Skátablaðið - 01.12.1957, Síða 30

íslendingarnir i skrúðgöngu.
Þorsteinsson, Sævar Kristbjörnsson, Þor-
steinn Hjaltason og Einar Logi Einars-
son.
Mótsvæðinu var skipt í fimm geysistóra
„kampa“. Þeir hétu Copenhagen, Arrow
Park, Gödöllö, Moisson og Vogelenzang.
Þeim var svo aftur skipt í marga smærri
kampa, sem voru númeraðir niður. Vor-
um við í nr. 86—87 í Copenhagen.
Næsta dag, sem var fimmtudagurinn 1.
ágúst, var mótið sett. Við lögðum af stað
klukkan hálf eitt, og var gengið í röðum.
Við gengum næst á eftir Gíbraltar. Mót-
setningin fór fram klukkan þrjú á „Ar-
ena“, en það var sýningarsvæði mótsins.
Henni var vitanlega sjónvarpað og voru
þess vegna byggðir háir turnar á „Arena“.
Hertoginn af Cloucester setti mótið með
ræðu. Hitinn var óskaplegur, svo að jafn-
vel leið yfir svertingja frá Nigeríu, þótti
okkur þá gamanið vera farið að grána.
Það, sem eftir var dagsins var frjálst. Við
skoðuðum þá tjaldbúðirnar, en þær voru
stærri en svo, að hægt væri að kynnast
þeim til hlýtar þessa tólf daga, sem mótið
stóð yfir. Alls staðar var eitthvað merki-
legt að sjá. Rétt hjá okkur voru Nýsjá-
lendingar. Vinsælasta „númer“ þeirra var
að dansa gamla Maori-dansa íklæddir strá-
pilsum. Mjög víða voru litlar hljómsveit-
ir. Algengustu hljóðfærin voru gítar,
kontrabassi, sem var gerður úr stórum
kassa, þvottabretti, öskutunnulok og, þeg-
ar bezt lét, harmonika.
Allir þeir, sem hafa farið út á skátamót,
vita hvað sögnin „að svobba“ þýðir. Vegna
hinna skal þess getið, að hún merkir að
skipta á skátamerkjum. Gífurlega mikið
var svobbað á Jamboree. Varla var hægt
að ganga milli tjalda án þess að vera ávarp-
aður „have you any badges to swab“ (hef-
urðu einhver merki til að svobba?) íslend-
ingarnir urðu gripnir eldlegum brask-
áhuga, og þjörkuðu meðan þeir áttu nokk-
ur merki eftir. Bezt gengu íslenzkir fán-
ar út.
Þegar dimmt var orðið á kvöldin, breytt-
ist mótsvæðið. Birtan frá varðeldunum
lýsti umhverfið upp að nokkru leyti og
gaf því sérstakan blæ. Frá hverjum varð-
eldi ómuðu söngvar á ýmsum tungumál-
um. Þá var blómatími litlu hljómsveit-
anna. í fjöldamörgum tjaldbúðum voru
þær að spila, bæði skiffle-hljómsveitir,
kalypsó-hljómsveitir og aðrar, svertingjar
dönsuðu íklæddir þykkum peysum (en
Nýsjálendingunum hefur líklega fundizt
of kalt í strápilsunum.)
Indverskir skátar.
106
SKÁTABLAÐIÐ