Sameiningin - 01.06.1928, Qupperneq 22
i8o
Þjóðirnar á ráðstefnu.
(Úr bókinni “Christ at the Round Table ” eftir Stanley Jones.)
(Niðurl.)
Innflutningslögin hafa haft geysimikil áhrif á Austurlanda
þjóðirnar. Japanskur rnaður, að nafni Kagawa, hafði stundað
nám við ameríska háskóla og horfið aftur heim til ættjarðar sinn-
ar. Var hann þá svo bilaður á heilsu, að auðséð vajr hann fengi
ekki lifað nerna skamma stund. Hann ásetti sér að verja þeirn
tími til þess- að íbæta hag aumstaddra landa sinna og fékk sér því
vist í ljótustu skuggahverfum í Kobe, til þess hann gæti sjálfur
átt hlut í lífi þeirra, sem aumastir eru allra.
Með því fólki bjó hann, bar á hjarta sínu sorgir þess og synd-
ir og svo fór, að allur verkalýðurinn í Japan hneig að þessum
unga kennimanni. Hann varð frægur verkamannaforingi, en eigi
að síður ákveðinn prédikari fajgnaðarerindisins. Er hann flutti
erindi sín um kristindóm, fyltust stærstu salir landsins, eins fyrir
því, þó seldur væri aðgangur. Þá tíð, er hann boðaði trúna í
Tokio, sótti þrjú hundruð þúsund manns fundi hans og sex
þúsundir snerust til kristni. En þá kom útilokunairlöggjöfin i
Ameriku eins og þruma úr lofti og á augabragði varð alt að engu.
H'eilan rnánuð fékk hann ekki að prédika og lá við sjálft að hann
yrði fyrir meiðslum. Lýðurinn hrópaði: “Kristindómurinn
kemur frá Ameríku og vér gefum honum engan gaum.”
Og öll þessi vandræði voru tilefnislaus. Þó Asíumenn hefðu
fengið að njóta sömu hlutfajlla og aðrar þjóðir, þá hefðu ekki
flutst inn nema aðeins tvö hundruð og fimtíu manns úr allri Asíu.
Ameríka hefir fulla heimild til að útiloka fólk, en hún hefir enga
heimild til a)ð rnóðga sérstakar þjóðir.
Væri það ekki vegna þessarar undiröldu gremjunnar, hefði
Gandhi aldrei birt þessa frásögu í blaði sínu Unga Indland (4.
okt. 192Ó): “Kristnir klerkar tóku sér ferð á hendur til landsins
helgSy. Negra-prestur frá Suðurríkjunum átti að verða þeim
samferða. En þeir hvítu klerkar þvertóku að hafa hann með í
förinni. Dökka manninum var skilað aftur fargjajdinu og honum
veittar nokkrar sárabætur í skildingum. Þann veg losuðust þeir
við blámanninn.” ■— Þjónar Krists ferðast yfir lönd og höf til þess
4ð feta fótspor Mannssonarins og skoða staðinn þar sem hann
íbar krossinn vor vegna, og þeir linna ekki látum fyr en þeir hafa
losað sig við mann og prest, fyrir þá sök eina að andlit hans var
dökt! Og þó var það Afríkumaður, Símon frá Kýrene, sem bar
krossinn með Jesú, þegar hann var svo örmagna orðinn, að hann