð, sem á að vera
tengiliður fóðurstöðva, SIL og
Búnaðarfélags íslands. í Fóð-
urráði eru stjórn og framkvæmda-
stjóri SÍL og Jón Árnason ráðu-
nautur.
Fyrirhugað er að halda þriggja
daga námskeið á Hólum fyrir
starfsmenn fóðurstöðva. Grund-
vallaratriði fóðurfræði og sam-
setning fóðurs verða þar á
dagskrá.
Þekking, fyrirhyggja
og ódýrt fóður
Hvemig líst þér á uppbyggingu
loðdýraræktarinnar um þessar
mundir?
„Eg er uggandi yfir þeirri stefnu
sem uppbyggingin hefur tekið.“
Hvað áttu við með því?
„Mér finnst bændur byrji of stórt
og byggi of stórt og taki mikla
áhættu. Þeir taka margir stór lán
án þess að hafa grunnþekkingu í
þessari búgrein.
Bændur eiga að byrja smátt og
nýta þau hús sem til eru á jörðun-
um. Slík hús hljóta víða að vera til
þar eð kvóti er kominn á fram-
leiðslu bænda og þeir eru neyddir
til að draga saman rekstur. Þá
hlýtur að losna pláss.
Best er að bændur byrji ekki
stærra en það að þeir eigi það sem
þeir byrja með. Loðdýrarækt er
áhættubúskapur. Forsenda fyrir
góðri afkomu af loðdýrarækt er að
þeir sem hana stunda hafi þekk-
ingu á því sem þeir eru að fást við,
og að þeir fái ódýrt fóður.“
Hvað telur þú að eigi að gera til
að efla búgreinina svo að vel
taldst til í framtíðinni?
„Það á ekki að styrkja einstaka
bændur til að fara af stað í loð-
dýrarækt. Öll styrkveiting til
bænda verður til þess að þeir byrja
með stærra en þeir ráða við.
Ef ódýrt fjármagn er til til að
efla þessa búgrein í raun og veru
þá er besti kosturinn sá að veita
þessu fé beint í fóðurstöðvarnar til
þess að lækka fóðurverðið til
bænda. Bændur geta ekki búist
við fullum afurðum af þessari bú-
grein fyrstu tvö til þrjú árin meðan
þeir eru að afla sér þekkingar. Þar
310 Freyr