Elektron - 01.12.1921, Blaðsíða 3

ELEKTRON
...- Málgagn F. X. S. -
VI. árg. Reykjavík, desember 1921. 4. tbl.
Elektron kemur út ársfjórðungslega. — Áskriftargjald 4 kr. á ári.
Ritstjóri og ábyrgðarm.: Gunnar Schram, Stýrimannastíg 8, simi 474.
Utanáskrift blaðsins: Elekiron, Box 575, Reykjavík.
Mentun símamanna.
Hvað er hægt að gera til þess að
glæða áhuga símamanna á simafræð-
um, og gera þá lærðari í þeim efn-
um en nú á sér stað?
Þessari spurningu hefi eg oft verið
að velta fyrir mér og reynt að finna
sem best svar við henni.
Vér vitum að kunnátta manna hér,
í símafræðum er af skornum skamti,
og landssíminn hefur lítið eða ekkerl
gert til að vekja áhuga símamanna í
þeim efnum, þótt undariegt megi
virðast, þar sem vöxtur og framfarir
innau símans fara að miklu leyti eflir
því, hve menn hans eru slarfi sínu
vaxnir. Landssíminn ætti því að selja
það efst á stefnuskrá sína, að menta
sem best starfsmennina í starfi þeirra,
og mun árangurinn þá brátt sjást i
betri afgreiðslu og haganlegra vinnu-
fyrirkomulagi.
Landssíminn stendur nú langt að
baki slíkum fyrirtækjum annarstaðar,
og mun það mestu því að kenna, að
ekki hefur verið fylgst nógu vel með
framförum þeim, sem orðið liafa í
símafræðum í öðrum löndum, en slíkt
er nauðsynlegt, ef landssíminn á að
standa jafnfætis erlendum símakerf-
um. Eað virðist því vera ástæða til
að ræða þetta mál og reyna að bæla
úr því, sem helst er ábótavant hjá
okkur.
Sú eina fræðsla sem landssiminn
hefur veitt starfsmönnum sínum, er
sú takmarkaða tilsögn, sem hinir
yngri símritarar hafa notið á símrit-
unarskólanum í þau tvö ár sem hann
starfaði, en síðan munu þeir lítið
hafa lært, fiestir þeirra. Hinir eldri
símritarar hafa allir lært á sjálfum
ritsimastöðvunum; þ. e. a. s., þeir
hafa lært símritun og það nauðsyn-
legasta sem að afgreiðslu lýtur, en
ekki fengið neina tilsögn í leknik,
Það væri því mjög æskilegt, að úr
þessu yrði bætt og það sem fyrst;
og er þá beinasti vegurinn til þess,
að landssíminn setji á stofn skóla
eða námsskeið fyrir starfsmenn sína,
nokkra vetrarmánuðina, bæði fyrir
símritara og símastúlkur.
Á námsskeiðinu þyrfti að kenna
símastúlkunum helstu atriði talsima-
fræðinnar og að þekkja þau áhöld
og skiftiborð sem mest eru notuð.
Ennfremur alt það sem að afgreiðslu
lýtur. Efast eg ekki um, að með
góðri kenslu yrðu stúlkurnar á eftir
miklu færari í starfinu og fengju um
leið meiri áhuga á því.
í deildinni fyrir simritarana ætti að
kenna mun meira í rafinagnsfræði,
ritsíma- og talsímafræði, en gert var
á símrilunarskólanum. Einnig þyrfti
að kenna þar nokkuð i loftske^'ta-