Elektron - 01.03.1921, Blaðsíða 11

E L E 'K T R O N .
7
eiga rétt á sér lengur, þar sem síma-
menn greidiiu í lífeyrissjóð starfs-
manna ríkisins og sagði, að ef félags-
menn þyrtu að fá styrk, vegna veik-
inda eða annara orsaka, gæti það
aldrei orðið neitt verulega að gagni,
sökum þess hve sjóðurinn mundi
seint vaxa, því hann áliti að félags-
menn væru tregir að greiða há tillög
til hans. Aftur á móti taldi hann víst,
að í slíkum tilfellum myndu félags-
menn innbyrðis vera fúsir til að
hjálpa, með frjálsum samskotum.
Ennfremur sagði hann, að ef styrkt-
arsjóðurinn rinni í félagssjóð, vildi
hann láta félagssjóð nú þegar leggja
bókasafninu til ríflega fjárupphæð, til
að koma þvi í gott horf. þessu mælti
hann með mjög fasllega, og benti á,
að félagsmönnum væri það fyrir
miklu að fá gott bókasafn, því eins
og nú stæði, væri bókasafnið alger-
lega ónothæft félagsmönnum, en til
þess að gera það nothæft, þyrfti
nokkra peningaupphæð, til kaupa á
nýjum bókum og eins lil uppfylling-
ar á því, sem vantar í núverandi
safn.
Formaður tók þá til máls og sagði
að félagssjóður væri nú orðinn svo
sterkur, að hann gæti, án þess að
styrktarsjóðurinn rynni í hann, veitt
bókasafninu nægilegan styrk, þar sem
ekki væri nauðsynlegt að auka það
svo mjög á einu ári, og mælti á móti
þvi, að styrktarsjóðurinn yrði látinn
renna i félagssjóð. Vildi hann heldur
að hann yrði geymdur, sem nokkurs-
konar varasjóður félagsins, sem þá
mætti grípa til í framtíðinni, þegar
sérstaklega þyrfti á að halda. Sér
fyndist leiðinlegt að skera sjóðinn
niður, sérstaklega sökum þess, að fé-
lagar úti um land heíðu ekki fengið
tækifæri til að ræða þetta mál og
korna með sínar tillögur í því. Stakk
hann upp á að engin endanleg á-
kvörðun yrði tekin um framtlð sjóðs-
ins fyr en á næsta fundi og myndi
þá stjórnin sjá svo um, að félags-
menn úti um landið gætu þar látið í
Ijósi álit sitt.
Olto Jörgensen stakk upp á þvi, að
nefnd yrði falið að koma með tillög-
ur um tilhögun sjóðsins á næsta
fundi og var bókasafnsnefndinni fal-
ið það, og var málið því lekið af
dagskrá.
Tillaga kom frá O. Jörgensen um
að halda fund í félaginu minst einu
sinni í mánuði, jafnt sumar sem vet-
ur og var hún samþykt.
Þar sem fleiri mál lágu ekki fyrir
fundinum, var honum slitið.
Gurmar Schram,
form.
Hallgrimur Matthiasson,
ritari.
Talsimatæki.
Sundurliðun á einstökum hlutum
þeirra og hringrásum.
Eftir Otló B. Arnar.
Landssíminn hefir fáum raf eða
iðnfræðingum á að skipa, til þess að
annast sérstaklega viðhald tækja
þeirra sem notuð eru um land alt.
Endurbóta á því sviði er varla að
vænta í náinni framtíð; fyrirtækið er
tiltölulega lítið og þolir þvi illa mik-
ið mannbald, en sökum þess hversu
dreifð bygðin er, og símakerfið þar
af leiðandi víðáttumikið, yrðu þessir
iðnfræðingar að vera nokkuð margir.
íslenzkir símamenn verða því að
bjarga sér án þeirra, og er stórfurða
hversu þeirn hefir tekist það; sýnir
það hversu gáfuð þjóðin er yfirleitt.
Þólt íslenzkir simamenn hafi enn
getað bjargað sér með flestar áhalda-
viðgerðir, án nokkurar tilsagnar, er
fjöldanum þó mikið ábótavant í því