Nýi tíminn - 15.03.1962, Blaðsíða 5

Fasisma skal ekki komið á!
ipr
;
'
m
Daniel Féry var einn þeirra
Frakka sem þorðu að fara út á
götu Parísar og hrópa: „Fasisma
skal ekki komið á“. Franska lög-
reglan drap hann ásamt sjö öðr-
um and-fasistum. Daniel hefði
orðið sextán ára í maí.
Ólga meðal
almennings
Ef útlitið er betra núna þá
er það fyrst og fremst vegna
þess að meiri ólgu hefur gætt
meðal almennings í Frakklandi
en nokkru sinni áður eftir stríð.
Ætíð síðan de Gaulle var
komið til valda af fáeinum upp-
reisnarhershöfðingjum í maí
1958, hefur hann krafizt þess,
að franska Þjóðin léti hann ein-
an ráða öllum málum.
Árin hafa iiðið, hvert og eitt
með sínu samsæri eða samsæris-
tilraunum, og fólkið hefur séð
hvemig afturhaldsöflin Qg fas-
istarnir verða sífellt forhertari
í þeirrí ste.fnu sinni að með-
höndla þjóðina með fyririitningu.
Eftir misheppnuðu uppreisn-
ina í apríl 1961 stofnuðu fasist-
arnir hin svonefndu „Leynilegu
hemaðarsamtök" (OAS). Og
þar með barst stríðið inná hvert
heimili 1 Frakklandi.
OAS-samtökjn hafa rekið
hryðjuverkastarfsemi sína og
ógnarstríð með fjárhagslegum
stuðningi franskra auðjöfra og
Þá fyrst og fremst þeirra sem
hafa 'grætt milljónir á Alsír, og
furðulega auðvelt hefur þeim
rejmst að afla sér sprengiefnis
og vopna úr frönskum herbæki-
stöðvum.
Þrátt fyrir öll sín skrítnu nöfn
Kúba krefsl
ÖR>fundar
NEW YORK 9/3 — Kúba
hefur krafizt þess að Ör-
yggisráð Sameinuðu • þjóð-
anna komi saman þegar í
stað til þess að ræða sam-
búð Kúbu og Bandarikj-
anna.
f yfirlýsingu fulltrúa
Kúbu hjá SÞ, dr. Mario
Garcia Inchaustegui, seg-
ir‘Jað stjórh' KÚbu<‘Ji'fari
fram á að alþjóðadómstóll-
inn í Haag fjalli um þá á-
kvörðun Samtaka Amer-
ikuríkjanna að víkja
Kúbu úr samtökunum.
Seint í gærkvöldi var
tilkynnt að Öryggisráðið
myndi koma saman n.k.
miðvikudag til að ræða
kæru Kúbu, sem sett er
fram vegna þess að
Bandaríkin knúðu fram
nægan meirihluta í Stofn-
un Ameríkuríkjanna.
• Þessá dagáfrá bíður franska þjóðin með eftirvæntingu eftir að bundinn
verði endir á Alsírstríðið sem nú hefur verið háð af hinni mestu grimmd
í sjö ár. Umræður hafa átt sér stað milli fulltrúa Serkja og Frakka og í
dag gætir mikillar bjartsýni um að árangur náist.
• En umræður hafa fyrr átt sér stað og þær hafa runnið út í sandinn
vegna þess að öfl nýlendukúgunarinnar, sem eiga sína fulltrúa innan stjórn-
ar de Gaulles hershöfðingja, hafa neitað að veita alsírsku þjóðinni full-
an sjálfsákvörðunarrétt, en það eitt getur orðið til þess, að friður komist á.
þá eru OAS-mennirnir að
minnsta kosti ekki „leynilegir".
„Öfl laga og réttar“ vita vel
hverjir þeir eru og hvar þeir
eru, vegna þess að hér er um að
ræða fólk sem hefur svo oft áð-
ur tekið þátt í aðgerðum fasista.
íEn hvers vegna hefur and-
spyrnan gegn þeim verið svona
hægfara eða jafnvel engin á
stundum? Franska þjóðin hefur
komizt að raun um, að það er
vegna þess, að þessir þorparar
— Skipstjórinn heldur um
stjórnvölinn, farþegamir þurfa
aðeins að vera rólegir og sitja
kyrrir í sætum sínum, var hjð
drambsama svar de Gaulles við
hækkandi röddum fólksins sem
kröfðust aðgerða gegn fasistun-
um.
Fyrir skömmu skelfdi
nýr sprengingafaraldur Parísar-
borg sem sögð er „vernduð“ af
30.000 lögreglumönnum, gráum
fyrir járnum.
