Landneminn - 01.02.1949, Blaðsíða 10

/ hinum forsögulega grafreit Eridú liggja jarfineskar leifar harna og fullorðinna, umkringdar snoturhga hlöfinum rnúrsteinsveggjurn.
Grafreitur hinnar fyrstn bnrgar
I babýlonskum helgisögnum segir svo um
sköpunina: „Öll lönd voru sjór. Síðan var
Eridú gerð.“ — Þessi ævaíorna borg, raunveru-
leg vagga borgarlífsins, grafin undir eyðimerkur-
sandinum í sunnanverðri Mesópótamíu, var fyrst
uppgötvuð árið 1855. Síðan hefur hún verið
jrekkt sem hin mikla miðstöð trúarlífs á tíma-
bilinu 3000—2000 fyrir Krist, súmeríska tíma-
liilinu svokallaða. En þrálátir sandstormar eyði-
merkurinnar og herskáir ættflokkar liindruðu
iengi vel allar nánari athuganir á staðnum.
Það var ekki fyrr en árið sem leið, að forn-
fræðingar fengu aðstöðu til að grafa gegnum
rústirnar og rannsaka ):>ar ummerki öll. Og djúpt
niðri rákust þeir á sannanir fyrir því að gamla
babýlonska lielgisögnin styðst að nokkru við
staðreyndir.
Það kom í ljós, að menning sú, sem nefnd
hefur verið Obeid, og var um eitt skeið álitin
elzta menning Jressa heimshluta, hafði þarna náð
mjög háu stigi, t. d. í vönduðum musterisbygg-
ingum. En undir þessu lagi sögulegi'a menja
fundust 12 eldri lög musterisrústa, sem áttu sér
miklu eldri sögu, — sögu sem ef til vill náði
aftur til ársins 5000 fyrir Krist. Tiltölulega
skömmu fyrir þessa dögun borgarlífsins hafði
Persaflói, sem nú er 130 mílur fyrir suðaustan
Eridú, í raun og sannleika náð yfir landsvæðið,
þar sem borgin var byggð. — Og þarna er þá
fengin sönnunin fyrir sannleiksgildi hinnar
iiabýlonsku helgisagnar.
Hinir fyrstu borgarlmar sögunnar, byggjend-
ur Eridú, unnu sín verk með óbrotnum tækj-
um, bæði úr steini og eir, en leifarnar af múr-
10 LANDNEMINN