Landneminn - 01.05.1954, Blaðsíða 9

upp stein en fleygir honum frá sér
án þess að kasta honum á nokkurn
mann (6 mánaða óskilorðsbundið
fangelsi og sviptur mannréttindum).
Magnús Hákonarson lendir í óeirð-
unum við kylfuútrásirnar og gas-
árásirnar. Hann verður fyrir því að
lögregluþjónn skýtur úr gasbyssu í
augað á honum á litlu færi (6 mán-
aða skilorðsbundið fangelsi). Jón
Steinsson er sleginn af lögregluþjóni
fyrirvaralaust og snýst til varnar án
þess að válda nokkru tjóni. (7 mán-
aða óskilorðsbundið fangelsi og
sviptur mannréttindum). FriSrik
Anton Högnason er að hjálpa manni
á fætur, sem hafði dottið.' Kemur
þar að kylfubúinn Heimdellingur
og slær til hans kylfunni. Anton
tekur af honum kylfuna, notar hana
ekkert, en fer með hana á brott (4
mánaða skilorðsbundið fangelsi).
Jóhann Pétursson verður fyrir gas-
bombu, sem hann tekur upp og
hendir frá sér (3 mánaða óskilorðs-
bundið fangelsi). Gísli Isleifsson er
að hjálpa manni, sem hafði verið
sleginn niður, kemur þá að honum
lögregluþjónn og sjær Gísla í bakið.
Gísli verður reiður og hendir í lög-
reglúþjóninn mold (3 mánaða skil-
orðsbundið fangelsi). Árni Pálsson
stóð og var að horfa á. Einn úr
gangstéttarliðinu kastar þá í hann
skítugum hanzka. Árni fær lánað
eitt egg hjá kunningja sínum og
hendir því eitthvað inn í gangstétt-
arliðið (3 mánaða skilorðsbundið
fangelsi). Alfons GuSmundsson er
sleginn af lögregluþjóni með kylfu
og fer í stympingar við hann. (12
mánaða skilorðsbundið fangelsi og
sviptur mannréttindum). GarSar Óli
Ilalldórsson er sleginn af lögreglu-
jjjóni en hann hendir í hann stól-
löpp í staðinn án þess að hitta. (5
mánaða óskilorðsbundið fangelsi og
sviptur mannréttindum). Ólafur
Jensson er að flýja undan gasórás
lögreglunnar og grípur gasbombu
og kastar henni frá sér (4 májraða
óskilorðsbundið fangelsi).
Þá eru þrír eftir, en þeir taka
engan þátt í óeirðunum og á þá er
ekki ráðist, en þeir eru allir sviptir
almennum borgarréttindum. Magnús
Jóel Jóhannesson er einn þeirra. Öll
sjö vitnin í máli hans bera ýmist
að hann hafði æst menn upp eða
stillt til friðar. Tveir lögreglumenn
sáu ekkert æsilegt til hans og dyra-
vörður sagði, að hann liafi verið
allra manna stilltastur (7 mánaða
óskilorðsbundið fangelsi). Jón Múli
Árnason er annar. Hann tók engan
þátt í óspektum, Clausensbræður
segja þó, að hann hafi kastað. steini.
Hann neitar því staðfastlega, en þeir
fengu að sverja (6 mánaða óskil-
orðsbundið fangelsi). Þriðji er Stef-
án Ögmundsson. Hann tók engan
þátt í óspektum, en talaði þrisvar til
fólksins og skýrði frá undirtektum
formanna þingflokkanna undir til-
lögu útifundarins, frá úrslitum máls-
ins á þingi og því, að þingmennirnir
fengju ekki að fara út úr húsinu.
Allt sem hann sagði vár sannleikur
og sannanir voru fyrir hendi um að
ekki heyrðist til hans á aðal óeirða-
svæðið fyrir vestan miðju þinghúss-
ins, svo að ekki gat ræða hans valdið
æsingi þar. Stefán var trúnaðarmað-
ur þess fólks, sem kom af útifundin-
um og krafðist þjóðaralkvæðis og
lögreglan gerði engar tilraunir til
að koma í veg fyrir að hann talaði.
Þegar Stefán talaði ])au orð, sem
hann er dæmdur fyrir í 12 mánaða
óskilorðsbundið fangelsi, sat Alþingi
ekki á rökstólum.
Af þessu stutta yfirliti yfir máls-
atvik í málum hinna dæmdu manna
er augljóst, að þeir voru ekki sam-
taka í verki um árás á Alþingi eða
sjálfræði þess og hegðun jjeirra
kemst því ekki undir 100. gr. hgl.
Engin tilraun var gerð til að ráðast
inn í Alþingishúsið og skerða
sjálfræði þess eða vinnufrið. Þing-
fundum er slitið, þegar langflestir
sakborninganna komast í óeirðirnar
fyrir tilverknað lögreglunnar. Það
er enda upplýst, að 39 andstæðingar
Atlantshafsbandalagsins voru á á-
heyrendapöllum Alþingis, og þessir
39 menn hefðu getað komið öllu í
uppnám inni í þinghúsinu, en þeir
voru alveg eins og lömb, af því að
ekkert slíkt stóð til. Óeirðir þær,
sem urðu fyrir framan húsið voru
nánast unglingaóeirðir á almanna-
færi, þar til lögreglan gerði sínar
fyrirvaralausu útrásir og almenn-
ingur hafði líf og limi að verja.
Hæstiréttur segir athugasemda
laust frá því í forsendum sínum, að
formenn þríflokkanna hafi skorað á
fólk að koma á Austurvöll, af því
að þeir væru uggandi um starfsfrið
Alþingis. Og nú er manni spurn:
Geta menn kallað saman fólk á stað,
sem lögreglustjóri er uggandi um að
verði óeirðasvæði og hefur mikinn
viðbúnað, látið þetta fólk síðan af-
skiptalaust og aðvara það ekki einu
sinni, þótt að vitað sé, að það á að
fara að berja það kvlfum og kasta
á það gasi? Hvaða heimild höfðú
þremenningar til að gera þessa liluti,
spurði Egill Sigurgeirsson hrl.
Hæstiréttur þegir! Og af hverju
Jjegir harun? Af því hann er háður
Jsessum jrremenningum. Ef bóndi
norðan úr Skagafirði færi með
skeþnur sínar eins og þremenningar
léku fólk J)að, sem J)eir kölluðu nið-
ur eftir 30. marz, mundi Hæstirétt-
ur láta setja hann í tuglhúsið! Þess
er áður getið, að einn maður, Stefán
Sigurgeirsson, sem kom á Ausfurvöll
að beiðni þessara manna, hefur af
Hæstarétti verið dæmdur í 6 mán-
aða óskilorðsbundið fangelsi og
sviptur mannréttindum. Hann er
rúmlega 50 ára gamall og hefur
aldrei gerzt brotlegur við lög. Þann-
ig beitir Hæstiréttur refsingum
þvert ofan í réttlætistilfinningu
þjóðarinnar. Framh. á bls. 22.
LANDNEMINN 17