BES,

Leynisamtök franskra fasista hafa vaðið uppi í Alsí[r, cnda hafa
þau haft náið samband við ýmsa franska ráðamenn. Myndin er
af auglýsingaspjaldi, sem þeir hafa fest upp á almannafæri. Þar
eru myndir af þeim sem þeir telja óvini sína. Suma þeirra hafa
beir þegar myrt, og gefið «r í skyn að hinir muni fara sömu
leiðina. Neðst á spjaldinu stendur „OAS slær hvar sem því sýn-
ist, hvenær sem því sýnist og hvernig sem það vill“.
njóta verndar háttsettra manna
í hernum, stjórninnj og lögregl-
unni.
Sprengingarnar
opnuðu augun
Margt hefur verið sagt og skrjf-
að um þátt franska kommúnista.
flokksins sem í dag er þrátt fyr-
ir kalda stríðið og ailar árásirn-
ar stærsti stjórnmálaflokkur
Frakklands.
Alveg frá byrjun. jafnvel með-
an hann stóð aleinn, hefur flokk-
urinn barizt gegn „hinu sauruga
stríði“ í Alsír. Flokkurinn hefur
krafizt þess, að alsírsku þjóðihúi
verði veittur sjálfsákvörðunar.
réttur og bent á» að ef stríðinu
yrði haldið áfram væri vax-
andi hætta á, að fasismi sprytti
upp í Frakklandi.
Kommúnistar hafa einnig bent
á að friður myndi aldrei hald-
ast í Frakklandi sjálfu nema Því
aðeins, að ríkisstofnanirnar yrðu
hreinsaðar af fasistum.
Og þeir' hafa án afláts lagt á-
herzlu á að aðeins fjöldasam-
tök almennings geti orðið til
þess að koma á friði í Alsír og
hindra framrás fasismans.
í>ann dag særði OAS-sprengja
fjögurra ára stúlku, Delphine
Renard. Sjón hennar er í hættu.
Hún bjó á hæðinni fyrir neðan
menntamálaráðherra de Gaulles,
Andre Malraux.
Hús þetta, eins og öll hús sem
ráðherrar búa í, átti að vera í
gæzlu tveggja lögreglumanna.
Þessi sprenging sem getur
eyðilagt sjón litlu stúlkunnar
svipti hulu af sjónum milljóna
Frakka, manna og kvenna, sem
lengi hafa verið blinduð af
skrumi „skipstjórans við stjórn-
völinn'*.
Tugþúsundir manna skeyttu
engu um bann við fjöldafundum
og ‘þýrptust saman á götum Par-
ísar og annarra borga í Frakk-
landj, þrátt fyrir það að fólk
vissi af gamalli reynslu, hvers
konar ruddaskapar var að vænta
frá lögregluljðinu.
Ruddaskapur
Frey innanríkisráðherra þaut
í útvarpið til að hóta aðgerðum
gegn kröfugöngunni og reyna að
koma í veg fyrir hana með því
að veifa hinum trosnaða fána
and-kommúnismans.
ar hafði liðið til nætur lágu átta
and-fasístar dauðir en 200 voru
á sjúkrahúsum, fórnardýr skelfi-
legs skepnuskapar lögreglunn-
ar aðeins vegna þess að þeir
höfðu þorað að koma út á göt-
una og hrópa: „Fasisma skal
ekki komið á“.
Aftur þaut herra Frey í út-
arpið og reyndi að rugla fólk
með því að segja að „fyrirliðar
kommúnista" bæru ábyrgðina.
Jál, sjö hinna átta sem féllu
voru ftieðlimir franska komm-
únistaflokksjns, þar á meðal
þrjár konUr og 15 ára drengur.
Margir jiíslarvottar úr þess-
um flokki haía^atið Ufið í bar-
áttunnj gegn, fasistum. Á þelm
ægilegu árum þegar neðanjarð-
arbaráttan gegn nazistum var
háð, voru þúsundir félaga
•flokksins skotnir með „Mars-
eillaisinn" á vörunum. •
Það sem máli skipt.'r í Frakk-
landi í dag er ekki hvort þjóð-
in á að. búa við þjóðskipulag
kapítalisma eða ko.mmúnisma.
Það er hvort fasismi eða lýð-
ræði á að ríkja i landinu.
. Og þess vegna uppsker herra
Frey almenna fyrirlitningu fyr-
ir tilraun sína til . að saurga
minningu þessara átta andfas-
Ista. Útvarpslestur hans varð
aðéins til þess, að frekari skömm
féll ái ríkisstjórnina, sem' þá
þegar hafði orðið sér til nægi-
legrar skammar með því að
láta undir höfuð leggjast að
hefja aðgerðir gegn OAS.
Dagblaðið Le Monde sagði að
það væri hlægilegt að segja, að
viss öfl hefðu ætlað sér að nota
þetta tækifæri í skaðsamlegum
tilgangi — ef það væri ekki
svona sorglegt.
— Þessi öfl eru til, sagði blað-
ið, en þau eru í ríkinu sjálfu.
Stjórnarvöld sem verða hvað
eftir annað að ri.fta dómum sín-
um og handtaka liðsforingja
sína, geta ekki leitað annars
staðar þeirra afla, sem ógna
þeim.
