Litli Bergþór - 01.05.2008, Blaðsíða 20

48. Þórfinnur Þórcirinsson, Spóastöðum
49. Kristín Sveinsdóttir, Múla.
Á þessum fundi eru birtar úrsagnir frá sjö
félögum. Voru það Þorfinnur Þórarinsson, Sveinn
Eiríksson, Margrét Oddsdóttir, Guðmundur
Guðnason, Skúli Hallsson, og Guðni Pálsson, „er
raunar var rækur orðinn úr félaginu fyrir marg-
ítrekuð lagabrot (vínnautn),“ eins og segir í fundar-
gerðinni. Ingvar Guðmundsson gerir tillögu um að
„velja“ tvo þá fyrsttöldu heiðursfélaga. Formaður
og ritari lýsa við það stuðningi. Síðan segir svo frá
afgreiðslu tillögunnar: „Var hún síðan borin undir
atkvæði og samþykkt í einu hljóði. (Skrifari tilkynni
þeim það síðar bréflega).“
Síðasta málið sem tekið er til umræðu er lagabrot.
Segir frá því á eftirfarandi hátt í fundargerðinni:
„ Viktoría Guðmundsdóttir minntist síðan á lagabrot
meðal karlfélaga, er hún kvaðst hafa sannar sögur
af. Beindi hún einkum orðum sínum að
meðstjórnendum sínum, Og þótti lítt verandi í
félaginu ef slíkt viðgengist framvegis. Guðríður
Þórarinsdóttir tók í sama streng. Formaður játaði
að nokkuð væri hœft í sögum þessum en kvaðst jafn-
framt vona að slíkt kœmi ekki oftar fyrir. Talaði
síðan um skuldbindingaskrá, félaga, ýmsar almen-
nar athugasemdir.
Hvatti til trúmennsku við hana. “
Lítill vafi er á að hér er átt við brot á
bindindisheitinu þó ritari, sem byrjaði umræðuna,
segði það ekki berum orðum í fundargerð. Ekki mun
formaður hafa látið þá von sem hann lætur í ljós
verða að veruleika, að minnsta kosti ekki er frá leið,
því áfengisnautn þótti verulegur ljóður á ráði hans
hin síðari ár.
Á þessu fjórða starfsári eru haldnir alls sex fundir,
og er hinn fyrsti þeirra aðalfundurinn sem skýrt er
frá hér að framan. Annar fundurinn er haldinn laug-
ardag í janúar, en mánaðardagur hefur fallið niður.
Þetta er raunar skemmtisamkoma, sem hefst með
því að fundargerð er lesin, síðan er málfundur,
Baldur kemur út í fyrsta sinn og fólk er tilnefnt til
ýmissa starfa fyrir félagið. Að því loknu fer fram
glímukeppni, dans er stiginn og fleira gert sér til
skemmtunar.
Formaður stjórnar öllum fundunum og skrifari ritar
fundargerð nema á þeim þriðja og fjórða, en þá
gegnir varaskrifari, Guðríður Þórarinsdóttir,
ritarastörfum.
Tombóla
Af ýmsum félagsmálum á þessum fundum er eftir-
farandi helst að segja: Á þriðja fundinum er að
frumkvæði fundar í Ytritungudeildinni farið að ræða
um að halda tombólu fyrir félagið. Það er Guðni
Þórarinsson, sem segir frá umræðum á deildarfundi-
num. „Kvaðst hann fyrir sitt leyti vera þvífylgjandi
að tombóla vœri haldin í félagsins þarfir, þar það
vœri illa efnum búið. “ Formaður tekur undir það
„að þörfværi að bœta hag félagsins ef mögulegt
væri." Hann telur að tombólur væru „írauninni
ekki vinsœlar, en þó gæti hann ekki séð annað ráð
vœnna. “
Afgreiðslu málsins er frestað til næsta fundar. Guðni
hóf þá aftur umræðuna og „kvað nú þörfað hrökkva
eða stökkva og tíminn ekki orðinn oflangur efum
tombólu skyldi hugsa þetta sumar. “ Formaður og
féhirðir eru á einu máli um að þörf sé að halda
tombólu til að afla fjár en óttast að félagið sé of veikt
til að standa að henni. Þórður Þórðarson er
bjartsýnni og „kvaðst ekki hrœðast það að ekki yrði
töluvert gefið til hennar og sömuleiðis dregið, er að
því kæmi. “
Formaður ber svo upp svohljóðandi tillögu, sem
samþykkt er samhljóða: „Fundurinn ák\>eður að
þegar í sumar verði haldin tombóla fyrir félagið. “
Tombólan er síðan haldin við Geysi um sumarið.
Ekki kemur fram hvaða dag það var, en formaður
skýrir frá henni á fundi 10. september og segir að
hún hafi verið haldin „skömmu fyrr um sumarið."
Ágóði af henni var kr. 26,29, en 20 kr af honum eru
gefnar Vilborgu Jónsdóttur á Laug, sem hafði misst
mann sinn árið áður. Ef til vill hefur þetta verið að
einhverju leyti greiðsla fyrir aðstöðu og aðstoð frá
Laug, þar sem tombólan var haldin þar skammt frá.
En hún mun hafa verið í „Konungshúsinu“ svo-
nefnda, sem stóð á flötinni vestan við hverasvæðið
við Geysi, þó ekkert komi fram um það í bókum
félagsins.
Fánakaup
Fánamál kemur til umræðu á fjórða fundinum.
Sigurður Guðnason er framsögumaður, og segir svo
frá ræðu hans um málið: „Kvað íslenska fánann
vera að breiðast út um landið, enda mœtti það svo
vera, Taldi sjálfsagt að hvert ungmennafélag
eignaðist hann og drœgi á stöng við samkomur og ef
til vill fleiri tækifæri. “
Þórður Þórðarson „ var fánanum meðmœltur,
bjóst við að best yrði að skjóta saman verði hans. “
Formaður tekur undir það að kaupa fána. „Hafði
ekki á móti samskotafé, en önnur samskot lægju
nær.“ Hann telur að fáninn muni kosta um 6 kr. og
lofaði „að hugsa fyrir stöng. “
Jóhann Kr. Ólafsson, sem hafði gengið í félagið á
þessum fundi, og Salvör Ingimundardóttir mæla
mjög með fánakaupunum og hin síðarnefnda vill að
félagar gefi verð hans og lofar að leggja sjálf fram
eina krónu, en Jóhann „kvað það auka hátíðarbrag
að sjá blaktandi fána yfir höfði sér. “
Fáninn er svo keyptur um sumarið því í fundargerð
sjötta fundar segir: „Ennfremur skýrði formaður frá
því að hann hefði fyrr um sumarið keypt íslenskan
fána fyrir félagið; verð 4,10 kr. “ Samskotaféð
hefur verið heldur meira en þetta, og fáninn ódýrari
en reiknað var með í upphafi, því í ársreikningi fyrir
þetta félagsár er í tekjum afgangur af fánasam-
skotum 40 aurar. Fánastöng hefur félagið eignast
Litli Bergþór 20