Unga Ísland - 01.11.1935, Blaðsíða 12

176
UNGA ÍSLAND
V æng,j aþy tur.
Eftir Stefán Thorarensen.
Þeir fleygu gestir senn í burtu svíía.
er sálir vorar tókst að magna og hríía,
svo lífsins önn varð leikur djarfrar
gleðí-
hið létta flug í draumum vorum réoi.
Og yfir höfði heyrist vængjaþytur.
sem hjartans frið í dapra útlegð
flytur.
svo um hann næðir andi hvítra mjalla
og öll er gleðin blöð, sem titra og
falla.
Það er sem dómsorð dynji í þessu
flugi
um dáin blóm og tregaþunga hugi
og dulda fjarlægð ljúfra sumarlanda,
en lokuð sund til þeirra björtu
stranda.
Og feigðarkaldar húmsins öldur
hníga
oss hjarta nær, og kynjamyndir
stíga
úr rökkursænum, — ógna á ieiðum
öllum
sem að oss sæki fjöldi af grimmum
tröllum.
Svo daprast allt, er haustsins
kveðjur hljóma.
Hve hjartað þráir angan vors og
blóma
og töfraperlur sólskinshafsins heita,
sem hæð og dal með tignarljóma
skreyta.
Og þökk sé yður, söngvaglöðu gestir,
því göfug minning löngun vora festir
á frjálsri tign þess lífs, sem aldrei
lætur
í lýðsins huga ríkja kaldar nætur.
Ekki lík.
Hinn alkunni enski andlitsmynda-
málari Gilbert Stuart var einhverju
sinni stöðvaður á götunni af fallegri,
ungri stúlku, sem undir eins ávarpaði
hann og sagði:
„Ó, hr. Stuart, eg sá í dagblaðinu
mynd af síðasta málverki yðar, og
eg kyssti hana, vegna þess að hún
líktist yður svo mikið“.
,,Og kyssti hún yður aftur?“
„Hvað þá! Nei“.
„Þá hefir hún ekki líkst mér“.
svaraði Stuart.
----x-----
Hvernig gengur nýja úrið?
Ágætlega. Það gengur klukkutímann
á 50 mínútum.
,sRanghverfa“ félagiS.
Fyrir skömmu var stofað félag í
Chicago, og þar eð ekki tókst að
finna skynsamlega stefnuskrá, var
samþykkt, að allir félagsmenn skyldu
á öllum sviðum haga sér þvert á móti
gömlum venjum. Árangurinn er
undraverður. Félagsmenn ganga aft-
ur á bak í ranghverfum fötum, frakk-
arnir eru hnepptir á bakinu — og
húfuderið er í hnakkanum. Myndir
og auglýsingar snúa að veggjunum.
Þegar gestir koma, er sagt við þá:
„Vertu sæll“, en „Vertu velkominn",
þegar þeir íara,