Freyr - 01.06.1991, Síða 12

456 FREYR
11.’99
Frá hringborðsumrœðum
Eftirfarandi er hluti af greinargerð um fund bœndakvenna 4. aprfi
1991.
Umrœður voru mjög málefnalegar og fram kom nánast allt það sem snertir störf og stöðu
kvenna í sveitum. Eftirtalin mál bar að góma:
Félagsgjöld
búnaðarfélaga og gjöld
til sambanda.
Ljóst er að gjaldtaka er mismun-
andi á búnaðarsambandssvæðum
og jafnvel mismunandi milli bún-
aðarfélaga. I umræðu kom skýrt
fram að lækkun félagsgjalda og
samræming er forgangsverkefni, ef
fjölga á konum í búnaðarfélögum.
Fundarkonur voru ekki á einu máli
um hvaða leið skyldi farin, en sam-
mála um að þessu yrði að breyta.
Fram komu eftirtaldar hug-
myndir:
1. Eitt gjald á bú. lágt einstak-
lingsgjald.
2. Eitt gjald á bú, eitt atkv. á
aðila að búi.
3. Eitt gjald fyrir hjón, bæði með
atkvæðisrétt.
4. Eitt gjald, eitt atkvæði án tillits
til hjúskaparstöðu.
5. Aðeins eins konar stéttarfé-
lagsgjald til búnaðarsambanda
(sem fá nú aukinn hlut af bún-
aðarmálastjóðsgjöldum). Fé-
lagsgjöld aðeins til hreppa-
búnaðarfélaga.
Þessi mál verður að taka til um-
ræðu í búnaðarfélögum og hjá bún-
aðarsamböndum.
Meiri stéttarvitund.
Konum finnst mjög skorta á stétt-
arvitund jafnt karla sem kvenna.
Búnaðarfélögin eru stéttarfélög
bændafólks.
Konur vilja líflegra starf í búnað-
arfélögum. Telja búnaðarfélögin
eiga að vera samstarfsvettvang
karla og kvenna í sveitum. Þar
megi fjalla um nánast öll þau mál
sem snerti búsetu, búskap og fram-
tíð sveitanna.
Konur hafa rætt málefni land-
búnaðar í kvenfélögum með mis-
jöfnum árangri.
Tvö dæmi: a) Almennur geispi
herjaði á kvenfélagsfundi þegar
ein fundarkvenna ræddi um skýrsl-
una „Konur í landbúnaði”.
b) Fulltrúi úr Önundarfirði benti
konum á kvenfélagsfundi á að
ganga í búnaðarfélagið á aðalfundi
þess daginn eftir. 10 konur gengu í
búnaðarfélagið.
Konur sem starfa að félagsmál-
um. og eru virkar, verða varar við
neikvæða afstöðu nágranna sinna,
eða eins og ein kona orðaði það:
Þær eru í eins konar tómarúmi. Fá
hvorki neikvæð né jákvæð við-
brögð, aðeins algjört afskiptaleysi.
Stuðning vantar.
Konur sem hafa starfað mikið
einar eða með fáum kynsystrum í
félögum með körlum, telja sig
njóta þar jafnréttis. En þegar/og ef
kemur að því að þær nálgist það að
fá trúnaðarstöðu í félögunum,
breytist viðhorfið æði oft og að-
staða kvenna verður erfið.
Konur gagnrýna þrásetu í trún-
aðarstörfum. Vilja tímakvóta,
enginn sé endurkosinn oftar en
tvisvar til þrisvar í senn. Þaulseta í
trúnaðarstörfum er konum á móti
skapi. Meiri breytingar gefa kon-
um frekar tækifæri á að komast að.
Flestar konur vilja leggja áherslu á
að þetta gildi um allt félagskerfið.
Skemmtileg hugmynd kom fram
um að búnaðarfélögin skipulegðu
barnagæslu vegna funda sinna, svo
að báðum foreldrum yngri barna
gæfist kostur á að sækja fundi.
Rætt um afleysingamál (ekki
forfallaþjónustu) leikskóla. t.d. 1-
2 daga í viku og heimilishjálp fyrir
aldraða, einhleypinga og vegna
langvarandi vanheilsu og erfið-
leika.
Ástæða er til að ræða þessi mál-
efni, þar er möguleiki fyrir störf
handa fólki sem vegna samdráttar
vantar tekjur.
Norrœntsamstarf
Fundarkonur voru jákvæðar gagn-
vart samstarfi við starfssystur á
Norðurlöndum, en töldu ekki
tímabært að gerast beinir aðilar
núna. Fyrst þyrfti að vinna betur
að málum heimafyrir. Spurningu
um aðild mætti taka upp á næsta ári
ef lifnaði yfir starfi hérlendis.
Áframhaldandi
velmegun krefst nýrrar
þekkingar
Það er álit aðstoðarforsætisráð-
herra Svía, Odds Engströms. en
hann er líka ráðherra rannsókna-
mála. Honum fórust svo orð ný-
lega í viðtali við tímaritið Ny
Teknik: „Ef við ætlum áfram að
unna íbúum þessa lands betri lífs-
kjara. launa og rekstrarumhverfis
en mörg af samkeppnislöndum
okkar búa við, verðum við að gjöra
svo vel að skilja að slíkt krefst
útsjónarsemi, dugnaðar og nýrrar
þekkingar.“