Elektron - 01.12.1921, Blaðsíða 4

50
ELEKTRON.
fræði, byggingu simalína, viðgerð á
talsímatækjum og skiftiborðum, línu-
prófanir og línumælingar. Æskilegt
væri að kent yrði nokkuð í ensku
og frönsku, því símamenn þurfa að
vera góðir í málum, ef þeir eiga að
geta fylgst vel með tramförum þeim
sem verða í símafræðum í öðrum
löndum.
í*essi námsskeið myndu hafa nokk-
urn kostnað í för með sér fyrir
landssímann, en hann yrði aldrei
mikill og hverfandi hjá þeim óbeina
hagnaði sem af þeim yrði. Eg skal
ekki að svo stöddu koma fram með
neinar ákveðnar tillögur um tilhögun
námskeiðanna, en æskilegt væri að
fleiri vildu ræða þetta mál og benda
á það sem til bóta horflr. Ef lands-
símastjóranum virðist það, sem hér
er stungið upp á, megi að gagni koma,
mun hann eiga vísa aðstoð F. í. S.
til að hrinda því af stað. Þótt hins
vegar að landssíminn geri ekkert í
máli þessu, ætti félagið að vinna að
mentun símamanna eftir mætti, t. d.,
með því að lála halda fræðandi fyrir-
lestra í síinafræðuin, sem síðar yrðu
birtir hér í blaðinu, svo þeir gætu að
gagni orðið öllum símamönnum.
Fað verður þó alt af takmarkað
sem menn geta lært hér heima, og
er því nauðsynlegt að símamenn fái
tækifæri til að tara utan til frekara
náms. Heíi eg ininst á þetta áður
hér í blaðinu og bent á hve æskilegt
það væri að landssíminn veitti mönn-
um sínum styrk til utanfara, því laun
þeirra eru ekki svo góð að þeir geti
staðist þann kostnað sjálfir, sem því
fylgir, enda væri það miklu frekar í
þarfir landssímans en starfsmannanna.
Símastjórnir annars staðar senda ár-
lega menn frá sér til annara landa
til að kynnast þeim nýungum sem
gerðar hafa verið, því það er besta
leiðin til að endurbæta símakerfin.
Landssíminn verður allaf eftirbátur
erlendra símakerfa, ef hann sér ekki
um að slaifsmennirnir standi að
kunnáttu jafnfætis erlendum síma-
mönnum.
Hvað styrknum viðvíkur, þá ættu
þeir að hljóta hann sem mestan á-
huga sýna á starfinu. Virðist heppi-
legt að t. d. fimm manna nefnd, sem
skipuð væri af landssímastjóra og F.
í. S., ákvæðu hver hljóta skyldi
slyrkinn í hvert sinnn og yrði þá
frekar fyrirbygt að persónulegur
knnningsskapur, eða velvild, yrðu lát-
in sitja í fyrirrúmi við styrkveitinguna.
Horfði það mjög til bóta ef styrk-
urinn yrði til þess, að menn legðu
frekar frain krafta sína, og keptust
um að verða hans maklegir.
Landssímastjórinn lagði það til við
þingið fyrir nokkrum árum, að veitt-
ur yrði styrkur lil utanfara síma-
manna, en hann fekst ekki þá. Virð-
ist nú lími til kominn, að farið verði
fram á það sama á næsta þingi, og
ef vel er fylgt málinu af lands-
símastjóra, efast eg ekki um, að
styrkveitingin fáist.
G. S.
LJr minnisbók.
Eftir Gunnar Schram.
I.
í febrúar 1920 fékk eg þriggja mán-
aða leyfi hjá landsímanum og fór þá
utan, til að kynna mér ýmislegt, sem
að símaafgreiðslu lýtur. Mig hafði lengi
langað til að kynnast betur erlendum
símakerfum, en hægt er af Iestri bóka
og tímarita, því það er svo margt sem
skilst miklu fyr og gleggra, með því
að sjá það með eigin augum.