Sameiningin - 01.01.1911, Qupperneq 25

34'
nefnd General Council’s sent oss bréf um starfiö og horfurnar austr
þar. Þaö birtist væntanlega — þýtt á íslenzku — í næsta blaði.
Séra ODDR V. GISLASON andaöist í Winnipeg io. Jan. án
nokkurrar undangenginnar banalegu. Dauöameiniö var hjarta-
bilan, sem hann haföi kennt nokkur næstliðin ár. Var fœddr í
Reykjavík 8. Apríl 1836, útskrifaðr úr lærða skólanum þar 1858 og
úr prestaskólanum 1860. Prestvígslu tók hann ekki fyrr en 1875,
og þjónaöi svo Lundi í Borgarfiröi til 1878; síðan var hann prestr
á Stað í Grindavík í Gullbringusýslu til 1894. Þ;á kom hann
hingað vestr meö konu sinni og sjö af börnum þeirra; þrjú urðu eftir
á íslandi, en eitt kom þó seinna; settist hann að í Nýja fslandli
(hjá Brœörasöfnuöi við íslendingafljótj. en veitti fyrst framan af
prestsþjónustu öörum pörtum þess byggöarlags. Kirkjufélagi voru
heyröi hann til frá því hann kom' til þessa lands iþangað til hann
sagöi sig úr því í Ágústmánuði 1903. Á tímanum, sem síðan er
liðinn, hefir hann helzt verið farandprestr algjörlega á eigin býti,
og all-lengi hafðist kona hans við í Duluth, Minn., ásamt nokkrum
börnum þeirra; dvaldi hann þar stundum hjá þeim.
Séra Oddr var mesti fjörmaðr, með fádœma-viljakrafti og
hugrekki til að brjótast áfram í erviðum lífskjörum, en talsvert
einrœnn. Viljakraftr hans birtist meðal annars í hinu ötula bind-
indisstarfi hans á íslandi; eins í því,, sem hann !þar með ferðum
sínum kringum landið og öðru vann að bjargráðum sjómanna, og
hélt hann eitt ár því máli til stuðnings úti tímariti, sem „Sæbjörg"
nefndist. Naumast hefði hann, nálega sextugr, með stórri fjöl-
skyldu árætt að taka sig upp frá íslandi og byrja nýja lífsbaráttu
hér í landi, ef hugrekki hans hefði ekki verið frábært. Svo gat virzt
sem hann hefði það einkenni hinnar forn-norrœnu víkingslundar
að treysta eigin mætti nálega takmarkalaust; sú var þar þó bót í
máli, að í dýpstu alvöru treysti hann föðurforsjón guðs, en sú trú
hans stafaði af því og studdist við það, að hann hélt allt fram í
dauðaim 'fast við meginmál kristindómsins—endrlausnina í Jesú
Kristi.
Útför séra Odds V. Gíslasonar fór fram frá Fyrstu lútersku
kirkju 13. Jan., og talaði ritstjóri „Sam.“ þar yfir líkkistunni.
Látnar eru íyrir skemmstu tvær konur ungar og göfugar, sem
heyrðu til Fyrsta lúterska söfnuði í Winnipeg og ólust þar upp:
Vigdís Jakobína Johnston, húsfreyja Páls Johnstons, dóttir Halldórs
S. Bardals (fœdd á Islandi 21. Sept. 1884J, og Þorsteina Júlía
Sigurðsson, ekkja Þórðar Sigurðsonar ('sem lézt hér í bœ fyrir
rúmum þrem árumj, dóttir Þorsteins heitins Andersons (fœdd í
Nýja ísl. 18. Júlí 1884J. Brjósttæring var banamein þeirra beggja.
Sú, ,er fyrr var nefnd, andaðist 18. Des., en hin 10. Jan. Þ^er
voru fermdar undireins i F. lút. kirkju á hvítasunnu 1898.