Skátablaðið - 01.01.1960, Qupperneq 16

F ELU MY N D
Hvnr er hauskúpan?
„Takmarkið með foringjamenntun er ávallt
hið sama, þó aðferð og aðstæður breytist.
Æskan er mynd líðandi stundar, ef svo
mætti segja. Það verður því að taka hana
eins og hún er á hverjum tíma. Mesti and-
stæðingur skátahreyfingarinnar nú, virðist
vera lifnaðarhættir fjöldans í dag, þ. e. a. s.
virðingarleysi fyrir andlegum verðmætum,
lögum og reglum, of miklir vasapeningar
unglinga, hirðuleysi og kæruleysi og af mik-
il eyðsla á flestum sviðum. í foringjamennt-
un yrði því að leggja áherzlu á eftirfarandi
atriði: Að læra að lifa lifinu á einfaldan
hátt, komast í meiri snertingu við náttúr-
una og læra að meta kyrrðina, fegurðina
og friðinn.
Æskan er lífsþyrst og í sífelldri leit að
viðfangsefnum. Það er á valdi foringjans
að skapa það andrúmsloft, sem eykur vin-
áttu og eflir bræðralag bæði inn á við og út
á við. Sérstök áherzla skuli liigð á flokka-
kerfið, brýna þurfi íyrir skátunum að
sýna þjónustulund og inna af hendi dag-
íegan skátagreiða. Kenna þeim að skipu-
leggja starfið og auka virðingu þeirra fyrir
lögum og reglum, og síðast en ekki sízt, að
kenna þeim að meta andleg verðmæti og
þroska sig í öllum góðum dyggðum.“
Nokkrar umræður urðu um málið og
gerði hver þjóð grein fyrir foringjamennt-
un í sínu landi. Danir og Finnar höfðu
skipulagt sína æðstu foringjamenntun á
svipaðan liátt og Norðmenn. Svíar höfðu
svipaða scigu að segja, þó höfðu þær ekki
skipulagt það, svo að þeim líkaði, en það
stendur til bóta. ísland hefur ekki ennþá
slíkan skóla, en hyggst að hefjast handa í
náinni framtíð. Eg gat þess, að um þessar
mundir hefði fyrsti stúlknaflokkurinn tek-
ið þátt í Gilwell-námskeiði, sem haldið
hafði verið fyrir drengi, hið fyrsta á ís-
landi. Væri [jað byrjun, sem vonast væri
eftir, að gæfi góða raun. Að öllum líkind-
um myndi okkar æðsta foringjamenntun
verða með svipuðu sniði og hinna Norður-
landanna.
Annað mál fundarins var „Alþjóðaráð-
stefnan, sem haldin verður að þessu sinni i
Grikklandi í maí n.k. Framsögu hafði
Greifafrú Bernadotte. Lagði hún sérstak-
lega áherzlu á, hve nauðsynfegt það væri, að
gott samband væri á milli Alþjóðastjórnar-
innar og hinna ýmsu meðiima Bandalags-
ins, og að hvert land ætti sinn fulltrúa á
ráðstefnunni, sem haldin væri þriðja hvert
ár.
Þriðja málið var: „Sameining sænsku
skátanna í eitt bandalag". Framsögu hafði
Márta Normann, foringi „Sveriges Flick-
scoutförbund". Gerði hún grein fyrir því,
að nú væri mikið rætt um að sameina öll
skátabandalög í Svíþjóð, bæði stúlkna og
pilta, í eitt bandalag. Virðist það vera kom-
ið á það stig, að um annað sé ekki að ræða.
Virðist það vera heppilegasta úrlausnin til
þess að leysa hin ýmsu vandamái skátanna
sem stendur. Noregi, Danmörku og Finn-
landi leizt ekki á þessa ráðstöfun, töldu að
10
SKÁTABLAÐIÐ