Litli Bergþór - 01.03.1988, Qupperneq 12

Litli Bergþór - 01.03.1988, Qupperneq 12
12 EINS OG MÉR SÝNIST Guðrun Snorradóttir: Vorið er á næstu grösum. Allt fer að vakna til lífsins og fólk fer að dusta rykið af ferðagallanum og streyma út á þjóðvegina. Umferðin um sveitina verður mikil, bflar og rútur í tugavís á miklum hraða. Sólrikir sumardagar geta verið verstir, þvi þá sést stundum ekki út úr augum vegna rykmakkarins. En það eru fleiri á þjóðveginum en bílamir og rútumar. Hverjir? spyrð þú. Jú, börnin okkar í Reyk- holti. Þau hjóla eftir þj óðveginum og oftar en ekki á honum miðjum. Hver segir að þau muni alltaf eftir að vera í veg- kantinum, hann er líka lausari í sér og þar af leiðandi erf- iðari yfirferðar. Blindhæðin getur líka orðið þeim hættuleg svo og rykmökkurinn þegar hann blindar þau. En hvað er til ráða? ■ Besta lausnin ætti að vera göngustígur, malarborinn, frá ,,aðalhverfinu“ yfir á ,,Dalbrúnarsvæðið“. Hreppsnefnd samþykkti þá hugmynd hverfisfélagsins, en á þann veg auðveldastan og ódýrastan að byggja bara tvær brýr og hlið, s.s. engan malarstíg. Ég tel að það sé léleg lausn á stómm vanda og vona að þessi pistill opni augu ráða- manna fyrir varanlegri lausn, eigi síðar en á komandi vori. Við getum hugsað okkur hvemig sé að hjóla á grasi eftir t.d. margra daga rigningu, það er ekki geðslegt, það vita allir og hvað gera börnin okkar þá? Vaða þau drulluna? Nei, varla, þau hætta bara að nota göngustíginn og hjóla þjóðveginn, ekki satt. Malarborinn göngustígur er eina lausnin, þó það komi til með að kosta eitthvað. Em bömin okkar ekki þess virði? spyr ég ráðamenn sveitarinnar. Það mætti líka hugsa aðrar leiðir, svo sem lægri hámarkshraða á þjóðveginn frá t.d. Brautarhóli upp að Fellsgili, nú ogeða hraðahindranir, hver segir að hraðahindranir eigi bara heima á malbikinu. Nú kann einhver að spyrja hví bömin séu ekki meira á leiksvæðum þeim ætluðum. Nú, því er auðvelt að svara. í Reykholti er ekki leiksvæði fyrir bömin. Hverfisfélagið fór þess á leit við hreppsnefnd að þeir létu okkur eftir smá- skika fyrir leikvöll, við því hafa ekki borist skýr svör. Ekki þarf hreppurinn að punga út fýrir leiktækjum né girðingu leiksvæðisins, né öðm honum viðkomandi. Félagið ætlar að sjá um það, okkur vantar bara pláss. Það virðist hafa gleymst í skipulagi hverfisins að í því myndu búa böm og ég sem hélt það heyrði fortíðinni til, því t.d. síðastliðin 15 ár hafa ekki verið skipulögð hverfi á Reykja- víkursvæðinu öðruvísi en með góðu og ömggu leiksvæði fyrir böm. Ykkur finnst kannski frekt af mér að miða við Reykjavík í þessu sambandi, en því ekki það? Ég hélt og held enn að þeir aðilar sem skipuleggja heilu hverfin og sveitimar, hljóti að ganga út frá svipuðum forsendum í uppbyggingu íbúðarsvæða. Munum að bömin okkar erfa landið, búum þeim ömggt skjól. 1 eldri hluta Reykholts hefur verið komið upp götulýs- ingu og bundnu slitlagi. Gott er það, en það þyrfti lýsingu á göngustíginn og yfir í Dalbrúnarhverfið. Það verður að fara að gera þetta að almennilegum kjama, ekki enhverri lágkúm í afdölum. Lítum yfir á Flúðir, fyrir 14 ámm síðan kom ég þangað og var margt þar líkt og hér er nú, en hvað sá ég 10 ámm seinna? Jú, blómlegt sveitaþorp sem Hreppamenn geta verið stoltir af. Þar úir og grúir af athafnasömu fólki sem hefur skilning ráðamanna og við missum ár hvert fullt af ferðamönnum úr okkar sögufræga hreppi yfir á Flúðir og þangað renna peningar túristanna , ,okkar“, því þeir komu hingað til að sjá Skálholt, Gullfoss og Geysi, en eta og jafn- vel gista og kaupa minjagripi á Flúðum. Ér þetta hægt, eða hvað finnst ykkur? BÆNDAVISUR Á síðasta þorrablóti voru fluttar vísur sem Halldór Þórðarson á Litla-Fljóti setti saman um nokkra bændur í Bræðratungusókn. Okkur fannst vel við hæfi að birta vís- umar í Litla-Bergþóri og fara þær hér á eftir. í leiðinni vilj- um við beina því til allra sem vita um, heyra, nú eða yrkja tækifærisvísur að við þiggjum með þökkum allt slíkt. I Túngusókn er táplegt lið tekur höndum saman. Heldur þessum sveita sið að setja hér upp gaman. Svein í Túngu segja menn sæmdar kónginn fjalla. Hefur þessi höfðingi enn heldur margt að bralla. Svona er hann Sævar nú sem á Hvítárbakka settist að með sæmdar frú og sólskinsbrúna krakka. Bama bflnum beitir fast bliknar ei þó snjói. Ekki fær hann á sig last auminginn hann Bói. Guðbjartur er glettinn kall góð er sögð hver stundin, ef endist hún í eitthvert brall og að sinna um hundinn. Kristján mætur Kristjáns bur kúrir holti í Borgar. Seggur sagður sjóvanur sáralítið dorgar. Koma vil ég Króki að kalt þar Fljótið streymir. Þarfur búi á þessum stað þykir vera Heimir. Á Bergsstöðunum býr einn best brattur ættarlaukur. Hefur kindur hund og hest höfðinglegur Haukur. Á Drumboddsstöðum Svavar sjá seggir eftir vonum. Eru gæðin ekki smá afurða hjá honum. Fleiri ekki tíni til tel ég þetta nægja. Gerið þið nú glásum skil gestir allra bæja. HÞ

x

Litli Bergþór

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Litli Bergþór
https://timarit.is/publication/884

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.