Lesbók Morgunblaðsins - 24.02.2001, Síða 16

Lesbók Morgunblaðsins - 24.02.2001, Síða 16
Morgunblaðið/Golli Myndlistarmennirnir Finnur Arnar Arnarson, Steingrímur Eyfjöró, Ragna Hermannsdóttir og Hulda Stefánsdóttir opna sýningar í Nýlistasafninu í dag. ÚR OG í SAMHENGI , VIÐ VERULEIKANN Sýning fjögurra listamanna verður of )nuð í 1 ^lýlistasafninu við Vatnsstíg í dag kl. 16. HEIÐA JÓHANNSDÓTTIR ræddi við Steingrím Eyfjörð, R 'ögr íu Hermannsdóttur, Finn Arnar Arnarson og 1 Huldu Stefónsdóttur um sýningar þeirra. GRYFJU sýnir Steingrímur Eyfjörð innsetningu sem ber heitið „Breytt ástand“ og hefur hann fengið níu gesti til að taka þátt í sýningunni. Sýningin er í þremur hlutum, sem vísa til hins andlega-, líkamlega- og félagslega. „I víðu samhengi er ég að reyna að átta mig á hvað ræður og hefur áhrif á hvemig fólk hugsar og virkar. Það má velta fyrir sér hvort egóið sé yfirleitt til, ef litið er til þess að fólk breytir um persónuleika og við- horf eftir því hvaða rými það er í. Hvort sem þar er um að ræða andlegt eða líkamlegt rými,“ segir Steingrímur. Verkin eru þannig úr garði gerð að sýningargesturinn upplifir þau frekar en að horfa á þau. Fyrsta verkið setur sýningargesti til dæmis í annarlegt ástand. „Um er að ræða pall sem hangir í loft- inu. Þegar staðið er á pallinum í algeru myrkri missir viðkomandi tíma- og rúmskyn," segir Steingrímur. Annað verkið er eftirlíking af japönsku pyntingartæki, en þar er fjallað um andlegar og líkamlegar þrautir, sem felst ann- ars vegar í bið eftir því að eitthvað slæmt ger- ist, en hins vegar í hreinni líkamlegri pynt- ingu. I þriðja hlutanum fjallar Steingrímur um hið félagslega. „Ég sendi tölvuskeyti til nokkurra stofnana og fyrirtækja, á borð við Visa-ísland, Glitni, Landlæknisembættið og Kvikmyndeftirlitið. Þar spurði ég hvað gerist ef menn fara yfir strikið að einhverju leyti. Reglurnar kalla á bælingu sem aftur kallar á andstæðu sína, og menn fara að syndga. Þama er ég kannski að velta fyrir mér hverjir hafa rétt á að hafa vit fyrir öðrum.“ Þá hefur Steingrímur valið gesti til að sýna verk sem eru einstaklingsbundin túlkun á heildarhugmynd sýningarinnar. Gestimir era þau Bibbi, Spessi, Björk Guðnadóttir, Úlfur Eldjárn, Trausti Traustason, Ásdís Sif Gunn- arsdóttir, Margrét Blöndal, Ingibjörg Magna- dóttir, Jóní Jónsdóttir og Ásmundur Ás- mundsson. „Þar er um að ræða fólk sem starfar við tónlist, myndlist, auglýsingargerð og fleira. Með þessu vildi ég sjá hvað skiling þetta fólk leggur í hugtökin sem ég fjalla um í almennu samhengi á sýningunni." Ósjólfráðar myndir I forsal Nýlistasafnsins sýnir Ragna Her- mannsdóttir bókverk og tölvuteiknaðar mynd- ir. Verkin era unnin á iMac-tölvu, í Claris mál- ara- og teikniforriti. Þegar þær era fullbúnar eyðir Ragna öllu vinnuferlinu út úr tölvunni, þannig að myndirnar era aðeins til þar sem þær koma iyrir á veggjum safnsins. „Ég vinn myndirnar með því að strika einhver strik eða hringi á skjáinn, og er þar ekki með neitt ákveðið í huga. Síðan fara að koma í ljós myndir og þær skerpi ég með músinni. Þannig kemur myndin af sjálfu sér, hún ræður, ekki ég,“ segir Ragna. Aðspurð segist Ragna ekki vera að gera sérstaka rannsókn á myndsköpun eða öðra, gerð myndanna sé fyrst og fremst leikur fyrir henni. Þegar myndirnar eru skoðaðar má sjá að í þeim er mikill leikur og glens, þær era lit- ríkar og hver fígúran klýfur sig út úr annarri. „Það kom mér iðulega á óvart hvað birtist í myndunum. Þar er mikið um andlit, dýr og blóm. Hver myndin leiðir af annarri og oft komu í ljós skemmtileg tengsl milli fígúra." Bókverkin sem Ragna sýnir eru litlir bækl- ingar sem