Sameiningin - 01.01.1911, Qupperneq 7

323
blæs. Fagnaðarboðska.pr kristindómsins lireinn og ó-
mengaðr samþýðist hugsunum almennings betr en
sumra skólamanna. Sú mun reyndin verða, að alþýða
hlustar framvegis á boðskap þann, er hefir biblíuna
fyrir sig að bera, en lætr þær kirkjur tómar, þar sem
rœður presta eru þrungnar af vísdómi ‘nýju guðfrœð-
innar’. Um mótmælin (gegn þeim kenningum), sem
komið hafa fram samfara heiðingjatrúboðs-hreyfing-
unni, tölum vér síðar.
(Úr ritstjórnargrein í Tlie Lutheran frá 12. Jan.)
Bréf
frá dr. Torrey til fólks, sem nýlega hefir snúið
sér til guðs.
Kæru vinir!
Oft og einatt hugsa eg til þeirra, sem á síðastliðnu
ári liafa, á ýmsum stöðum, er vér höfum heimsókt, játað
trú á Krist sem frelsara þeirra, meistara og droth
in. Sum yðar hafið nú verið á veginum svo mánuðum
skiftir. Sum yðar eruð ef til vill; í þann veginn að
missa móðinn og láta freistast til að dragast aftrúr.
En enginn þarf að dragast aftrúr, því guð hefir í orði
sínu heitið því, að láta yðr ekki freistast yfir megn
fram, lieldr muni liann ásamt freistingunni einnig láta
endalokin verða svo, að þér fáið staðizt (1. Kor. 10, 13).
Leyndardómr fagnaðar, styrkleika, sigrs og þrosk-
unar er æfinlega sá, að hafa augun stöðugt á Jesú.
Látið þessi þrjú orð þrengja sér innst í hjörtu yðar:
„Lít til Jesú.“ Ef yðar hefir verið freistað og þér
hafið hrasað, þá horfiðí á Jesúm á krossinum, og verið
þess vís, að synd yðar er afplánuð þar og að þér þurfið
alls ekki að missa móðinn, heldr getið risið á fœtr og
haldið beina leið áfram. Ef þér viljið játa syndir yðar,
þá verða þær um leið fyrirgefnar (1. Jóh. 1, 9). Ef
þér eruð að berjast við einhverja freisting, sem virðist
ætla að verða yðr ofrefli, þá munið eftir því, að Jesús
er upprisinn og að hann er nú lifandi og biðr fyrir yðr