Sameiningin - 01.06.1928, Síða 14

172
getiÖ, aÖ dauðum hafi verið boðað fagnaðarerindið, að þeir að
vísu verði dæmdir eftir mönnum í holdi, en lifi eftir Guði i anda
(l. Pét. 4,6).
Nú, þegar þurkaðir hafa veriö af borðinu nokkurir “bikarar”
þeir, sem á miðöldum voru málaðir á “kvöldmáltíð Drottins,”
skýrist það fyrir kristilegri trúarvitund, sem postularnir sjálfir
höfðu í huga um undursamlega dýrð Drottins síns, er þeir vissu
hann kominn til hjálpræðis öllum þeim, sem eymdinni eru haldnir,
hvar í heimum sem er. Þeir fengu í heilögum anda dásamlegt
hugboð um það, að Meistarinn, sem lifað hafði um stund hjá
þeim jarðnes'ku lífi og veriö “geisli Guðs dýrðar” hér á jörð, hann,
sem og úthelti sálu sinni í guðdómlegri ást til manna og dó líkam-
legum dauða í fæðingarhríðum kærleikans á krossinum, væri og
Guð og frelsar-i alheimsins, svo hvar sem í tilverunni er dimmur
dalur eður dauðans skuggi, þá sé Kristur þangað sendur með ljós
og lif.
Að þessari yndislegu hugsjón Krists-elskendanna fornu hníg-
ur trúarvitund margra manna nú með fögnuði og tilbeiðslu. Þeim
sem Kristur er alt, skilst, aö engin takmörk geti verið sett kær-
leika hans, og að yndi hans og lif um eilífð alla, sé að leita hins
glataða og hertaka með guðdómlegum bróðurkærleika sinum þá
fanga alla, sem fjötraðir eru hlekkjum eigingirni sinnar og synd-
ar, og færa þá föðurnum frelsaða. Að tæma helvítin og fylla himn-
ana er frelsarans hvíldarlausa starf. Og fyrir því ljóma áf hon-
um þeir geislar heilagrar dýrðar, að fyrir honum verða sig öll
kné að beygja. Er eg sé i anda hægri hönd Guðs sonarins, Krists',
teygja s'ig í mætti kærleikans út um gjörvalla og eilífa tilveruna
til þess að strjúka burt tárin af öllu, sem í eymd sinni grætur, þá
fell eg fram á ásjónu mína og bið:
“Þú ert mikilþ hrópa eg hátt,
himna Guð, eg sé þinn mátt!
Fyrir þinni hægri hönd
hnigur auðmjúk í duftið mín önd.”
Kristur alt! Vort eina og alt að líkjast honum! Kristur,
fyrirmyndin fullkomna að breyta eftir í lífinu; frelsarinn ástríki
að fela sig í dauðanuin. Kristur einka-von þjóðanna, eina líf
mannanna. Andi hans umvefur allar veraldir tilverunnar og
vermir alheiminn eins og golfstraumurinn hlýi vefur ættjörð
vora í örmum sér. Kristur á hæsta tindi sólskins fjallanna himn-
esku og í yztu myrkrum afdalanna ógurlegu. Kristur við hægri
hönd Guðs föður almáttugs á himnurn og viö hlið síns minsta og
vesælasta bróður á jörðunni.