Unga Ísland - 01.03.1938, Blaðsíða 14
38
UNGA ÍSLAND
Kýr
tekur
aS sér
hlutverk
vekjaraklukku.
klíndi honum lika utan á kjálkann. Hann
hélt svo utan um hann með báðum
höndum. Nokkrum dögum síðar plokkaði
hann tönnina í burtu, sem olli meininu.
Flugur verpa oft í sár og fleiður á
baki villinauta. Eftir nokkurn tíma kem-
ur árangur af varpinu í Ijós. Dýrin verða
þess brátt vör. Þau leita þá uppi Ieir-
tjarnir eða Ieirpolla og velta sér upp úr
þeim, þangað til þykkt leirlag þekur allt
bakið. Ef dýpið er nógu mikið, vaða
þau út í vatnið svo ekki stendur upp
úr nema höfuð og háls. En til þess að
svírinn verði ekki útundan sáragræðsl-
unni leggjast þau niður á grynningar og
nudda honum upp úr leirnum. Eftir að
dýrin hafa endurtekið þetta mörgum
sinnum verða þau jafngóð í bakinu og
gróin sára sinna, þau yfirgefa síðan
heilsubrunninn.
Greifingjahvolpur var útsteyptur af
kaunum og fleiðrum. Foreldrarnir fóru
með hann langan veg, margar nætur í
röð, þangað til þau komu að lækjarupp-
sprettu. Þar kaffærðu þau hann hvað
eftir annað. Það bar þann árangur, að
hvolpurinn varð alheill meina sinna á
skömmum tíma.
Fyrir mörgum árum var sagt frá því
í ensku blaði (Times), að köttur nokkur
hafði gleypt nál með þráðarspotta, sem
komist hafði í matinn, sem honum var