— Baráttan gegn OAS snert-
Gaulle hershöfðingi heldur og
segir. Þetta mál snertir einnig:
þjóðina og lýðræði hefur aldref
verið fólgið í því að hindra fólls
frá því að skipta sér af málum
sem snerta Það þegar ríkis<,
stjórnin er of hægfara.
En franska þjóðjn er búin a$
fá nóg af að láta „skipstjórann
við stjórnvölinn“ einan um mál.
in. Hún er ekki lengur reiðu*
búin til þess að vera meðhöndl*
uð rétt eins og farþegar sent
aðeins þurfa að hugsa um a4
sitja kyrrir í sætum sínum.
Fólkið veit að Daniel Fésy*
Anne Godau, Jean-Pierre Bern.
ard, Suzette Martorell, Hippol-
yte Pinat, Fanny Dewerp^
Edouard Lemarchand og Rey.
mond Wintgens dóu til þess að
Frakkland mætti verða frjálst
af fasisma.
Daginn eftir fjöldamorðini
urðu verkföll um gjörvall^
Frakkland og kröfugöngut;
allstaðar. 12. febrúar var aftuí
farið í kröfugöngu allt í kring
um Place de la Republique, sení
gert hafði verið að herbækistöð,
þrátt fyrir hótanir herra Freya,
Og 13. febrúar gengu millj.
ónir manna með kreppta hnefa
og með tárin í augunum, þögun<
ir í líkfylgd pislarvottanna til
Pere Lachaise kirkjugarðsins.
Frakkland er ekkj sama land-
ið síðan þennan dag. Því að
menn og konur úr öllum- áttun*
— kommúnistar, sósjalistar,
kaþólikkar og republikanar —
ganga nú þögul hlið við hlið
í voldugrj kröfugöngu gega
fasistum. •
í Frakklandi hefur slíkt ekkí
gerzí síðan um daga Þjóðfylk-
ingarinnar fyrir 25 árum.
Þrátt fyrir sundrungartilraun.
ir foringja hægri arms sósíal-
ista, Guy Mollets. hafa þúsund-
ir and- fasistískra nefnda ver.
ið stofnaðar um gjörvallt land.
ið.
Harðar orustur bíða ena
irönsku þjóðarinnar, barátta
fyrir sameiginlegum aðgerðum
verður að vinnast ef takast á
að lama fasismann.
Hinar voldugu kröfugöngur 8^
9., 12. og 13. febrúar sýna a5
Frakkar hata fasismann og að
þeir munu ekki gleyma píslar-
vottunum sem fórnuðu lífi sínu.
Fasisminn hefur aldrei fest
rætur meðal almennings Frakk-
lands og gerir það ekki nú. Og
það er alþýða þess lands sem
tryggir það að fasisma verður
ir ekki aðeins ríkið eins og Dealdrei komið á.
Ófær leið að láta
Framhald af 12 síðu.
þyrftl einn þáttur útgerðarinn-
ar að styrkja annan, því menn
óttuðust að með því móti yrði
farið að skattleggja þá þætti út-
gerðarinnar sem hagkvæmari
væru til að halda uppi öðrum
sem vafasamt væri að láta njóta
slíks stuðnings.
Bátaútvegsmenn
samkrulli
mótmæla
Lúðvík minnti á að bátaút-
vegsmenn innan Landssambands
íslenzkra útvegsmanna hefðu
einróma samþykkt að mæla gegn
samkrulli á deildum hlutatrygg-
ingasjóðs eða aflatrygginga-
sjóðs, eins og hann á nú að
heita. Þeir hefðu verið einhuga
um það á síðasta aðalfundi sam-
bandsins að hver dejld sjóðs-
Þegar 8. dagur febrúarmánað-ins yrði að vera alveg sjálfstæð,
togaradeild ætti að njóta útflutn^
ingsgjaldsins af útflutningi to.g-
araaflans, en að því leyti sem
það hrykki ekki til, yrði ríkis»
stjómin að jafna metin.
★ Afleit aðferð —
ófær leið
Samkrullsaðferðin sem stjórn*
arfrumvarpið kveður á um, et~
afleit aðferð, og ríkisstjómin
ættj að láta sér skiljast að hún
er tæpast framkvæmanleg. Það
er óhugsandi að skattleggja alla
bátaútvegsmenn landsins allt
niður í trillubáta, til þess að
standa undir milljónastyrkjum
til togaraútgerðarmanna. Tima-
bundinn fjárhagsstuðning vi$
togaraútgerðina á að veita £
öðru formi, sagði Lúðvík í lofe
ræðu sinnar.
-!(>!••
tlg > « Jlá*i
-6ði-.
íimlt 6fi ísaáéH
:!iíS
bií»iím« ri
i.aoiltíjb
Fimmíudagur -ÍSj 'mktz 1962 ■— NÝI TÍMINN —, '('5
•ÍtKJI sis
mjicxmsi