hanga upp á vegg og gefst gestum færi á að skoða bókverkin, og fletta í þeim. Bækurnar segja allar einhvers konar sögur, og er hlutfallið milli texta og hinna tölvuteikn- uðu mynda misjafnt eftir bókum. „Þetta eru allt mjög ógeðslegar sögur. Hérna er t.d. ein sem heitir Dauðinn í framskóginum. Þar segir frá því er dýrin í framskóginum lenda í því að éta erfðabreyttan mann og í kjölfarið tortímist allt líf í skóginum." Myndimar í bókunum vann Ragna þó með ráðnum hug, en þær eru í áþekkum stíl og myndverkin. Karimaðurinn í nútimanum Finnur Arnar Arnarson sýnir innsetningu sem samanstendur af fimm ljósmyndum og vídeóverki á palli Nýlistasafnsins. Finnur seg- ir þessa sýningu vera meira á tilfinningalega sviðinu en aðrar sýningar sem hann hefur haldið. „Ég er að fjalla um það hvernig er að vera karlmaður, staddur á lítill eyju úti í miðju Atl- antshafi. Við eigum okkur óljósar rætur í for- tíðinni og stundum gerist það að á fjórða bjór á einhverri krá í útlöndum breytumst við í vík- inga. Innst inni í íslenska karlmanninum býr stríðsmaður sem hefur verið afvopnaður. Stærsta ógnin í lífi karlmannsins í dag er að standa ekki í skilum,“ segir Finnur og bætir því við að hann vilji þó sem minnst segja um verkin, þau skýri sig best sjálf. Augnablikið fangað Hulda Stefánsdóttir sýnir í SÚM-sal sjö ljósmyndaverk sem unnin era beint á veggina. Er þar um að ræða ljósritaðar ljósmyndir sem stækkaðar eru upp í stórar myndir. Hulda út- skrifaðist úr málaradeild MHÍ og lauk hún MFA-gráðu frá The School of Visual Arts í New York á síðasta ári en hún er nú búsett þar í borg. Hulda segist hafa byrjað að notað mynda- vélina sem aðferð við að skissa fyrir málverk. „Viðfangsefnið eru innviðir hýbýla og um- hverfi utandyra, án fígúra, og er ég meðal ann- ars að velta fyrir mér hvað verður um mótíf þegar þau eru færð frá uppruna sínum og inn í afmarkað samhengi í myndinni." Ljósmynda- verkin sýna til dæmis loftið heima hjá Huldu, spegilmyndir og vatnsyfirborð. „Ég nota þessa aðferð til þess að staldra við smáatriðin í lífinu og fanga augnablikið eins og það birtist mér,“ segir Hulda og bætir því við að þótt myndirnar séu teknar á jafn ólíkum stöðum og New York, Italíu og Islandi sé það ekki stað- urinn sem ráði því hvar hún leiti sér mynd- efnis heldur augnablikið. Hulda segist upphaflega hafa farið að nota ljósritunartæknina við vinnslu verka sinna einfaldlega vegna þess að prenttæknin væri svo dýr. „Ég kann mjög vel við þessa tækni, verkin verða skemmtilega hrá auk þess sem ljósritunin gefur manni tækifæri til að prófa sig meira áfram og taka meiri áhættu en þeg- ar um dýra prentun er að ræða. Engu að síður finnst mér formið vera mjög malerískt, maður er að vinna með liti og hverfipunkta, líkt og í málverkinu." SJÖ MÁLVERK í HALLGRÍMSKIRKJU OPNUÐ verður sýning á verkum Kristínar Geirsdóttur í Hallgríms- kirkju á sunnudag kl. 12.15, sem nefnist Á föstunni. Á sýningunni verða sjö olíumálverk sem eru gerð á síðustu mán- uðum sérstaklega fyrir þessa sýningu. í verkunum er lögð áhersla á krossinn, þríhyrninginn og litinn. Kristin er fædd í Reykjavík 25. ágúst 1948. Hún stundaði nám við » Myndlista- og handiðaskóla íslands og útskrifaðist frá málaradeild vorið 1989. Einnig stundaði hún nám við Myndlistaskólann í Reykjavík 1981-83. Kristín hefur haldið margar einkasýningar á undanförnum árum og tekið þátt í samsýningum bæði hér á landi og erlendis. Sýning Kristínar Geirsdóttur stendur yfir til 20. maí og er opin alla daga frá 9-17. 1 6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/USTIR 24. FEBRÚAR 2001

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.