Unga Ísland - 01.10.1941, Blaðsíða 17

Háar fölur
Þegar ykkur er sagt, að vegalengd-
in umhverfis jörðina við miðbaug sé
40000 km., getur svo farið að ykkur
þyki það æði há tala. En setjum nú svo,
nð þið ferðuðust þessa vegalengd með
einhverju því farartæki, er færi að
jafnaði 75 km. á klukkutíma, þá kæm-
ust þið umhverfis jörðina á 22 sólar-
hringum. Það er ekki ýkja há tala. En
ef þið síðan farið að íhuga vegalengd-
irnar úti í geimnum, verða tölurnar
stórfenglegri.
Frá jörðinni til tunglsins eru 357,000
km. og ef þið ferðuðust þangað með
sama hraða og áður er ráð fyrir gert,
stæði sú ferð yfir í 200 sólarhringa.
— Fjarlægðin til sólarinnar er
450,000,000 km. Þangað yrðuð þið 200
ár. Til yztu reikistjörnunnar í sól-
kerfi voru, Neptunusar, er 30 sinnum
iengra frá sólu en frá jörðu til sólar.
Slíkar fjarlægðir er erfitt að reikna
með kílómetrum. Þar þarf stærri mæli-
kvarða til. Hugsum við okkur fjarlægö
jarðar frá sólu 1, þá er fjarlægð frá
sólu til Neptúnusar 30. En til næstu
fastastjörnu er 206,000 sinnum lengra
en frá jörðu til sólar, eða =
30900000000000 km. — Vegalengdir
geimisins eru tíðast reiknaðar í ljós-
ai'um. Eitt ljósár er vegalengd sú, er
1 jósið fer á einu ári. Á einni sek. fer
l.iósið 300000 km. Viljið þið finna hve
niarga km. ljósið fer á einu ári, verðið
þið fyrst að reikna út, hve margar sek.
ei'u í árinu og margfalda þá tölu með
30000. Sólarljósið er um það bil 8 mín.
að berast til jarðarinnar. Ef þið hafið
það í huga, getið þið kannske reynt að
gera ykkur V hugarlund, hve langt
er frá jörðunni til næstu fastastjörnu.
Hún liggur sem sé, 4 ljósár úti \ geimn-
Til umhugsunar.
4. Á hverju endar dagurinn og nótt-
in byrjar?
2. Hvenær byrja andarungarnir að
synda?
3. Hvað er það, sem lifir í reyk?
4. Hvaða menn ganga á höfði?
5. Hve djúpt er hafið,
6. Hvaö gerir haninn, þegar hann
stendur á öðrum fæti?
7. Hvað er það, sem allir verða að
draga, en enginn getur borið?
8. Hvað er það, sem enginn vill vera,
9. Hvað er það, sem hefur hvorki
upphaf né endi, en er þó ekki
eilíft?
María Ásgrímsdóttir,
Hálsi í Öxnadal, sendi blaðinu.
Til gamans:
Sá rauðhærði: Það hefur víst verið
ofsarok í dag, ég sé, að allt hárið hefur
fokið af höfðinu á þér.
Sá sköllótti: Nei, ég skal segja þér,
þegar guð skapaði mig, átti hann að-
eins rautt hár, en þá vildi ég heldur
vera hárlaus.
★
Frú A: Maðurinn minn man ætíð
eftir afmælisdeginum mínum.
Frú B: — Jáýþegar maður gerir
eítthvað mjög oft, verður það að vana.
★
Á skrifstofunni.
Skrifstofustjórinn: — Nei, ungfrú
María, þetta gengur ekki! Með ann-
arri hendi skrifið þár á ritvélina, en
með hinni lesið þér Skáldsögu.
um! En er þið hugleiðið að þetta er sú,
sem næst.er, þá skyldi mig ekki furða,
þótt ykkui’ færi að svima'yfir því, hve
stór geimurinn er.
UNGA ÍSLAND
127